Albion
From Wikipedia, the free encyclopedia
Albion[1][2][3] est nomen antiquum insulae quae ab medio aevo Britannia Maior[4] nota est, sive nonnumquam ab regno Iacobi I saltem Britannia Magna[5]. Incolae Albiones erant. Inter insulas Britannicas maxima est quae in oriente a Mari Germanico, in septemtrione ab Oceano Ducaledonio,[6] in occaso a Mari Hibernniae et meridie ab Oceano Britannico circumdatur atque a Freti Gallici triginta tria milia trecenta metrorum ex Gallia separatur.