Chanaan

Chanaan^[1] (Hebraice כְּנַעַן, Kənáʿan; Graece Χανααν) fuit regio Orientis Medii, ubi praecipue gentes linguas Semiticas loquentes habitabant. In antiquitate imprimis ad partem Syriae austro-occidentalem denotandam adhibita est; fere posteri regioni Palaestinae respondet.

Ambitus terrae Chanaan circa annum 1300 a.C.n.

In Bibliis Chanaan non solum ad regionem sed etiam ad filium Cham, nepotem Noe refert; vide Chanaan (filius Cham). Secundum Biblia Chanaan fuit pater gentis, regionem Chanaan habitantis.^[2]

In aliis linguis antiquis

Nomen est in linguis Semiticis boreo-occidentalibus kn'n, Alalach ki-in-a-nim^KI, Accadice ^LUki-na-aḫ-num^MEŠ, Assyrice ^KURki-na-aḫ-ḫi et ^KURki-na-ḫi, Babylonice ^KURki-na-ḫa-a-a-u, Lingua Hurrica ^KURki-na-a-aḫ-ḫi, Lingua Hetthaea KUR ^URUki-na-aḫ-ḫa, Arabice کنعان, Aegyptiace p³-k-³-n-ˁ-n-ˁ, lingua Phoenicia-Punica Kenaʻ.

Notae

1. Nova Vulgata Bibliorum Sacrorum Editio, Exodus 6:4 et passim. Vide etiam Thesaurum linguae Latinae, s.v. "Chanaan."
2. Liber Iosue, e.g.

Vide etiam

• Linguae Chananaeae
• Stela Amenephthis
• Terra Promissa

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Chanaan spectant.

Situs geographici et historici: Locus:  • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

David's face

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!