Kurdên Deylemê

Kurdên Deylemê an Kurdên Deyleman li bakurê Îranê, li herêma dîrokî ya deylemê, hatine belavkirin. Di waxtên Dewleta Sefewiyan yan şi Xanedana Zendan gelek Kurd li Deylemê barkirin.

Kurdên Deylemê

Gelhe tevahî
~ 75.000 - 120.000
Herêmên ku lê şêniyên sereke ne
Gîlan	30.000 - 44.000
Mazenderan	29.776
Qazwên	21.000 - 29.000
Ziman
Bacalanî, lekî, kelhûrî, kurmancî û farsî
Baweriya dînî
Şiîtî, yarsan, bêbawerî

Erdnîgarî

Kurd li vê herêmê pirranî li parêzgeha Gîlan, li şehristanê Rûdbar bexşa Amerlû^[1], şehristanê Siahkal bexşa Deylaman û şehristanê Rûdsar bexşa Rahimabadê belavbûne^[2]. Herweha li Mazenderan, bajarê Sarî kurdên kurmancîaxiv, li devera Nowşar jî êla Lek a Xecewen dijî. Eşîrên Mafî û Reşvend li bakurê parêzgeha Qazwênê dijîn û xwediye gelheke kurdî ya balkeş in. Dîsa li parêzgeha Erdebîlê li devera Xalxalê çend gundan de kurmacîaxiv hene.

Dîrok

Êl û esîrên kurdan ku îro li sê - çar parêzgehên peravîyên deryaya mazenderan belavî dijin hemî ji kurdistanê an jî ji kurdistana xorasanê hatine koçberkirin.

Çand û hûner

Êl û eşîr

Êlên kurdan ên xwedî gelhe giring Amerlû, Celîlvend, Mafî û Xecevend in. Ji vanan êla Amerlû ya herî mezin e.

• Abdelmalikî
• Amerlû
  • Baha Davalû
  • Beysan
  • Şamlû
  • Şaqulan
  • Staqûlan
• Bacalanî
• Belikan
• Bextî (Botî?)
• Celîlavend
• Canbeglû (Canbegî)
• Çemişgezeg
• Çînginî
• Elikan
• Gûran
• Kakavend
• Kelhûr
• Kirmanî
• Larijanî
• Lek
• Mafî
• Modanlû
• Neka
• Pazûkî
• Qereqoçlû
• Reşî
• Topkanlû
• Xecevend
  • Dilfan
  • Kakavend
  • Sultanqulîxanî
• Xiyasvend
• Zend

Navdarên kurdên ji Deylemê

Binêre

• Dîroka Kurdistanê