kevlan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛvˈlɑːn/
• Kîtekirin: kev·lan

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kevlan	kevlan
Îzafe	kevlanê	kevlanên
Çemandî	kevlanî	kevlanan
Nîşandera çemandî	wî kevlanî	wan kevlanan
Bangkirin	kevlano	kevlanino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kevlanek	kevlanin
Îzafe	kevlanekî	kevlanine
Çemandî	kevlanekî	kevlaninan

kevlan nêr

1. Tişta/ê ku şûrî dikin tê de dema ku mirov li gel xwe hildigire lê di wê gavê de bi kar naîne.

   Hevmane: şûrdank, kalan

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• kevan

Etîmolojî

Ji kevl +‎ -an.

Werger

• Almanî: Scheide → de m
• Çînî: 刀鞘 (dāoqiào)
• Farisî: تیردان‎ → fa
• Fînî: huotra → fi, tuppi → fi, puukontuppi → fi
• Fransî: fourreau → fr m
• Gaelîka skotî: fraighe → gd m, cochall → gd m, faighean → gd m, duille-sgeine → gd m
• Holendî: schede → nl m
• Îngilîzî: sheath → en, scabbard → en
• Îtalî: fodero → it m
• Japonî: 鞘 → ja (さや, saya)
• Koreyî: 칼집 (kaljip)
• Latînî: vagina → la m
• Polonî: pochwa → pl m
• Portugalî: bainha → pt m
• Rusî: ножны (nóžny) pirjimar
• Spanî: vaina → es m
• Swêdî: balja → sv g, slida → sv g
• Yûnanî: θηκάρι (thikári), θήκη (thíki)