selam

 Binêre herwiha: Selam

Kurmancî

Baneşan

selam

1. silav
   • "We Eleyke esselam û Rehmetê"
     Bûye sunnet lew selam û redde ferd.
     Cumle ehwal paşê hingê kirne erd. — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Jê

• selamet
• selametî
• selamuneleyk
• selamuneleykum
• esselatuwesselam

Etîmolojî

Ji erebî سلام‎ (selam)^[1]

Werger

• Almanî: hallo → de
• Îngilîzî: salaam → en
• Tirkî: selâm → tr, selam → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	selam	selam
Îzafe	selama	selamên
Çemandî	selamê	selaman
Nîşandera çemandî	wê selamê	wan selaman
Bangkirin	selamê	selamino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	selamek	selamin
Îzafe	selameke	selamine
Çemandî	selamekê	selaminan

selam mê

1. aştî, aramî, tenahî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Çavkanî

1. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam

Tirkî

Navdêr

selam

1. silav, selam, pate
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî سلام‎ (selam, “silav”)^[1]

Çavkanî

1. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam