Modernismus litteratus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Modernismus litteratus, sive litterae modernisticae, sunt litterae avant-garde quae plus minus inter annos 1900 et 1940 florebant. Saeculis undevicensimo exeunte et vicensimo ineunte, plerumque in Europa et America Septentrionali ortae sunt, et eorum proprietas erat se ex prioribus modis scribendi diffidente eripere, ad ambas poesin et fictionem in prosa expositam spectantes. Modernistae experimenta formarum et modorum expressionis faciebant, ut dixit Ezra Pound, cuius praeceptum erat "Renova."[2] Hic motus in litteris agebatur e desiderio conscio ad traditionales repraesentationis modos evertendos et sensibilitates novas eorum aetatis exprimendas.[3] Horrores primi belli mundani fecerunt ut homines fidem acceptam de societate humana dubitarent.[4]