Lucius Cornelius L.f. Merula

Lucius Cornelius L.f. Merula (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 193 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

Merula anno 198 a.C.n. praetor urbanus seditionem servorum suppressit^[1], anno 194 IIIvir coloniae Tempsae deducendae fuit. Anno 193 una cum Quintus Minucius Q.f. Thermus consul erat^[2]. Apud Mutinam Boios vicit^[3] neque autem ei triumphum tributus est^[4].

Bibliographia

• "Lucius Cornelius L.f. Merula" in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. C. Merula, L.–Carolus-Ludovicus Elvers.

Notae

1. Titus Livius, Ab urbe condita XXXII 26, 4-18
2. Titus Livius, op.cit., XXXIX 54,1
3. Titus Livius, op.cit. XXXIV 55,6; 56,12-13; XXXV 4-5 et 6,5-9
4. Titus Livius, op.cit. XXXV 8

Antecessores: P. Cornelius P.f. Scipio Africanus Maior II et Tiberius Sempronius Ti.f. Longus

Consul 193 a.C.n. cum Quintus Minucius Q.f. Thermus

Successores: Lucius Quinctius T.f. Flamininus et Gnaeus Domitius L.f. Ahenobarbus