Qui sint Arabes aliis temporibus ac culturis aliter definiebatur. Non ad Arabas pertinent Mazicani, Somali, Curdi, Persae, Turcomanni, Aramaei/Assyri, hābešā (Aethiopes, et Erythraei) et alii qui in terris Arabicis vivunt. Multi eorum lingua Arabica ut secunda lingua loquuntur.
Eugene Rogan: Die Arabs. A history. Penguin Books, Londinii 2010. ISBN 978-0-141-02469-1.
Bernard Lewis: The Arabs in history. Oxford Univ. Press, Oxoniae 2002. ISBN 0-19-280310-7.
Manfred Kropp (ed.): Die Geschichte der »reinen Araber«vom Stamme Qaḥṭān. Aus dem Kitāb našwat aṭ-ṭarab fī taʾrīḫ ǧāhiliyyat al-ʿArab des Ibn Saʿīd al-Maġribī. In: Heidelberger Studien zur Geschichte und Kultur des modernen Vorderen Orients. Vol. 4, Lang, Francofurti ad Moenum et al. 1982. ISBN 3-8204-7633-4.
Maxime Rodinson: Die Araber. Suhrkamp, Francofurti ad Moenum 1991 (3. ed.).
Samir Kh. Samir: Rôle culturel des chrétiens dans le monde arabe. CEDRAC, Beryti 2003.
Bernard Heyberger: Chrétiens du monde arabe: un archipel en terre d'Islam. Parisiis 2003. ISBN 2-7467-0390-4.
Jacques Berque: Les Arabes d’hier à demain. Seuil, Parisiis 1960.
Mohammed Arkoun: La pensée arabe. PUF, Parisiis 1975.
Plerumque Arabes (-bum); acc. Arabas. Ex quo nomen Arabia (-ae) et varia adiectiva deducta: (1) Arabs (-abis); (2) Arabicus (-a, -um); (3) Arabius (-a, -um), (4) Arabus (-a, -um); adverbium Arabicē; raro etiam Arabus (-ī) et pl. Arabi (-ōrum). Vide Georges: Arabes.