Linguae Iranicae
From Wikipedia, the free encyclopedia
Linguae Iranicae sunt ramus linguarum Indoeuropaearum et linguarum Indoiranicarum, earum subfamiliae. Maximi momenti nostrae aetatis est Persica, qua utuntur plerique incolae Iraniae, Afganiae (ubi "Dari" appellatur), et Tadzikistaniae (ubi "Tojiki" appellatur; dilalectus eius Bukhori vel lingua Iudaica Bocharensis[1] est). Magni momenti sunt etiam lingua Curdica et Afganica.