Nativitas: 22 Ianuarii 1788; Westmonasterium Obitus: 19 Aprilis 1824; Missolonghi Patria: Britanniarum Regnum, Britannia Nomen nativum: George Gordon Byron
Familia
Genitores: John Byron; Catherine Gordon Byron Coniunx: Anne Isabella Byron, Claire Clairmont Proles: Ada Lovelace, Elizabeth Medora Leigh, Allegra Byron
Nomine George Gordon Byron baptizatus est. Puerulus, patre fugitivo et mox mortuo, "Georgius Byron Gordon" Latine a magistris appellabatur,[1] cognomine avi materni loco ultimo posito. Sed germano Gulielmo, haerede tituli nobilitatis, iam die 31 Iulii1794bellis Napoleonicis interfecto, propatruo Gulielmo Byron, barone quinto Byron, mox die 19 Maii1798 mortuo, iuvenis annum agens undecimum hunc titulum rite adsumpsit. Inde statim apud scholas Aberdonenses "Georgius Dominus de Byron" nuncupatus est.[1][2] Socrús Iudittae Noel mense Ianuario 1822 mortuae cognomen gerere coepit. Ita nomine Anglico pleno George Gordon Noel, sixth Baron Byron commemoratus est.
Patre Ioanne Byron (Mad Jack "Ioannes demens") Lutetiae degente ad creditores evitandos, mater Catharina Gordon Byron inde gravida Londinium rediit ubi in domo 16 Holles Street filium peperit, qui die 29 Februarii1788 baptizatus est. Nepos fuit classis praefectusIoannis Byron (Foulweather Jack "Ioannes procellarum"). Sororem habuit Augustam natu maiorem quam ex uxore priori pater genuerat. Quo anno 1791 mortuo puer cum matre Aberdoniae habitabat et Scholam grammaticam Aberdonensem frequentabat. Anno 1798Abbatiam Newstead breviter visitavit, villam magnam valde ruinosam ubi baro quintus Byron usque eo vixerat. Iuvenis postea in suburbano Londiniensi habitabat. Scholae Harroviensis (ubi ludis coaevorum omnibus particeps fuit quamquam claudicabat), deinde Collegii Trinitatis apud Cantabrigienses alumnus fuit.
"Georgius Byron Gordon", deinde "Georgius Dominus de Byron": J. W. Lake, "Life of Lord Byron" in The Works of Lord Byron. Parisiis: Galignani, 1828 (pp. ix-x apud Google Books)
Fontes tardiores variatim. "Georgius Gordon Byron" (sic), deinde "Georgius Dominus de Byron": William Martin, Noble Boys (Londinii: Strahan, 1870) (p. 201 apud Google Books). "Dominus Byron" (sic): Teresa Guiccioli, My Recollections of Lord Byron and Those of Eyewitnesses of His Life: "At Aberdeen, he was . . . styled Dominus Byron in the school-room, by way of announcing to him his accession to the title" (vide p. 127 apud Google Books)