Philistaei
From Wikipedia, the free encyclopedia
Philistaei sive Philistini (Hebraice: פְּלִשְׁתִּים / pelištīm; Aegyptiace recentiore Peleset) fuerunt gens, quae saeculo duodecimo a.C.n. litusque Palaestinae inhabitabat urbesque principales quinque, videlicet Azotum, Gazam, Ascalon, Geth, Accaron.[1]
Quamquam Latine aliquando Palaestini quoque appellantur (e.g. in versione Vulgata Philisthim, Philisthini, Palestini reperiuntur), hoc tempore plerumque Philistaei antiqui et Palaestini hodierni distinguuntur.