Veqetandek
From Wikipedia, the free encyclopedia
Veqetandek an jî zêder, pirtikên rêzimanî ne ku di hin zimanên îranî de (wek farisî, kurdî, zazayî û hwd) yan zimanên di bin bandora farisî de (wek tirkiya osmanî, hindî û ûrdûyî) tên dîtin û karê wan ew e, ku peyvan bi hev re girê didin. Wek mînak, navdêr li gel rengdêrê û navdêr li gel cînavê.
Li vir ji yekî zêdetir gotar hene. Ji kerema xwe wan bike yek. Binêre: Nivîsîna veqetandekan (ên-an-ê-a) |
![]() | Di vê gotarê de ji yekî zêdetir problem hene. Ji kerema xwe re vê gotarê sererast bikin an jî li ser van probleman gotûbêjekê bidin destpêkirin.
|
Rêziman |
Navdêr (substantîv) |
Lêker (verb) |
Rengdêr (adjektîv) |
Daçek (prepozîsyon) |
Cînav (pronav) |
Hoker (adverb) |
Veqetandek |
Jimarnav |
Baneşan |
Gihanek |
Kitêbên rêzimanê |
Zimannasî |
Bêjenasî |
Lîsteya zimannasan |
Bi riya veqetandekê tiştek ji yên din ji aliyê zayend û mêjerê ve tê veqetandin, ji ber vê sedemê ji wan qertafan re veqetandek hatiye gotin. Ango di dema ravekê (îzafe) de mirov zayend û mêjera bêjeyan jî nas dike.[1]
Di kurmancî de ew veqetandek dibin du cure: yên binavkirî û yên nebinavkirî.