Dunum Loigarii
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dūnum Loigariī[1] (quod esset nomen eius Archaeohibernice, recte Celtice Dūnom Loigarjī; Hibernice et Anglice est Dún Laoghaire) est oppidum et portus ad litus orientale Hiberniae, pro navibus euntibus inter Hiberniam et Britanniam.
Vide etiam paginam discretivam: Dunum (discretiva).
Quick Facts
Res apud Vicidata repertae:
oppidum
Civitas: Hibernia
Locus: 53°18′0″N 6°8′24″W
Nomen officiale: Dún Laoghaire, Dún Laoghaire [d̪ˠuːn̪ˠ ˈɫeːrʲə]
Situs interretialis
Civitas: Hibernia
Locus: 53°18′0″N 6°8′24″W
Nomen officiale: Dún Laoghaire, Dún Laoghaire [d̪ˠuːn̪ˠ ˈɫeːrʲə]
Situs interretialis
Fines
Procuratio superior: Comitatus Eblanensis
Vita
Incolae: 23 857
Close
Nominatum est de vetere rege omnis Hiberniae Lóegaire mac Néill, qui habitabat ibi saeculo quinto p.C.n. et incurrebat cum navibus contra Galliam et Britanniam, et nomen eius Archaeohibernicum fuisset Loigarjos maqquos Nēllī: Latine scribi potest 'Loigarius filius Nēllī', et lingua Archaeohibernica similis erat linguae Gallorum ut erat in tempore Iulii Caesaris, et ambo habebant genitivum -ī sicut Latina.
Et iste Nēlus dicitur fuisse insignis rex regum Hiberniae Nēlus Novem Obsidum.