Lingua Dacoromanica
lingua romanica orientalis, officialis in Romania et Moldavia / From Wikipedia, the free encyclopedia
Lingua Dacoromanica vel Romanica[1] vel Walachica[2] vel Moldavica[3] (Dacoromanice: limba română) est lingua indoeuropaea romanica orientalis, qua utuntur praesertim in Romania Moldaviaque, nonnulli quoque in Hispania, Italia, Hungaria, Serbia, Ucraina, Bulgaria, CFAque. Primum Georgius Şincai collega Samuele Micu adiuvante demonstravit Linguam Dacoromanicam ad linguas Romanicas pertinere cum anno 1780 librum de grammatica, qui Elementa linguae daco-romanae sive valachicae inscribitur, Vindobonae ediderit.
Lingua Dacoromanica limba română româneşte | ||
---|---|---|
IPA: | [ limba romɨnə ] | |
Taxinomia: | ||
Locutores: | 24 000 000 | |
Sigla: | 1 ro, 2 rum, 3 ron | |
Status publicus | ||
Officialis | Romania, Moldavia | |
Privata | Serbia, aliae | |
Litterae: | ||
Scriptura: | Latina et Cyrillica | |
Procuratio: | Academia Română | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Dacoromanica litteris Latinis scribitur, ad quas paucae litterae singulares velut ș /ʃ/ et ț /ts/ accedunt[4].
Lingua Dacoromanica est solus sermo Romanicus vulgaris, nisi linguae Asturianae, atque adhuc vivus in quo genus neutrum servatur.