Ars mechanica solorum

From Wikipedia, the free encyclopedia

Ars mechanica solorum

Mechanica solorum, vel ars mechanica solorum, est ramus artis ingeniariae mechanicae qui mores solorum describit. A mechanica fluidorum et mechanica solidorum differt quia sola in diversa fluidorum mixtura (plerumque aeris et aquae) et in particulis (plerumque argillae, sedimenti, harenae, glareae) consistunt, sed solum solida organica, liquida, gasia, et aliam materiam etiam continere possunt.[1][2][3][4] Cum mechanica saxorum, mechanica solorum fundamenta theoretica explicationis in arte ingeniaria geotechnica,[5] subdisciplina artis ingeniariae civilis, et in arte ingeniaria geologica, subdisciplina geologiae, praebet. Mechanica solorum adhibetur ad explicandas deformationes fluidorum et eorum fluxionem intra structuras naturales et ab hominibus factas quae sustinentur in solo vel ex solo fiunt, aut structuras quae in solis abduntur.[6] Exempla adhibitionum sunt fundamenta aedificiorum et pontium, muri retentes, moles, et rationes tuborum abditorum. Principia mechanicae solorum disciplinis coniunctis etiam adhibentur, sicut ars ingeniaria geologiae, artes ingeniariae geophysica, litoralis, et agriculturalis, hydrologia, ac physica solorum.

Thumb
Turris inclinata Pisana, exemplum quaestionis a deformatione soli factae.
Thumb
Opus terrestre in Germania.
Thumb
Exemplum finientium soli: a, solum superius et colluvium; b, solum residuale maturum; c, solum residuale iuvene; d, saxum a caelo mutatum.

Nexus interni

  • Ars geotechnica
  • Ars ingeniaria terrarum motuum
  • Ars ingeniaria geotechnica
  • Hydrogeologia, de proprietatibus aquiferorum ad proprietates solorum arte conectis
  • Pedologia

Notae

Bibliographia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.