Consonans bilabialis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Consonans bilabialis est articulatae vocis segmentum sive phonum, quod ita pronuntiatur, ut aëris impetus labiorum angustiis aut plena clausura impediatur. Lingua Latina has habet consonantes bilabiales tres: [p], [b], [m].
Bilabiales copia consonantium labialium continentur.
| IPA | Descriptio | Specimen | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Lingua | Orthographia | IPA | Sensus | ||
| m | Nasalis bilabialis | Latina | mas | [ma:s] | |
| p | Muta bilabialis surda | Latina | puer | [puɛr] | |
| b | Muta bilabialis sonora | Latina | bellum | [bɛllum] | |
| ɸ | Fricativa bilabialis surda | Ainuana | fuchi (フチ) | [ɸu̜tʃi] | 'avia' |
| β | Fricativa bilabialis sonora | Hispanica | lobo | [loβo] | 'lupus' |
| ʙ | Consonans bilabialis tremulans | Pirahana | kaoáíbogi | [kàò̯áí̯ʙòˈɡì] | 'malus spiritus' |
| ʘ | Consonans bilabialis avulsiva | ǃXóõ[1] | ʘàa | [ʘàa] | 'infans' |
Nota
Nexus interni
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.