Consonans bilabialis

Consonans bilabialis est articulatae vocis segmentum sive phonum, quod ita pronuntiatur, ut aëris impetus labiorum angustiis aut plena clausura impediatur. Lingua Latina has habet consonantes bilabiales tres: [p], [b], [m].

Bilabiales copia consonantium labialium continentur.

IPA	Descriptio	Specimen
		Lingua	Orthographia	IPA	Sensus
m	Nasalis bilabialis	Latina	mas	[ma:s]
p	Muta bilabialis surda	Latina	puer	[puɛr]
b	Muta bilabialis sonora	Latina	bellum	[bɛllum]
ɸ	Fricativa bilabialis surda	Ainuana	fuchi (フチ)	[ɸu̜tʃi]	'avia'
β	Fricativa bilabialis sonora	Hispanica	lobo	[loβo]	'lupus'
ʙ	Consonans bilabialis tremulans	Pirahana	kaoáíbogi	[kàò̯áí̯ʙòˈɡì]	'malus spiritus'
ʘ	Consonans bilabialis avulsiva	ǃXóõ[1]	ʘàa	[ʘàa]	'infans'

Nota

1. Loquela orientalis. Traill, Anthony (1985) Phonetic and phonological studies of "ǃXóõ" Bushman. Hamburg: Helmut Buske. ISBN 3871186694.

Nexus interni

• Adspirata bilabialis surda