ಶೈತ್ಯಗೋಪುರ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಶೈತ್ಯಗೋಪುರಗಳು ಶಾಖವನ್ನು ತೆಗೆಯು ಉಪಕರಣಗಳಾಗಿದದು ಸಂಸ್ಕರಣ ತ್ಯಾಜ್ಯ ಶಾಖವನ್ನು ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲು ಉಪಯೋಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಶೈತ್ಯಗೋಪುರಗಳು ನೀರಿನ ಆವಿಯಾಗುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಸಂಸ್ಕರಣ ಶಾಖವನ್ನು ತೆಗೆದು ಕಾರ್ಯಗತ ದ್ರವವನ್ನು ವೆಟ್-ಬಲ್ಬ್ ಹವಾ ತಾಪಮಾನದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಂಪಾಗಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ವಾಯುವನ್ನೇ ಆಧರಿಸಿ ಕಾರ್ಯಗತ ದ್ರವವನ್ನು ಡ್ರೈ-ಬಲ್ಬ್ ಹವಾ ತಾಪಮಾನದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಂಪಾಗಿಸಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯ ಅನ್ವಯಗಳಲ್ಲಿ ತೈಲ ಸಂಸ್ಕರಣ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ, ರಾಸಾಯನಿಕ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳಲ್ಲಿ, ಶಕ್ತಿ ಉತ್ಪಾದನ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಟ್ಟಡಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಭ್ರಮಿಸುವ ನೀರನ್ನು ತಂಪಾಗಿಸುವಿಕೆಯೂ ಸೇರಿದೆ. ಈ ಗೋಪುರಗಳು ವಿವಿಧ ಅಳತೆಗಳುಳ್ಳವಾಗಿದ್ದು ಚಿಕ್ಕ ಛಾವಣಿ ಹೊದೆಸಿದ ವಿಭಾಗಗಳಿಂದ ಬೃಹತ್ತಾದ ಹೈಪರ್ಬೋಲಾ ಆಕಾರದ ನಿರ್ಮಾಣ(ಚಿತ್ರ 1ರಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದಂತೆ)ವರೆಗೆ ನಿರ್ಮಿತವಾಗುತ್ತವೆ; ಬೃಹದಾಕಾರಗಳು 200 ಮೀಟರ್ ಎತ್ತರ ಮತ್ತು 100 ಮೀಟರ್ ಸುತ್ತಳತೆಯವರೆಗೂ ಇರುತ್ತವೆ, ಅಥವಾ ಆಯತಾಕಾರವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ (ಚಿತ್ರ 2ರಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದಂತೆ) 40 ಮೀಟರ್ ಗಿಂತಲೂ ಎತ್ತರ ಮತ್ತು 80 ಮೀಟರ್ ಗಿಂತಲೂ ಉದ್ದ ಇರುತ್ತವೆ. ಚಿಕ್ಕ ಗೋಪುರಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ, ದೊಡ್ಡದನ್ನು ಸ್ಥಳದಲ್ಲೇ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಣುಸ್ಥಾವರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿತವೆಂದು ಜನಜನಿತವಾಗಿದೆ.
ಹೈಪರ್ಬೋಲಾ ಆಕಾರದ ಶೈತ್ಯಗೋಪುರವೊಂದನ್ನು ಪ್ರೆಡೆರಿಕ್ ವಾನ್ ಐಟರ್ಸನ್ ಮತ್ತು ಜೆರಾರ್ಡ್ ಕೈಪರ್ಸ್ 1918ರಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟ ಸನದಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.[1]