Critica litterarum,[1] vel iudicium litterarium,[2] est litterarum studium, interpretatio, et aestimatio, morecogitationis criticae. Critica litterarum nostrae aetatis saepe a ratione litteraria movetur, quae est analysis philosophica rationum et propositorum litterarum. Quamquam ambae res arte conectuntur, censores (vel critici) litterarum theoristae non sunt semper, semperque non fuerunt.
Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
Anz, Thomas. 1992. Literaturkritik. In Kulturjournalismus: Ein Handbuch für Ausbildung und Praxis, ed. Dieter Heß, 50–59 Monaci: List.
Anz, Thomas, et Rainer Baasner, eds. 2004. Literaturkritik: Geschichte, Theorie, Praxis. Monaci. ISBN 3406510957.
Barner, Wilfried. 1990. Literaturkritik:Anspruch und Wirklichkeit: DFG-Symposion 1989. Stutgartiae.
Brunel, Pierre. 2001. La critique littéraire. Que sais-je? Lutetiae: PUF.
Cabanès, Jean-Louis, et Guy Larroux. 2005. Critique et théorie littéraires en France (1800-2000). Belin.
Collani, Tania, et Peter Schnyder. 2010. Critique littéraire et littérature européenne: textes issu du colloque international, Mulhouse, 2008. Institut de recherches en langues et littératures européennes. Lutetiae: Orizons.