Despectus de "via philosophorum" (Theodisce "Philosophenweg") in urbem veterem Heidelbergae cum arce et ponte VetereMonumentumGoethii in Horto Palatino Heidelbergae.
Remove ads
Heidelberga primum anno 1196 tabulis probata est, sed iam temporibus antiquis Celtae eo loco oppidum incoluerant, posteaque Romani ibi castellum aedificaverunt. A media aetate usque ad annum 1720 Heidelberga caput ducatusPalatinatus fuit. Universitas veterrima Germaniae, dicta Ruperto-Carola, hac in urbe locata et nota est facta per multarum scientiarum viros doctos, qui ibi et docuerunt et docent. Universitas et urbs ipsa a studentibus carminibus celebrata est. Sed, ut nomina viarum indicant, etiam poetae clari hanc urbem diligebant, inter quos Scheffel, Eichendorff, Hoelderlinus.[2][3]
Hodie Heidelberga propter amoenitatem ac pulchritudinemnaturae necnon tamquam urbs romanticismi nota a permultis peregrinantibus frequentatur. Sunt et visu digna rudera partesque conservatae castelli siti in clivo montis super urbe praeclarusque pons antiquusNicrum traiectus. Consilium Hortum Palatinum antiquum, prope castellum situm, in pristinum statum reditegrandi quamvis multis faventibus depositum est.
Tim Blanning, Pursuit of Glory, 2007, pag. 55: Rex FranciaeLudovicus XVI, post quam Heidelbergam cepit, nummum signavit cum inscriptione Heidelberga deleta
Vide carmen Heidelberg ab eo anno 1800 compositum: "Du der Vaterlandsstädte / Ländlichschoenste, so viel ich sah." ("Tu, patriae urbium, quascumque vidi, rustica amoenitate prima.")
Et profecto Heidelberga tunc admiratione dignissima erat: urbs bello de hereditate a copiis Francicis et Palatinis gesto bis destructa ab anno 1697 tota denuo aedificata erat.
Heidelberga
.svg)
