Africa Septentrionalis

Africa Septentrionalis est septentrionalissima continentis Africanae regio, a Sahara ad Africam Subsaharanam coniuncta. In civilitate orbis terrarum, definitio regionis a Consociatione Nationum promulgata septem comprehendit civitates vel territoria, quae sunt Algerium, Aegyptus, Libya, Marocum, Sudania, Tunesia, Sahara Occidentalis.^[1] Algerium, Marocum, Tunesia, Libya, et saepe Mauritania una Maghreb (vel Maghrib) constituunt, atque Aegyptus et Sudania Valles Nili una appellantur. Aegyptus est civitas transcontinentalis ob Paeninsulam Sinaiticam, quae in Asiam patere usitate habetur. Africa Septentrionalis etiam comprehendit Ceutam et Melillam, possessiones Hispanicas, exclavia perparva vel insulas ante litora Maroci iacentis. Canariae Insulae et Insulae Materiae Portugallicae, in Oceano Atlantico Septentrionali ad boreorientem continentis Africani sitae, aliquando in regione comprehenduntur.^[2]

     Africa Septentrionalis (subregio Consociationis Nationum)      geographica, inter quae supra
Modo horologico, a laeva:      Sahara Occidentalis, Marocum, Algerium, Tunisia, Libya, Aegyptus, Sudania plus a laeva ad dextram:      Mauritania, Malium, Niger, Tzadia

Africa Septentrionalis in Sahara et regionibus septentrionalibus consistit, se in zona rubra septentrionali et ad septentriones extendens.

Forum Biskra in Algerio, 1899.

Casbah Aït Benhaddou in Maroco situm.

Distinctio Africae Septentrionalis multarumque terrarum Africae Subsaharanae magni momenti in historia et oecologia est, quia Sahara est naturale septum geographicum, quod culturas septentrionalis a magnis continentis partibus separavit. Cum civilizationes maritimae Phoeniciorum, Graecorum, Romanorum, aliorumque populorum communicationem et migrationem trans Mare Mediterraneum adiuvarent, culturae Africae Septentrionalis artius ad Asia meridioccidentem et Europam quam ad African Subsaharanam coniungebantur. Cultura Islamica in regione magni momenti est, et Africa Septentrionalis, cum Somalia, Gibuto, et Oriente Medio, etiam est pars Mundi Arabici.

Nonnulli eruditi dicunt Africam Septentrionalem, non Africam Orientalem vel Africam Austrinam, fuisse domum hodiernorum Hominum sapientium qui primum ex continente emigraverunt.^[3][4][5]

Geographia

Atlantes, qui per multum Maroci, Algerium septentrionalem, et Tunesiam patent, sunt pars quadruplicis congeriei montium quae etiam per multum Europae Meridianae extenditur. Ad meridiem orientemque versus recedunt, in planitiebus fientes antequam in Saharam distenduntur, quae plus quam 75 centesimas regionis tegunt. Sedimenta Saharana antiquam saxi crystallini planitiem superincumbunt, quae plerumque a rationibus naturalibus abhinc annorum plus quam quattuor billiones formata est.

Valles protectae inter Atlantes, vallem oremque Nili, et litus Mediterraneum sunt praecipui terrae boni agrorum cultus fontes. Coluntur variissimae messes pretiosae, inter quas cereales, oryza, et xylinon, atque ligna sicut cedrus et cortex. Usitatae messes Mediterraneae, inter quas olivae, fici, palmulae, et citri, etiam in his solis vigent. Quod Valles Nili est uberrima, plurimi Aegypti et Sudaniae incolae iuxta flumen habitant. Alibi, in marginibus desertorum, inrigatio fructus messium auget.

Nexus interni

• Historia Africae Septentrionalis
• Historia Libyae
• Historia Maroci
• Historia Tunesiae