Anacardium occidentale

Anacardium occidentale, vulgo cassuvium,^[1] est planta florens familiae Anacardiacearum. Arbor in Brasilia boreo-orientali orta est. Hodie crebre in tropicis colitur, ad esum "malorum" et "nucum" suorum.

Fructus Anacardii occidentalis, percipiendo apti.

---

Plantae — Magnoliophyta

Classis : Magnoliopsida 
Ordo : Sapindales 
Familia : Anacardiaceae 
Genus : Anacardium 
Species : A. occidentale 

Anacardium occidentale 
L.  

Notae

1. Kunth; vide fontes.

Bibliographia

Vindemia a Tupinambis fructuum cassuviorum, qui ad confectionem caouini adhibiti sunt (André Thévet, Les Singularitez de la France antarctique [Lutetiae, 1558] f. 120v)

Anacardium occidentale, ex Koehler, Medizinal Pflanzen (1887)

Fontes anteriores

• 1558 : André Thevet, Les Singularitez de la France antarctique, autrement nommée Amérique (Lutetiae) f. 119v-121v ("acaiou")
• 1567 : Garcias ab Orta; Carolus Clusius, interpr., Aromatum apud Indos nascentium historia lib. i cap. 30 ("caious").

"Adfertur interdum nucis genus Ulysiponem a Brasilianorum regione, quod Cajous vocant. Arbor est magna, foliis pyri: fructu ovi anserini forma et magnitudine."

• 1578 : Christophorus Acosta, Tractado delas drogas y medicinas de las Indias orientales (Burgis) Textus apud Internet Archive
• 1586: Ioannes Lerius, Historia navigationis in Brasiliam (Genavae: Eustathius Vignon) pp. 155-156 2a ed.

"arbor proceritate sorbi nostrae, cuius pomum Barbari acaiou nominant, amplitude & figura oui gallinacei"

• 1597 : John Gerard, The Herball, or generall historie of plantes. Londinii: John Norton pp. 1360-1361 Of the fruit anacardium, and caious or caiocus"
• 1648 : Gulielmus Piso, Georgius Marcgravius, Historia naturalis Brasiliae. Lugduni Batavorum: apud Franciscum Hackium pars 2 pp. 94-95
• 1655 : Olaus Wormius, Museum Wormianum (Lugduni Batavorum: ex officina Elseviriorum) p. 192

Fructus qui Acaiou Theveto, Caious Acostæ, Cajos Linscottano dicitur, ad Anacardos à quibusdam refertur, & quamvis à Christophoro Acostâ aliisque describatur, ac novissime accurate à Guilhelmo Pisone, & Georgio Margravio, summam tamen eorum, quæ ipsi proponuntur, brevibus expediemus.

Arbor, in quâ fructus hic crescit, Acajaiba Brasiliensibus dicitur...

• 1753 : Carolus Linnaeus, Species plantarum (Holmiae: impensis L. Salvii, 1753) vol. 1 p. 383 (Latine)
• 1825 : Carolus Sigismundus Kunth, Synopsis Plantarum , p. 145.

anacardium, Jacq. Linn.

Cassuvium, Rumph. Lam. Juss. Acajaiba, Marcgr.

Acajou, Pis. Acajuba, Gaertn.

Eruditio recentior

• Fruit-bearing Forest Trees: technical notes. (FAO Forestry Paper, 34.) Romae: Food and Agriculture Organization, 1982. Textus
• Kamirou Chabi Sika et al., "Indigenous Knowledge and Traditional Management of Cashew (Anacardium occidentale L.) Genetic Resources in Benin" in Journal of Experimental Biology and Agricultural Sciences vol. 1 no. 5 (2013)
• Kamirou Chabi Sika et al., "Genetic Characterization of Cashew (Anacardium occidentale L) Cultivars from Benin" in Journal of Horticulture vol. 2 no. 3 (2015)
• Aracelli de Sousa Leite et al., "Pharmacological properties of cashew (Anacardium occidentale)" in African Journal of Biotechnology vol. 15 no. 35 (2016) pp. 1855-1863

Nexus externi

Forma arboris.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Anacardium occidentale spectant (cashew, Anacardium occidentale).

Vide "Anacardium occidentale" apud Vicispecies.

Situs scientifici: Tropicos • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • IUCN Red List • "Anacardium occidentale" apud Plants for a Future • Plantes d'Afrique • Flora of China • INPN France • Flora of North America • USDA Plants Database