From Wikipedia, the free encyclopedia
ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಎರಡು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಆಟಗಾರರು ಹಗುರವಾದ ಟೊಳ್ಳು ಚೆಂಡನ್ನು ರ್ಯಾಕೆಟ್ನಿಂದ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯುವ ಆಟ. ಈ ಆಟವನ್ನು ನೆಟ್ನಿಂದ ವಿಭಾಗಿಸಿದ ಗಟ್ಟಿ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಆಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮೊದಲ ಸರ್ವ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿದ ಸರ್ವ್ಗಳಲ್ಲಿ ಆಟಗಾರರು ಚೆಂಡು ತಮ್ಮ ಕಡೆ ಒಂದು ಬಾರಿ ಮಾತ್ರ ಪುಟಿಯಲು ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡಬೇಕು. ನಿಯಮದಂತೆಯೇ ಚೆಂಡನ್ನ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಲು ಆಟಗಾರ ವಿಫಲನಾದಾಗ ಅಂಕಗಳು (ಪಾಯಿಂಟುಗಳು)ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಆಟವು ವೇಗವಾಗಿದ್ದು, ಶೀಘ್ರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಕೋರುತ್ತದೆ. ಕೌಶಲ್ಯಯುತ ಆಟಗಾರ ಚೆಂಡಿಗೆ ಅನೇಕ ವಿಧದ ಗಿರಕಿ(ಸುತ್ತಿಸು)ಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಅದು ತನ್ನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅನೂಕೂಲಗಳನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಾ ಎದುರಾಳಿಯ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಆಟವನ್ನು ೧೯೨೬ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಕ್ಕೂಟ(ITTF) ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತದೆ. ೧೯೮೮ರಿಂದ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಲಂಪಿಕ್ ಕ್ರೀಡೆಯಾಗಿದೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ವಿಧದ ಪಂದ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ೧೯೮೮ ರಿಂದ ೨೦೦೪ ರವರೆಗೆ ಆಡಿದ ಪಂದ್ಯಗಳೆಂದರೆ ಪುರುಷರ ಸಿಂಗಲ್ಸ್, ಮಹಿಳೆಯರ ಸಿಂಗಲ್ಸ್, ಪುರುಷ ಡಬಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಡಬಲ್ಸ್. ೨೦೦೮ರಿಂದ ಡಬಲ್ಸ್ ತಂಡದ ಪಂದ್ಯಗಳಿಂದ ಬದಲಾವಣೆ ಕಂಡಿವೆ (ಬೀಜಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟವನ್ನು, ಒಲಂಪಿಕ್ ತಂಡದ ಪಂದ್ಯವಾಗಿ ಆಡಲಾಯಿತು).
ಈ ಆಟವು ಎರಡು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಆಟಗಾರರಿ೦ದ ಆಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಟೆನ್ನಿಸ್ಆಟದ೦ತೆಯೇ ಪ್ರತೀ ಆಟಗಾರರು ಬ್ಯಾಟ್ನಿಂದ ಚೆ೦ಡನ್ನು ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಹಿ೦ದಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ಮು೦ದಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಆಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಯಮಗಳು ಮಾತ್ರ ಟೆನ್ನಿಸ್ಗಿಂತ ತುಸು ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆಯಾದರೂ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಟೆನ್ನಿಸ್ಗೆ ಹೋಲುತ್ತದೆ. ಸಿಂಗಲ್ಸ್ ಆಟದಲ್ಲಿ ಸರ್ವ್ ಮಾಡುವಾಗ ಟೆನ್ನಿಸ್ನಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಅಂಕಣದ ಬಲ ತುದಿಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಇರುವವನ ಕೋರ್ಟ್ನ ಬಲತುದಿಗೆ (ಅಥವಾ ಎಡದಿಂದ ಎಡಕ್ಕೆ) ಹೊಡೆಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ ಡಬಲ್ಸ್ ಆಟದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಟೇಬಲ್ನ ಯಾವ ಕಡೆಯಿಂದ ಬೇಕಾದರೂ ಹೊಡೆಯವ ಅಗತ್ಯ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡು ಸ್ಪಿನ್ ಆಗುವಿಕೆ, ವೇಗ, ನಿಯೋಜನೆ, ಕೌಶಲ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾಧನೋಪಾಯಗಳು ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಪಂದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಚೆಂಡಿನ ವೇಗವು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿರಬಹುದು ಅದು ನಿಧಾನಗತಿಯದ್ದಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಸ್ಪಿನ್ ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿರಬಹುದು. ಅದಲ್ಲದೇ ಸ್ಮಾಶ್ಹಿಟ್ ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿರಬಹುದು, ಇದು ಗಂಟೆಗೆ 112.5 ಕಿಲೋ ಮೀಟರ್ಗಳಷ್ಟುವೇಗವಾಗಿ (70 mph)ಕ್ರಮಿಸುವಂತಿರುತ್ತದೆ.[1]
ಆಟವನ್ನು 274 ಸೆಂ. × 152.5 ಸೆಂ. × 76 ಸೆಂ.ಎತ್ತರದ (9 ಅಡಿ × 5 ಅಡಿ × 30 ಇಂಚುಗಳ ಎತ್ತರ) ಒಂದು ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಆಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಕ್ಕೂಟವು ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಗಾಗಿ 14 ಮೀ.ಉದ್ದ, 7 ಮೀ. ಅಗಲ ಮತ್ತು 5 ಮೀ. ಎತ್ತರಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗದಂತೆ ಒಟ್ಟು ಆಟದ ಜಾಗವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತದೆ. ಗಾತ್ರ ಅಥವಾ ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟಪಡಿಸಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಸ್ಪದ ಕೊಟ್ಟರೆ ನೀವು ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಮರು ಆಟದಲ್ಲಿಯೂ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆಧುನಿಕ ಜಾಲರಿ ಬ್ಯಾಟ್ಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರಾಕೇಟ್ನ ಹಿಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೆಳುವಾದ ರಬ್ಬರ್ ಹೊದಿಕೆಯಿ೦ದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ. ಈ ರಬ್ಬರ್ ಒಳಭಾಗ ಅಥವಾ ಹೊರಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ಗುಳ್ಳೆಗಳನ್ನು ಹೊ೦ದಿದ್ದು, ಮರದ ಹಿಡಿಕೆಯ ಹಾಗೂ ಈ ರಬ್ಬರ್ನ ನಡುವೆ ತೆಳ್ಳನೆಯ ಸ್ಪಾ೦ಜ್ನ್ನು ಹೊ೦ದಿರುತ್ತವೆ. ಆಧುನಿಕ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಿನ್(ತಿರುಗಿಸುವಿಕೆ)ದೊಡ್ಡ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದು,ರಬ್ಬರ್ ಹಾಗೂ ಸ್ಪಾ೦ಜ್ಗಳ ಸ೦ಯೋಜನೆಯು ಸ್ಪಿನ್ ಮಾಡುವಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು ಹಾಗೂ ಆಟಗಾರನು ಚೆ೦ಡನ್ನು ವೇಗಗೊಳಿಸುವ೦ತೆ ಮಾಡುವ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇನ್ನಿತರ ತಾ೦ತ್ರಿಕ ಅಭಿವೃಧ್ಧಿಗಳೆ೦ದರೆ ರಾಕೇಟ್ ಸ್ವೀಟ್ ಸ್ಪಾಟ್ನ ಗಾತ್ರ ಹೆಚ್ಚಿಸುವಿಕೆ ಅಥವಾ ಬ್ಲೇಡ್ನ ಬಿಗಿಯಾಗಿಸುವಿಕೆಗೆ ಕಾರ್ಬನ್ ಅಥವಾ ಸಿ೦ಥೆಟಿಕ್ ಹೊದಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದೂ ಸೇರಿದೆ.
ಟೆನ್ನಿಸ್ನಲ್ಲು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಚೆ೦ಡು ಸೆಲ್ಲ್ಯುಲೈಡ್ನಿ೦ದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟು, ಪೊಳ್ಳಾಗಿದ್ದು 40 ಎಮ್ಎಮ್ ಡಯಾಮೀಟರ್(ಮೊದಲು38ಎಮ್ಎಮ್)ನದ್ದಾಗಿದೆ. ಚೆ೦ಡಿನ ಮೇಲಿರುವ ಮೂರು ನಕ್ಷತ್ರದ ಚಿಹ್ನೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಇದರ ವೃತ್ತಾಕಾರ,ಬೌನ್ಸ್ ಆಗುವ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಇದೇ ರೀತಿಯ ಚೆ೦ಡುಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತು ಮಾದರಿಯ ನಡುವಿನ ಅನುಕ್ರಮ ಸಾಂದ್ರತೆಯ ಮೇಲೆ ಇದು ನಿರ್ಧರಿತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಮೊದಲು 11 ಅ೦ಕಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚು ಅಥವಾ ಗಳಿಸಿದ ಅ೦ಕಗಳಿಗಿ೦ತ ಎರಡು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅ೦ಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದವರು ವಿಜೇತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರತಿ ಎರಡು ಅ೦ಕಗಳಿಗೆ ಸರ್ವ್ ಮಾಡುವ ಆಟಗಾರರು ಬದಲಾಗುತ್ತಾರೆ. 10-10 (ಅಥವಾ ಡ್ಯೂ) ಆದಾಗ ಆಟಗಾರರು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸರ್ವ್ಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಾರೆ; ವಿಜೇತನಾದವನು ತನ್ನ ಎದುರಾಳಿಯನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ಎರಡು ಅಂಕಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪಡೆದವನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಕ್ಕೂಟವು (ITTF) 2001ರಲ್ಲಿ 11 ಅಂಕದ ಆಟವನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಮೊದಲ ಆಟಗಾರ 21 ಅಂಕಗಳನ್ನು (ಡ್ಯೂಗಳನ್ನು ಹೊರತಾಗಿ,ಈ ಮೇಲೆ ವಿವರಿಸಿದಂತೆ) ಪಡೆದು ಆಟವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದ. ಎಲ್ಲ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ (ITTF) ಆಟಗಳನ್ನು ಈಗ 11ಅಂಕಗಳ ಆಟವನ್ನಾಗಿಯೇ ಆಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಐದು (5) ಸೆಟ್ಗಳಲ್ಲಿಯ ಉತ್ತಮ ಅಂಕಗಳನ್ನು (ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಪಂದ್ಯಗಳಿಗೆ) ಹಾಗೂ ಏಳು (7) ಸೆಟ್ಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾದುದನ್ನು (ಚಾಂಪಿಯನ್ಶಿಪ್ ಪಂದ್ಯಗಳಿಗೆ) ಆಧರಿಸಿ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆಟವು ವಿಕ್ಟೋರಿಯನ್ ಯುಗದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ನ ಕ್ರೀಡೆಯಾಗಿ ಆರಂಭಗೊಂಡಿತು, ಆಗ ಉನ್ನತ-ವರ್ಗದ ಜನರು ಊಟದ ನಂತರ ಮನರಂಜನಾ ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಗಿ ಇದನ್ನು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ "ವಿಫ್-ವಾಫ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೆಟ್ನಂತೆ ಮೇಜಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಪೇರಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಜಾಲರಿ ಬ್ಯಾಟ್ನಂತೆ ಬಳಸುವ ಮೂಲಕ ಮೇಜಿನ ಒಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆಗೆ ಗಾಲ್ಫ್-ಚೆಂಡನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೊಡೆಯಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಯುರೋಪ್ ಮತ್ತು ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಆಟವಾಗಿ ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಿತು. ಆಟದ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯು, ತಯಾರಕರು ಸಾಧನ ಸಲಕರಣೆಗಳನ್ನು ವಾಣಿಜ್ಯಿಕವಾಗಿ ಮಾರಲು ಅನುವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಆರಂಭಿಕ ಬ್ಯಾಟ್ಗಳು ತಂತಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಬಿಗಿಗೊಳಿಸಿದ ಚರ್ಮದ ಕಾಗದದ ತುಂಡುಗಳಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಅವು ಆಟದಲ್ಲಿ ಶಬ್ದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಈ ಆಟವನ್ನು ಮೊದಲು "ವಿಫ್-ವಾಫ್" ಮತ್ತು "ಪಿಂಗ್-ಪಾಂಗ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಟವು ಹ್ಯಾಮ್ಲೇಸ್ ಆಫ್ ರೆಜೆಂಟ್ ಸ್ಟ್ರೀಟ್(ಹ್ಯಾಮ್ಲೆಯ ರಾಜಮಾತೆ ಬೀದಿ)ನಲ್ಲಿ "ಗಾಸಿಮಾ" ಹೆಸರಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯಿತು ಹಾಗೂ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂತು ಎಂದು ಅನೇಕ ಮೂಲಗಳು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. 1901ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಂಡ್ನ ಉತ್ಪಾದಕ ಜೆ.ಜಾಕ್ವೆಸ್ ಅಂಡ್ ಸನ್ಸ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್ ಟ್ರೇಡ್ಮಾರ್ಕ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು "ಪಿಂಗ್-ಪಾಂಗ್" ಎಂಬುದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ತದನಂತರದಲ್ಲಿ ದುಬಾರಿ ಬೆಲೆಯ ಜಾಕ್ವೆಸ್ನ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಆಡುವ ಆಟವನ್ನು ಮಾತ್ರ "ಪಿಂಗ್-ಪಾಂಗ್" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇನ್ನುಳಿದ ತಯಾರಕರು ಈ ಆಟದ ಕುರಿತ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಟೆನಿಸ್ ಸಾಧನಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇಂತಹದ್ದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗಿ, ಅಲ್ಲಿ ಜಾಕ್ವೆಸ್ "ಪಿಂಗ್-ಪಾಂಗ್" ಹೆಸರಿನ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಾರ್ಕರ್ ಸಹೋದರರಿಗೆ ಮಾರಿತು.
ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಅನ್ವೇಷಣೆಯನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ನ ಆಂಗ್ಲ ಅಭಿಮಾನಿಯಾದ ಜೇಮ್ಸ್ ಗಿಬ್ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು 1901ರಲ್ಲಿ ಯುಎಸ್ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ನಾವೀನ್ಯತೆಯ ಕೋಶಾಕಾರದ ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಿದರು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಆಟಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಇದನ್ನು ಇ.ಸಿ.ಗೂಡ್ ಅವರು ಮುಂದುವರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಅವರು 1901ರಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗುಳ್ಳೆಗಳು ಅಥವಾ ಚುಕ್ಕೆಗಳಂತಿರುವ ರಬ್ಬರಿನ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲನ್ನಿನ ದಾರಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಸಿ ಮಾಡಿರುವ ಬ್ಯಾಟ್ನ ಆಧುನಿಕ ಆವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದರು. 1901ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಗಳು ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅದು ಉತ್ತಮ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಕುರಿತಂತೆ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಬರೆಯಲ್ಪಟ್ಟವು.1902ರಲ್ಲಿ ಅನಧಿಕೃತ ವಿಶ್ವ ಚಾಂಪಿಯನ್ಶಿಪ್ ಅನ್ನು ನಡೆಸಲಾಯಿತು. 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಈ ಆಟವನ್ನು ಆಟಗಾರರ ದೃಷ್ಟಿಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣ ನೀಡಿ ಸರ್ಕಾರವು ನಿಷೇಧಿಸಿತು. 1921ರಲ್ಲಿ, ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್ ಅನ್ನು ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಕ್ಕೂಟವು 1926ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಲಂಡನ್, 1972ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಅಧಿಕೃತ ವಿಶ್ವಚಾಂಪಿಯನ್ಶಿಪ್ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಪ್ರಥಮ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಯಿತು. ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ 1988ರ ಒಲಂಪಿಕ್ನಲ್ಲಿ ಒಲಂಪಿಕ್ ಕ್ರೀಡೆಯಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.
1950ರಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದ ಸ್ಪಂಜಿನ ಪದರವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಬ್ಯಾಟ್ಗಳು ಬಾಲ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಪಿನ್ ಮತ್ತು ವೇಗವನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಆಟಕ್ಕೆ ನಾಟಕೀಯ ತಿರುವನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಇವುಗಳನ್ನು ಕ್ರೀಡಾ ಸಾಮಾಗ್ರಿ ತಯಾರಕರಾದ ಎಸ್. ಡಬ್ಲ್ಯೂ. ಹ್ಯಾಂಕಾಕ್ ಲಿ. ಅವರು ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ವೇಗದ ಅಂಟಿನ ಬಳಕೆಯು ಚೆಂಡಿನ ಪುಟಿದೇಳುವಿಕೆ ಮತ್ತು ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತ್ತು. "ಆಟದ ವೇಗ ಕಡಿಮೆಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ" ಸಾಧನಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರಲಾಯಿತು.
2000ದ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ ಐಟಿಟಿಎಫ್ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಅನ್ನು ದೂರದರ್ಶನ ವೀಕ್ಷಕರ ಕ್ರಿಡೆಯಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅದರಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಮಾರ್ಪಾಟು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಮೊದಲಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಹಳೆಯ 38 mm (1.5 ಇಂಚು) ಚೆಂಡುಗಳು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ 40mm ಚೆಂಡುಗಳಾಗಿ ಬದಲಾವಣೆಗೊಂಡವು. ಇದು ಚೆಂಡಿನ ಗಾಳಿ ನಿರೋಧಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಆಟದ ವೇಗವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಗ್ಗಿಸಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಟಗಾರರು ತಮ್ಮ ಬ್ಯಾಟ್ಗಳಲ್ಲಿ ವೇಗದ ಸ್ಪಂಜಿನ ಪದರದ ದಪ್ಪವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು, ಅದನ್ನು ಅತ್ಯಧಿಕ ವೇಗವಾಗಿ ಆಟವನ್ನು ಆಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಐಟಿಟಿಎಫ್ 21 ರಿಂದ 11-ಅಂಕ ಗಳಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿತು. ಇದು ಅಧಿಕ ವೇಗ-ಗತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಚೋದನೆ ಮಾಡುವ ಆಟಗಳನ್ನು ಆಡುವ ಉದ್ದೇಶ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಐಟಿಟಿಎಫ್ ಸರ್ವಿಸ್ನ ನಿಯಮಗಳನ್ನೂ ಕೂಡ ಆಟಗಾರನು ಸರ್ವ್ ಮಾಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಕಾಣದಂತೆ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು ರಾಲಿಯ ಉದ್ದವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಸರ್ವರ್ನಿಗೆ ಇರುವ ಅನೂಕೂಲವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿತು.
ಇದರಿಂದಾಗಿ ಈ ಕ್ರೀಡೆಯ ವೈವಿಧ್ಯಗಳು ಗೋಚರಿಸಿದವು. "ದೊಡ್ಡ-ಚೆಂಡಿನ"ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಅಟದಲ್ಲಿ 44 mm ಚೆಂಡನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟವಾಗಿ ಆಟವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅತಿಯಾದ ಸ್ಪಿನ್ ಮತ್ತು ವೇಗವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ 40mm ಆಟಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಆಟಗಾರರಿಂದ ಈ ಆಟವು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆಯಿತು. ಈ ಆಟದಲ್ಲಿ ಚೆಂಡಿನ ತೂಕ 2.47 ಗ್ರಾಮ್ಗಳಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಸ್ಪಾಂಜ್ರಬ್ಬರ್ ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸುವ ಮೊದಲು ಇದ್ದ ಆಟವನ್ನು ನವೀಕರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವು ನಡೆಯಿತು. ಕ್ಲಾಸಿಕ್ ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟವಾದ ಲಿಹಾ ಅಥವಾ "ಹಾರ್ಡ್ ಬ್ಯಾಟ್" ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟಗಾರರು ಹಿಮ್ಮೊಗ ಸ್ಪಂಜ್ ರಬ್ಬರ್ ಇರುವ ಬ್ಯಾಟ್ನ ಈ ಆಟವನ್ನು ಅತಿಯಾದ ವೇಗ ಮತ್ತು ಸ್ಪಿನ್ ಇರುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು. ಬದಲಿಗೆ ಇವರು 1940-60ರ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಆಟದ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲದ, ಕಡಿಮೆ ವೇಗವಿರುವ ಸ್ಪಂಜ್ ಇಲ್ಲದ, ಯಾವುದೇ ಅನಗತ್ಯ ಸ್ಪಿನ್ನ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಸಣ್ಣ-ಗುಳ್ಳೆಗಳಿರುವ ರಬ್ಬರ್ನ ಸಾಧನದ ಆಟದ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಏಕೆಂದರೆ ಹಾರ್ಡ್ಬ್ಯಾಟ್ನ ಕಿಲ್ಲರ್ ಶಾಟ್ಗಳನ್ನು ನುರಿತ ಆಟಗಾರರ ಎದುರು ಎದುರಿಸುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ಇವು ಟೇಬಲ್ನ ಎರಡು ಕಡೆಯ ತುದಿಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ಮುಂಚೆ ಎದುರಾಳಿಗೆ ಕೌಶಲ್ಯಯುತ ಉಪಾಯಗಳು ಅಗತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಆಟವನ್ನು ಹಗುರವಾದ 2.7 ಗ್ರಾಂ ಇರುವ 40 mm ವ್ಯಾಸದ ಚೆಂಡನ್ನು ಬಳಸಿ ಆಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಿಯಮಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುವ ಚೆಂಡಾಗಿದೆ. ಚೆಂಡನ್ನು 30 ಸೆಂ.ಮೀ.ಎತ್ತರದಿಂದ ಬೀಳಿಸಿದಾಗ 23 ಸೆಂ.ಮೀ.ವರೆಗೆ ಪುಟಿಯಬಹುದು, ಅದರಿಂದಾಗಿ ಅದು ಪುನಃಸ್ವಾಧೀನದ ಸಹ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ 0.88 ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಿಯಮಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ. 40 mm ಚೆಂಡನ್ನು 2000ರ ಒಲಂಪಿಕ್ ಆಟಗಳ ನಂತರ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚೈನಾ ತಂಡವು ವಿರೋಧಿಸಿತು. ಇದು ಚೈನಾದವರಲ್ಲದ ಇತರ ಆಟಗಾರರಲ್ಲದವರು ಜಯಗಳಿಸಲು ಉತ್ತಮ ಅವಕಾಶ ಇದು ಕಲ್ಪಿಸಿತು ಎಂದು ಅದು ವಾದಿಸಿತು. 40 mm ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಚೆಂಡು ನಿಧಾನಗತಿಯದ್ದಾಗಿದ್ದು 38 mm ಚೆಂಡಿಗಿಂತ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಸ್ಪಿನ್ ಆಗುವುದಾಗಿದೆ. ಚೆಂಡನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪುಟಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಗಾಳಿತುಂಬಿದ ಕೋಶದಿಂದ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು. ಇದು ಕಿತ್ತಳೆ ಅಥವಾ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ದೊರಗು ಮೈಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡಿನ ಬಣ್ಣದ ಆಯ್ಕೆಯು ಮೇಜಿನ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಅದರ ಸುತ್ತಲಿನ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ತಕ್ಕುದಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬಿಳಿ ಚೆಂಡು ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಮೇಜಿಗಿಂತ ಹಸಿರು ಅಥವಾ ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ನೋಡಲು ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡಿನ ಮೇಲಿರುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಚೆಂಡಿನ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. 3 ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ್ದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ, ಅದನ್ನು ಅಧಿಕೃತ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಮೇಜು 2.74 ಮೀ (9 ಅಡಿ) ಉದ್ದ, 1.525 ಮೀ (5 ಅಡಿ) ಅಗಲವಿರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು 76 ಸೆಂ.ಮೀ (30 ಇಂಚು) ಎತ್ತರವಿರುವ ಮ್ಯಾಸೊನೈಟ್ (ಹಲಗೆ) (ಒಂದು ವಿಧದ ಗಟ್ಟಿಫಲಕ) ಅಥವಾ ಉತ್ಪಾದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮರಮುಟ್ಟನ್ನು ಹೋಲುವಂಥದ್ದು, ಮೃದುವಾದ ಕಡಿಮೆ-ಘರ್ಷಣೆಯ ಹೊದಿಕೆಯನ್ನು ಪದರವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮೇಜು ಅಥವಾ ಆಡುವ ಮೇಲ್ಮೈಯು 15.25ಸೆಂ.ಮೀ.(6 ಇಂಚು) ಎತ್ತರದ ಜಾಲದಿಂದ ಎರಡು ಸಮಪಾಲುಗಳನ್ನು ವಿಭಾಗಿಸುತ್ತದೆ.[2] ಮೇಜಿನ ಮೇಲ್ಮೈಯು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹಸಿರು ಅಥವಾ ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ.
ಆಟಗಾರರು ಲ್ಯಾಮಿನೇಟ್ ಮಾಡಿದ ಒಂದು ಅಥವಾ ಎರಡೂ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ರಬ್ಬರ್ನ ಹೊದಿಕೆಯಿ೦ದ ಕೂಡಿದ ಮರದ ರಾಕೇಟ್ ಅನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಆಟಗಾರನ ಹಿಡಿತದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಪ೦ಚದ ಯಾವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಆಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎ೦ಬುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ಯಾಡೆಲ್ ಅಥವಾ ರಾಕೇಟ್, ಬ್ಲೇಡ್ ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಟ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಯು.ಎಸ್.ಎನಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾಡಲ್ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಯುರೋಪ್ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ ಎ೦ಬುದಾಗಿ ಹಾಗೂ ಅಧಿಕೃತ ಐಟಿಟಿಎಫ್ ಶಬ್ದವಾಗಿ ರಾಕೆಟ್ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ.
ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ನಿಯಮಗಳು ರಾಕೇಟ್ನ ಪ್ರತಿ ಪಾರ್ಶ್ವದಲ್ಲೂ ವಿಭಿನ್ನ ಮೇಲ್ಮೈ ಇರಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯ ಮೇಲ್ಮೈಗಳು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ವೇಗ ಹಾಗೂ ಸ್ಪಿನ್ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ನೀಡುವುದು ಅಥವಾ ಕೆಲ ಸ೦ದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಿನ್ ರಹಿತವಾಗಿರುವ೦ತೆ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರನು ಆತನ ರಾಕೇಟ್ನ ಒಂದು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ರಬ್ಬರ್ ಹೊದಿಕೆ ಹೊ೦ದಿದ್ದು ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಿನ್ ನೀಡುತ್ತಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಮತ್ತೊ೦ದು ಭಾಗವು ಸ್ಪಿನ್ ರಹಿತವಾಗಿರಬಹುದು. ರಾಕೇಟ್ನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಟದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಮರುಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು. ಎದುರು ಆಟಗಾರನು ಬಳಸಿದ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ರಬ್ಬರ್ ಹೊದಿಕೆಗಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಸಹಾಯಕವಾಗುವ೦ತೆ ಅ೦ತರ್ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಿಯಮಗಳು ರಾಕೇಟ್ನ ಒಂದು ಬದಿ ಕೆ೦ಪು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಇನ್ನೊ೦ದು ಬದಿ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿರುವ೦ತೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಆಟಗಾರನಿಗೆ ತನ್ನ ಎದುರಾಳಿಯ ರಾಕೇಟ್ನ್ನು ಪಂದ್ಯಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಪರಿಶೀಲಿಸುವ ಹಕ್ಕಿದೆ.ಯಾವ ರೀತಿಯ ರಬ್ಬರ್ ಹೊದಿಕೆಯನ್ನು ಬಳಸಿದೆ ಹಾಗೂ ಯಾವ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದೆ ಆತ ತಿಳಿಯಬಹುದಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರನು ಅತಿ ವೇಗದ ಆಟ ಹಾಗೂ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬದಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿ, ಚೆ೦ಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ರಾಕೇಟ್ನ ಯಾವ ಭಾಗವನ್ನು ಬಳಸಲಾಯಿತು ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೋಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ಪ೦ದ್ಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿಯಾಗದ ಹೊರತೂ ರಾಕೇಟ್ ಅನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರಚಲಿತ ನಿಯಮಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ.
ಐಟಿಟಿಎಫ್ ನಿಯಮ 2.13.1 ಪ್ರಕಾರ, ಮೊದಲ ಸರ್ವೀಸ್ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾಣ್ಯ ಚಿಮ್ಮುವಿಕೆಯಿ೦ದ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ (ಇಲ್ಲವೇ ನಿರ್ಣಾಯಕ/ಸ್ಕೋರರ್) ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಚೆ೦ಡನ್ನು ಅಡಗಿಸಿ,(ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮೇಜಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿಡುವುದು)ಎದುರಾಳಿ ಆಟಗಾರನಿಗೆ ಯಾವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಚೆ೦ಡಿದೆಯೆ೦ದು ಊಹಿಸಲು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ.ತಪ್ಪು ಅಥವಾ ಸರಿಯಾದ ಊಹೆಯು ಆಟಗಾರರಿಗೆ ಮೊದಲ ಸರ್ವ್ ಮಾಡಲು, ಸ್ವೀಕರಿಸುವಿಕೆಗೆ ಮತ್ತು ಮೇಜಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದು ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ ಮತ್ತೊಬ್ಬನತ್ತ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ/ಳೆ ಆತನು/ಆಕೆಯು ಅದನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿ ಅಥವಾ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಮುಂದಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕಾರು ಬಾರಿ ಹೊಡೆದು ಆನಂತರ ಅಂಕಗಳಿಗಾಗಿ ಆಡುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು "ಪ್ಲೇ ಟು ಸರ್ವ್" ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆಟದಲ್ಲಿ, ಯಾವ ಆಟಗಾರ ಸರ್ವ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅವನು ಒಂದು ಅಂಕವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಟಗಾರನು ಮೇಜಿನ ಹಿ೦ದೆ ಹಾಗೂ ಮೇಜಿನ ತುದಿಗಿ೦ತ ಸ್ವಲ್ಪ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅ೦ಗೈನಲ್ಲಿ ಚೆ೦ಡನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲುತಾನೆ. ಇನ್ನೊ೦ದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ರಾಕೇಟ್ ಹಿಡಿದು ಚೆ೦ಡನ್ನು ಸ್ಪಿನ್ ಮಾಡದೇ ನೇರ ಮೇಲ್ಮುಖವಾಗಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ.ಇದು ಸುಮಾರು 16 ಸೆ೦ಟಿಮೀಟರ್ (6 ಇ೦ಚುಗಳಷ್ಟು)ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದು, ಚೆ೦ಡು ಕೆಳಮುಖವಾಗಿ ಹೋಗುವ೦ತೆ ರಾಕೇಟ್ನಿ೦ದ ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಟೂರ್ನಮೆಂಟ್ ಅಲ್ಲದ ಆಟಗಳಲ್ಲಿ, ಹಲವು ಆಟಗಾರರು ಚೆಂಡನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಚಿಮ್ಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇದು ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ನಿಯಮದ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಸರ್ವರ್ಗೆ ಪಕ್ಷಪಾತದ ಲಾಭದ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಸರ್ವೀಸ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚೆ೦ಡು ಮೇಜಿನ ತುದಿರೇಖೆಯ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಮೇಜಿಗಿ೦ತ ಎತ್ತರದಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆಟಗಾರನು ಚೆ೦ಡನ್ನು ನೋಡಲು ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವ೦ತೆ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಅಥವಾ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಮದ್ಯೆ ತರುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ.ಎದುರಾಳಿ ಹಾಗೂ ತೀರ್ಪುಗಾರರಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಚೆ೦ಡು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುವ೦ತೆ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಒ೦ದೊಮ್ಮೆ ಚೆ೦ಡು ಕಾಣದ ಹಾಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿದಲ್ಲಿ ಆಟಗಾರರು ಆ ಅ೦ಕವನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಆಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಸರ್ವರ್ ಚೆ೦ಡನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಅವನ/ಅವಳ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಮ್ಮುವ೦ತೆ ಹೊಡೆಯಬೇಕಲ್ಲದೇ, ಅದು ನ೦ತರದಲ್ಲಿ ಎದುರಾಳಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಟ ಒಂದು ಬಾರಿಯಾದರೂ ಚಿಮ್ಮುವ೦ತೆ ಹೊಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಚೆ೦ಡು ನೆಟ್ಗೆ ತಾಗಿದರೂ ಎದುರಾಳಿಯ ಮೇಜಿನ ಅರ್ಧಭಾಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ೦ತೆ ಹೊಡೆಯದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆ ಅ೦ಕವು ಎದುರಾಳಿ ಆಟಗಾರನಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಚೆ೦ಡು ನೆಟ್ಗೆ ಹೊಡೆದಿದ್ದು ಆದರೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ಚಿಮ್ಮಿದಲ್ಲಿ ಅದು ಲೆಟ್ (ಅಥವಾ ನೆಟ್-ಇನ್)ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಆಗ ಆಟವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಚೆ೦ಡನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸರ್ವ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಸರ್ವಿಸ್ ”ಉತ್ತಮ”ವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಚೆ೦ಡು ಆತನ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಮ್ಮಿದ ಬಳಿಕ ಅದು ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ಚಿಮ್ಮುವ ಮೊದಲು ನೆಟ್ಯ ಮೇಲಿ೦ದ ಅದನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಎದುರಾಳಿಯು ಕೂಡ ಉತ್ತಮ ಮರುಹೊಡೆತವನ್ನು ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ವಿಸ್ಗೆ ಮರುಹೊಡೆತವನ್ನು ನೀಡುವುದು ಆಟದ ಅತ್ಯ೦ತ ಕಷ್ಟದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು, ಸೆರ್ವರ್ನ ಮೊದಲ ಚಲನೆಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಅನೇಕ ಸ್ಪಿನ್ಗಳು ಹಾಗೂ ವೇಗದ ಹೊಡೆತಗಳ ಆಯ್ಕೆಯ ತೀರ್ಮಾನದಿ೦ದಾಗಿ ಅತ್ಯ೦ತ ಲಾಭದಾಯಕ ಹೊಡೆತಗಳು ಸಿಗಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಚೆ೦ಡು ನೆಟ್ನ ಸುತ್ತಲಿದ್ದಾಗ ಹಾಗೂ ಅದರ ಮೇಲಿ೦ದ ಬ೦ದಾಗ ಅದನ್ನು ಹೊಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆಟಗಾರನು ನೆಟ್ನ ಮೇಲಿ೦ದ (ಅಥವಾ ಸುತ್ತಲಿ೦ದ)ಮರುಹೊಡೆತವನ್ನು ನೀಡಲಾಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಚೆ೦ಡು ಮೇಜಿನ ಮತ್ತೊ೦ದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಮ್ಮಿ ಆಟಗಾರನು ಅ೦ಕವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದನ್ನು ಕೆಲವು ವಿಶೇಷ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಚೆಂಡು ನೆಲಕ್ಕೆ ತಾಕುವ ಮೊದಲು ಹೊಡೆಯುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ- ಅಂದರೆ ಆಟಗಾರನ ಕಡೆಯಲ್ಲಿನ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಚೆಂಡು ಪುಟಿಯುವ ಮೊದಲೇ ಹೊಡೆಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ITTFನ ಟೆಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಕಾನೂನಿನ Archived 2010-04-14 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ. ಸೆಕ್ಷನ್ 2.06.03 ಪ್ರಕಾರ ಚೆಂಡು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ ಮೊದಲೇ ಹೊಡೆಯುವ (volley) ಅವಕಾಶವನ್ನು ನಿಷೇದಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸೆಕ್ಷನ್ 2.10ರಲ್ಲಿ ಬರೆದಿರುವ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಕೊಡುವ ನಿಯಮದ ಪ್ರಕಾರ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಪಂದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಅವಕಾಶ ನೀಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸೆಕ್ಷನ್ 2.10.01.05ನಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಎದುರಾಳಿ ತಡೆದಲ್ಲಿ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಅವನಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸೆಕ್ಷನ್ 2.05.08ರಲ್ಲಿ ’ತಡೆ’ಯನ್ನು ಈ ರೀತಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. "ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವನು ಅಥವಾ ಅವನು ಧರಿಸಿದ ಬಟ್ಟೆ ಅಥವಾ ಅವನಲ್ಲಿ ಇರುವ ವಸ್ತುಗಳು, ಆಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಅದು ಎದುರಾಳಿಯ ಹೊಡೆತದಿಂದಾಗಿ ತನ್ನ ಕಡೆಯ ಅಂಕಣವನ್ನು ತಾಕುವ ಮೊದಲು ತಾಕಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅಂಕವನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ." ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಚೆಂಡು ಆಟದ ಅಂಕಣವನ್ನು ಮೀರಿ ಹೊರಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಮೇಜಿಗೆ ತಾಕುವ ಮೊದಲು ಹೊಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ. ಮೇಜಿಗೆ ತಾಕುವ ಮೊದಲು ಹೊಡೆಯುವ (volley) ಹೊಡೆತವು ನೆಟ್ಗೆ ಹತ್ತಿರ ಹಾದು ಹೋಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಎದುರಾಳಿಯ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಬೀಳಬೇಕು.
ಈ ಕೆಳಗಿನ ಅನೇಕ ತಪ್ಪುಗಳಿ೦ದಾಗಿ ಅ೦ಕಗಳು ಎದುರಾಳಿಗೆ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ.[3]
(ಪಂದ್ಯದ ವಿಜೇತರು ಯಾರು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ)ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ 11 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಆಟಗಾರನಿಗಿಂತ ಕನಿಷ್ಠ 2 ಅಂಕಗಳಿಂದ ಮುಂದಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ಇಬ್ಬರೂ ಆಟಗಾರರು ತಲಾ 10 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದರೆ ಸರ್ವಿಸ್ ವಿರುಧ್ಧ ಆಟಗಾರರಲ್ಲಿ 2 ಅಂಕಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಆಟಗಾರರ ಅಂಕಗಳು 10 ಇದ್ದರೆ ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಆಟಗಾರನಿಗಿಂತ 2 ಅಂಕಗಳ ಮುನ್ನಡೆ ಸಾಧಿಸುವವರೆಗೆ ಸರ್ವಿಸ್ ೧ ಅಂಕಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತದೆ ಆಟಗಾರನು ಸರ್ವಿಸ್ ನಲ್ಲಿ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಪಂದ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಅಂಕವನ್ನು ಪಡೆಯುವವರೆಗೆ ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟು ಸರ್ವಿಸ್ ಬೇಕಾದರೂ ಆಟಗಾರರು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಇದು ಸಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಆಯ ಟಿ ಟಿ ಎಫ್ ಬೆಂಬಲಿತ ನೀತಿಯಾಗಿದೆ.[4]
ಡಬಲ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಸರ್ವಿಸ್ ೨ ಅಂಕಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ವಿರುದ್ಧ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಪರ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದೇ ತಂಡದ ಆಟಗಾರರ ಮಧ್ಯೆ ಕೂಡ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. 2 ಅಂಕಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸರ್ವಿಸ್ ಪಡೆಯುವ ಆಟಗಾರ ಸರ್ವರ್ ಆಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆತನ ಜೊತೆಗಾರ ಪಡೆಯುವವನಾಗುತ್ತಾನೆ.
21 ಅಂಕಗಳ ಆಟದ ಪಧ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ವಿಸ್ 5 ಅಂಕಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಎರಡೂ ತಂಡದ ಆಟಗಾರರು 20 ಅಂಕ ಪಡೆದಿದ್ದರೆ ಆಗ ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ ೨ ಅಂಕಗಳ ಮುನ್ನಡೆ ಸಾಧಿಸುವ ವರೆಗೆ ಸರ್ವಿಸ್ 1 ಅಂಕಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಟದ ನಂತರ ಆಟಗಾರರು ಟೇಬಲ್ ನ ಬದಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪಂದ್ಯದ 5 ಅಥವಾ 7 ನೆಯ ಆಟದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ 5 ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದ ನಂತರ ಯಾರು ಸರ್ವ ಮಾಡುವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಟೇಬಲ್ ನ ಬದಿಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಆಟಗಳಲ್ಲಿ, ಉತ್ತಮ 5 ಆಟಗಳು ಅಥವಾ 7 ಆಟಗಳ ಪಂದ್ಯಗಳಿರುತ್ತವೆ.
ಇಬ್ಬರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಆಟಗಾರರ ನಡುವಿನ ಆಟದ ಜೊತೆಗೆ ಜೋಡಿಯಾಗೂ ಸಹ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕೆಳಗಿನ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆಲ್ಲ ಸಿಂಗಲ್ ಪ್ಲೇ ನಿಯಮಗಳು ಡಬಲ್ ಪ್ಲೇ ಗೂ ಅನುಗುಣವಾಗುತ್ತವೆ. ಡಬಲ್ ಆಟಕ್ಕೆ ಅಂಗಳವನ್ನು ತಯಾರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮೇಜು ಉದ್ದವಾಗಿ ಎರಡು ಭಾಗವಾಗುವಂತೆ ಮೇಜಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಮಧ್ಯರೇಖೆಯನ್ನು ಎಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಗೆರೆಯನ್ನು ಹಾಕುವ ಒಂದೇ ಉದ್ದೇಶವೆಂದರೆ ಡಬಲ್ಸ್ ಆಟದ ಸರ್ವಿಸ್ ನಿಯಮವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿಸುವುದು, ಡಬಲ್ಸ್ ಆಟದಲ್ಲಿ ಸರ್ವಿಸ್ ಯಾವಾಗಲೂ ಬಲಗೈಯ ಕಡೆಯ ಬಾಕ್ಸ್ನಿಂದ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ವಿಸ್ ಯಾವ ರೀತಿ ಇರಬೇಕೆಂದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಬಲಗಡೆಯ ಬಾಕ್ಸ್ ಕಡೆಗೆ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗಬೇಕು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಎಡಗಡೆಯ ಬಾಕ್ಸ್ ಕಡೆಗೆ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗಬೇಕು. ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಎದುರಾಳಿಯ ಬಲಗೈ ಕಡೆಯ ಬಾಕ್ಸ್ ಕಡೆಗೆ ಬೌನ್ಸ್ ಆಗಬೇಕು (ಸರ್ವರ್ನ ಎಡತುದಿಯ ಬಾಕ್ಸ್). ನಂತರ ಆಟವು ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಆಟಗಾರರು ಒಬ್ಬರ ನಂತರ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಬ್ಬ ಆಟಗಾರ ಸರ್ವ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಆಟಗಾರ ಅಥವಾ ಆಟಗಾರ್ತಿ ಅದನ್ನು ಮರಳಿ ಸರ್ವ ಮಾಡಿದವನೆಡೆಗೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಸರ್ವ ಮಾಡಿದವನು ಆಡುತ್ತಾನೆ ಅದರ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಸರ್ವ ಪಡೆದವನು ಬಾಲ್ ನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅಂಕಗಳು ಯಾವ ರೀತಿ ಕೊಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಯಾವಾಗ ಒಂದು ಕಡೆಯ ಆಟಗಾರ ಬಾಲ್ ಹೊಡೆದು ಮರಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಗುತ್ತಾನೋ ಆಗ ಅಂಕವು ಇನ್ನೊಂದು ತಂಡಕ್ಕೆ ಕೊಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಒಮ್ಮೆ ಆಟವು ಫೈನಲ್ ಸೆಟ್ ತಲುಪಿದಾಗ ತಂಡಗಳು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಒಮ್ಮೆ ಒಂದು ತಂಡವು 5 ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದಾಗ ಸರ್ವ ಮಾಡುವ ತಂಡವು ಸರ್ವಿಸ್ ಪಡೆಯುವ ಬದಿಗೆ ಬರಬೇಕು ಮತ್ತು ಸರ್ವಿಸ್ ಪಡೆಯುವ ತಂಡವು ಸರ್ವ ಮಾಡುವ ಬದಿಗೆ. ಸಿಂಗಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಡಬಲ್ಸ್ ಎರಡನ್ನೂ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಆದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದು 1988 ನಿಂದ ಒಲಂಪಿಕ್ ಗೇಮ್ಸ್ ಮತ್ತು 2002 ರಿಂದ ಕಾಮನ್ ವೆಲ್ತ್ ಗೇಮ್ಸ್ ಗಳಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಆಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ನ ಡಬಲ್ಸ್ ಆಟವು ೨೦೦೮ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಒಲಂಪಿಕ್ ನಲ್ಲಿ ಗುಂಪು ಆಟಗಳ ಒಂದು ಭಾಗ ಮಾತ್ರ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಯ್ ಟಿ ಟಿ ಎಫ್ 2005ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿತು.
ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಸ್ಪರ್ಧಾಳುಗಳು ತಮ್ಮ ಬ್ಯಾಟಿನ ಮೇಲೆ ಹಲವಾರು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿನ ಆಟಗಾರರು ತಮ್ಮ ಬ್ಯಾಟಿನ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದುವ ತರವನ್ನು ಎರಡು ಪ್ರಧಾನ ತಳಿಯ ಬಗೆಯಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಪೆನ್ ಹೋಲ್ಡ್ ಮತ್ತೊಂದು ಶೇಕ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ನ ಕಟ್ಟಲೆಯನ್ನು, ಒಬ್ಬರು ಯಾವ ತರಹದಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟ್ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ನಿಗದಿಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹಲವು ಬಗೆಯ ಹಿಡಿತಗಳು ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ.
ಆಟದಲ್ಲಿನ ಸ್ಟ್ರೋಕ್ಗಳನ್ನು ದಾಳಿ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣೆ ಎಂದು ಎರಡು ವಿಧವಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು. ಸ್ಟ್ರೋಕ್ನ ವಿಧಗಳು ಬ್ಯಾಕ್ಹ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಫೋರ್ಹ್ಯಾಂಡ್ ಎಂಬ ಎರಡು ವಿಧಗಳನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಫೋರ್ಹ್ಯಾಂಡ್ ಲೂಪ್ನಿಂದ ಬ್ಯಾಕ್ಹ್ಯಾಂಡ್ ಸ್ಮ್ಯಾಶ್ವರೆಗೂ ಶಾಟ್ಗಳು ವ್ಯತ್ಯಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಕೆಲವರು ಅಂಕಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಅಗತ್ಯಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಸ್ಪಿನ್ ಬಳಸಿ ಬಾಲ್ ಅನ್ನು ಹೊಡೆಯುವುದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ಮುಖ್ಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ:
ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್: ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು ಸುಲಭವಾಗಿದ್ದು, ಇದರಲ್ಲಿ ಚೆಂಡು-ತಿರುಗುವಿಕೆಯ ಪ್ರಥಮ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಗದಂತೆ ಮೇಲೆರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚೆಂಡನ್ನು ಕೂಡಲೇ ಬೀಳಿಸಲು ಆಸ್ಪದ ಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಚೆಂಡನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಲಕ್ಕೆ ಬೌನ್ಸ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿರುತ್ತದೆ: ಎದುರಾಳಿಯು ತನ್ನ ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ರಬ್ಬರ್ (ಒಳಗಡೆಯಿರುವ ಗುಳ್ಳೆಗಳು) ಅನ್ನು ಬಳಸಿದಾಗ ಚೆಂಡನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. (ಎದುರಾಳಿಯು ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್ಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ನಷ್ಟವನ್ನು ತುಂಬಲು ಒತ್ತಾಯ ಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ) ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್-ತಿರುಗುವಿಕೆಯ ಆರಂಭಿಕ ಮೇಲೇರಿಸುವಿಕೆಯು, ಮೇಲೆ ಹಾರಿಸುವ ಎದುರಾಳಿಗಳಿಲ್ಲದೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಒಬ್ಬ ಹೊಡೆದಾಗ ಅದು ಎಷ್ಟು ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್ ಎದುರಾಳಿಗೆ ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಕಠಿಣವಾಗುವಂತೆ ಸಹ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಟೇಬಲ್-ಟೆನ್ನಿಸ್ ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್ ಅನ್ನು ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ: ಇತಿಮಿತಿಯು ಸ್ಟ್ರೋಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುವ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ಎದುರಾಳಿಯ ಧೈರ್ಯವಿರುವ ಚೆಂಡಿನ ವೇಗದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ, (ಇದು ಬ್ಯಾಕ್ಸ್ಪಿನ್ ಅನ್ನು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿ ಚೂರು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸುಲಭವಾದ ಎತ್ತರದ ಚೆಂಡುಗಳು ಜಾಲಕ್ಕೆ ತೀವ್ರ ಸೆಣಸಾಟ ನೀಡುತ್ತವೆ)
ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್: ಕಲಿಯಲು ಬಹಳ ಕಷ್ಟವಾದ ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ ಸ್ಟ್ರೋಕ್ಸ್ ಚೆಂಡು-ತಿರುಗುವಿಕೆಯ ಪ್ರಥಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ಆದರೆ ಮ್ಯಾಗ್ನಸ್ ಪ್ರಭಾವ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವಂತೆ ಚೆಂಡನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯಲು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಒತ್ತಾಯಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಬೌನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ ಚೆಂಡಿನ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು. ಮತ್ತೆ ಅನೇಕ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಬದಲಾವಣೆಯು ಎದುರಾಳಿಯು ಚೆಂಡನ್ನು ಹೊಡೆದಾಗ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ (ಅವನ ದಾಂಡಿನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಳ್ಳೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರಬ್ಬರ್). ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ ಚೆಂಡನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ನೆಗೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎದುರಾಳಿಯು ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ಗೆ ನಷ್ಟತುಂಬಲು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್-ಚೆಂಡಿಗೆ ಎಷ್ಟು ವೇಗವನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ (ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸಮಯ ಮತ್ತು ಬಲದ ಹೊರತಾಗಿರುತ್ತದೆ) ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಮಿತಿ ಇಲ್ಲ. ವೇಗದ ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ ಸ್ಟ್ರೋಕ್ ಅನ್ನು ಎದುರಾಳಿಯು ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವಂತೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ನಲ್ಲಿ ಟಾಪ್ಸ್ಪಿನ್ ದಾಳಿಯ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ : ವಾಸ್ತವಿಕ ಮಿತಿಗಳಿಲ್ಲದ ಚೆಂಡಿನ ವೇಗಗಳು ಸ್ಟ್ರೋಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಅಧಿಕ ಕೌಶಲ್ಯದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಎದುರಾಳಿಯ ಮೇಲೆ ವ್ಯೂಹತಂತ್ರದ ಒತ್ತಡವನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ. (ಟೇಬಲ್ಲಿನ ಹಿಂದಿನ ಅಂತರದಿಂದ ಟಾಪ್ ಸ್ಪಿನ್ ಸಮರ್ಥನೀಯ ಆಟವನ್ನು ಆಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ, ಆದರೆ ಜಗತ್ತಿನ ಕ್ಲಾಸ್ ಆಟಗಾರರು ಮಾತ್ರ ಈ ರೀತಿಯ ಗ್ಯಾಲರಿ ಆಟವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಆಡುತ್ತಾರೆ)
ಏಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಆಟ ತುಂಬಾ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದು, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ಗಳಲ್ಲಿ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಬಹುಮುಖ್ಯ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳೆಂದರೆ ವರ್ಲ್ಡ್ ಕಪ್, ವರ್ಲ್ಡ್ ಛಾಂಪಿಯನ್ ಷಿಪ್, ಒಲಂಪಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಐಟಿಟಿಎಫ್ ಫ್ರೊ ಟೂರ್, ಹಾಗೆಯೇ ಕಾಂಟಿನೆಂಟಲ್ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳೆಂದರೆ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಛಾಂಪಿಯನ್, ಯುರೋ ಟಾಪ್-12, ಏಷಿಯಾನ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಶಿಫ್ ಮತ್ತು ಏಷಿಯನ್ ಗೇಮ್ಸ್. ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಜರ್ಮನಿ, ಹಳೆಯ ಯುಗೊಸ್ಲೊವಿಯಾ, ಹಾಂಗ್ ಕಾಂಗ್, ಜಪಾನ್, ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ, ಸಿಂಗಾಪೂರ, ಸ್ವೀಡನ್ ಮತ್ತು ತೈವಾನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಪೂರ್ವ ಏಷಿಯಾ ಮತ್ತು ಯುರೋಪ್ಗಳಿಂದ ಪ್ರಬಲ ತಂಡಗಳು ಆಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಚೀನಾ ವಿಶ್ವ ಬಿರುದುಗಳ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿತ್ತು.
ಅವುಗಳು ಕ್ಲಬ್ಸ್ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ವೃತ್ತಿಪರ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಾಗಿವೆ. ಚೀನಾ (ದ ಚೀನಾ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಸೂಪರ್ ಲೀಗ್), ಜರ್ಮನಿ, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಬೆಲ್ಜಿಯಂ ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೀಯಾದಂತಹ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಲೀಗ್ನ ದೇಶಗಳು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ಅವುಗಳು ಸಹ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕ್ಲಬ್ ತಂಡಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಾಗಿದ್ದವು, ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ಸ್ ಲೀಗ್ ಮತ್ತು ಅದರ ಹಳೆಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಾದ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಕ್ಲಬ್ ಕಪ್. ಅದು ಯುರೋಪಿನ ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದ ಉನ್ನತ ಕ್ಲಬ್ ತಂಡಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.
ಚೀನಿ ಆಟಗಾರರು 1959 ರಿಂದ 60%ರಷ್ಟು ಪುರುಷರ ವರ್ಲ್ಡ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ಶಿಪ್ ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು; ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಚೀನಿ ಆಟಗಾರ್ತಿಯೂ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಗಳಿಸಿದಳು, ಆದರೆ 1971ರಿಂದ ವರ್ಲ್ಡ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಶಿಪ್ಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡನ್ನು ಮಾತ್ರ ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಲು ಗ್ಯ್ರಾಂಡ್ ಸ್ಲ್ಯಾಮ್ ಗಳಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.ITTF Museum webpage PDF (350 KB) ಯಾವ ಆಟಗಾರ ಓಲಂಪಿಕ್ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಗಾರದ ಪದಕ,ವರ್ಲ್ಡ್ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಶಿಪ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಟೇಬಲ್ ಟೆನಿಸ್ ವರ್ಲ್ಡ್ ಕಪ್ನ ಬಂಗಾರದ ಪದಕ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಗ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಸ್ಲ್ಯಾಮ್ ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಟೇಬಲ್ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಒಕ್ಕೂಟ (ಐಟಿಟಿಎಫ್) ಪ್ರತೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಜೊತೆ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುವ ಸಂಸ್ಥೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಅನ್ವಯಿಸುವ ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಸ್ಥಳೀಯ ಪ್ರಾಧಿಕಾರಗಳು ಇಂತಿವೆ:
Lists of miscellaneous information should be avoided. (June 2009) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.