Manuel Maurozomes
From Wikipedia, the free encyclopedia
Manuel Comnenus Maurozomes, Graece Μανουὴλ Κομνηνὸς Μαυροζώμης fuit magnatus Byzantinus qui se cum sultano Rumensi Caichosroa I consociavit. Constantinopole a Cruce signatis quartae expeditionis sacrae anno 1204 expugnatae Manuel Maurozomes provinciam sibi in Phrygia sub aegide sultanatús conquisivit.
Manuel Maurozomes e familia illustri Constantinopolitana ortus est. Fuit fortasse filius Theofodri Maurozomae qui duce Andronico Contostephano inter annos 1168 et 1176 militavit: ille, si Constantinus Varzus recte censet, filiam notham (nomine hodie ignoto) imperatoris Manuelis Comneni in matrimonium duxerit, ob quam rationem filio nomen "Comnenus" gerere licuerit. Sultano Caichosroa I ab Iconio profugo Constantinopolim anno circiter 1200 petivit: ibi uxorem duxit filiam Manuelis Maurozomae, qui iam honorem Caesaris meruerat. Anno 1203 Manuel cum Caichosroa e Constantinopole fugit et Iconium pervenit, ubi anno 1205 Caichosroës sultanatum, a fratre et nepote raptum, sibi vindicavit.
Iam Manuel Maurozomes territoria sibi conquirere conatus est in valle fluminis Maeandri, successu vario: victus enim est eodem anno ab imperatore Nicaeënsi Theodoro Lascare, sed, foederibus mox inter Nicaeënses et Rumenses conclusis, provinciam retinuit circa urbes Chonas et Laodiceam ad Lycum. A quo tempore consiliarius et nobilis fuit apud aulam Selgiukidarum. Filius et nepos eius iuxta Selgiukidas remanserunt.