From Wikipedia, the free encyclopedia
Месхет түріктері (джавах түріктері, месхет түріктері, ахыска түріктері, месхеттер, кавказ түріктері) — түркітілдес халықтар, Грузияның Месхетия аймағынан шығып қазіргі уақытта бүкіл әлемге таралған. Жалпы саны шамамен 550 000 адам.[1]
| Месхет түріктері | |
| джавах түріктері, месхет түріктері, ахыска түріктері, месхеттер, кавказ түріктері | |
 | |
| Бүкіл халықтың саны | |
|---|---|
|
550 000 | |
| Ең көп таралған аймақтар | |
 Қазақстан |
200 000 |
 Ресей |
80 000 – 110 000 |
 Түркия |
70 000 |
 АҚШ |
50 000 |
 Әзербайжан |
38 000 |
 Қырғызстан |
30 000 |
 Өзбекстан |
10 000 - 15 000 |
 Украина |
7 000 – 10 000 |
 Грузия |
2 000 - 5 000 |
| Тілдері | |
| Діні | |
Месхет түріктерінің этногенезіне екі негізгі компонент қатысты: грузин месх тайпасы және 11 ғасырда Кіші Азия мен Закавказьеде түріктердің жаппай пайда болуы. Месхетия жотасының аймағы грузин патшалары мен түрік сұлтандарының ықпал ету аймағын екіге бөлетін шекаралық аймаққа айналды. XIII ғасырдағы моңғолдардың шапқыншылығы мен 1395 жылғы Темір жорығынан туындаған жаппай көші-қон Грузияның шекаралас оңтүстік-батыс аймақтарында және әсіресе Месхетияда (оңтүстіктің шапқыншылығынан салыстырмалы түрде аз қорғалған) түркі элементтерінің санын көбейтті, бұл кейіннен халқының бір бөлігін осман түріктерінің ассимиляциялауына жағдай жасады. 1555 жылы Осман империясының құрамына енуімен Самцхе-Саатабаго (Месхети) аумағы түрік этносының ықпал ету аймағында болды. Түріктердің байырғы халықты ассимиляциялауы діни және лингвистикалық бағыт бойынша жүзеге асты. Осман империясында халқы аралас аймақтарда түрік тілі ұлтаралық қатынас тіліне айналды. Нәтижесінде түріктердің жалпы этнонимі пайда болды. Грузия құрамындағы Ахалцих аймағының Ресейге қосылуы кезінде (1829 жылы) месхет мұсылмандары осы аймақ халқының аз бөлігін құрады, ХІХ-ХХ ғасырда олардың үлесі біртіндеп 1/3 — тен 2/5-ке дейін өсті. ХІХ ғасырдың екінші жартысында түрік тілі мұсылман месхтері үшін ана тілі болып, отбасындағы қарым-қатынас тіліне айналды. 1930 жылдардың аяғында месхетиялық мұсылмандарда «месхет түріктері» деген ортақ этноним пайда болды; жергілікті месхи (19 ғасырдан бастап православие) оларды «түркілер» деп атаған.
1928–37 жылдары месхет түріктері қуғын-сүргінге ұшырады. 1944 жылы месхет түріктері оңтүстік және оңтүстік-батыс шекаралық аймақтардан (Ахалцихе, Адиген, Аспиндза, Ахалкалаки және Богдановск) Орта Азия мен Қазақстанға күштеп көшірілді. Барлығы 115,5 мың адам жер аударылды, оның 17 мыңға жуығы жолда қаза тапты. Жер аударылған месхет түріктері «арнайы қоныс аударушылар» ретінде Өзбекстанның, Қазақстан мен Қырғызстанның әртүрлі аймақтарындағы жекелеген елді мекендерге орналастырылды. 1956 жылы месхет түріктерінен арнайы қоныстандыруға қойылған шектеулер алынып тасталды, олардың бір бөлігі Кавказдың әртүрлі аймақтарына орала бастады. 1950 жылдардың соңынан бастап месхет түріктері арасында Месхетияға оралу қозғалысы күшейе түсті. 1989 жылғы Ферғана оқиғасынан кейін Өзбекстанның Ферғана облысынан Ресейдің орталық бөлігіне 16 мыңнан астам адам, бір жарым жыл ішінде 90 мыңнан астам адам Әзірбайжан, Солтүстік Кавказ, Қазақстан, Украинаға қоныс аударды.[2][3][4][5][6]
Месхет түріктері түрік тілінің Шығыс Анадолы диалектілерінің бірінде сөйлейді, Әзербайжан тіліне жақын. Кейбір ғалымдар месхет түріктерінің ерекше тілінің бар екендігі туралы болжамды алға тартады, алайда оны лингвист-түрколог мамандардың бір бөлігі ғана қолдайды. Бұл теория бойынша месхет түріктерінің тілі орта ғасырларда Анадолыдағы түркі тілдес халық сөйлеген көне түрік тілінің тікелей жалғасы деген пікір бар.[7]
Сенушілер – сүнниттік мұсылмандар.[8]
Месхет түріктерінің таралуы:
Месхет түріктерінің көші-қон ағымы:
Месхет түріктері үшін өмірде ең көп назар аударатын бірнеше аспектілер бар: өркендеу, білім беру, отбасы, үлкенді сыйлау, неке, басқалармен қарым-қатынас, тамақтану. Көпшілігі жұмыс тауып, білім алу үшін үлкен қалаларға көшуге бейім. Месхеттер қоғамдық өмірге қызығушылық танытады, театрларға, мұражайларға және мейрамханаларға барады. Көбісі жергілікті халықтың мәдениеті мен әдет-ғұрпын қабылдап, елдерде сәтті ассимиляцияланды.
Түркияда қазір Швейцарияның азаматтық кодексінің маңызы артып келеді. Консерватизмнің арқасында кейбір отбасылар дәстүрлі жазбада жазылған ережелерді ұстануды жалғастыруда. Оның ережелеріне сүйене отырып, жастар тек имамның рұқсатымен ғана үйлене алады, ал күйеу жігітті немесе қалыңдықты таңдауды ата-ана жасайды. Қалыңмал дәстүрі әлі күнге дейін сақталған. Құнды күйеу жігіт келісімге сәйкес қалыңдықтың әкесіне төлейді. Прогрессивті отбасыларда әдет-ғұрып сақталмайды. Месхет түріктерінің ажырасуы қабылданбайды, қоғам мұны ашық түрде айыптайды. Отбасы ең маңызды құбылыс болып саналады, ол екі ата-анадан да толық берілгендікті талап етеді. Ұлдың дүниеге келуін үлкен қуанышпен қарсы алады. Дәстүрлі отбасыларда ер адамдар басты, әкенің рөлі ең маңызды. Ана ұлдарын 12 жасқа дейін өсіре алады, содан кейін олар әкесінің құзырында болады. Қыздар тұрмысқа шыққанша анасының қасында болуы керек.
Отбасында іні-қарындас үлкендерге бағынады. Аға ұрпақ отбасылық өмірде белсенді рөл атқарады. Ата-әжелер немерелеріне ықыласпен уақыт өткізеді, жастарға үй шаруасына көмектеседі. Грузияда тұратын месхет түріктері консервативті және ұстамды болып саналады. Месхет түріктері қонақжайлылық дәстүрін сақтайды. Олар достары мен туыстарына жиі барады. Келушілер құр алақан келмейді, үнемі сыйлық әкеледі. Қонақтарды шай мен тәттілермен қарсы алу дәстүрі бар.[10]
Отырықшылықтың шашыраңқы болуына қарамастан, месхет түріктері қоныстарда бөлек кварталдарды алып, жинақы топтарда өмір сүрді. Жазықтағы түріктердің ауылдық тұрғын үйлерінің дәстүрлі түрі жалпақ немесе аласа төбесі бар, терезелері және аулаға қарайтын кіреберісі бар ағаштан жасалған төртбұрышты үй болды. Месхет түріктерінің үйлерінің айрықша ерекшелігі олардың ішкі безендірілуі болып саналады: олардың қабырғалары мен едендерінде көптеген кілемдер бар, жиһаз заманауи және әдемі. Әрбір түрік отбасында куфра – тахта бар, онда олар күндіз тамақ ішеді, ал кешке демалады.[11]
Месхет түріктері тағамдардан палауды жиі пайдаланады. Күрішті қазанға қой еті, шөптер, дәмдеуіштер қосып қуырады. Тарихи отанында картопты жиі жеп, одан түрлі тағамдар дайындайды. Тамақтануға бүкіл отбасымен үстелге отырады. Таңғы асқа әдетте нан мен май, ірімшік, фета ірімшігі, джем, зәйтүн және шай кіреді. Олар отбасының барлық мүшелері жиналғаннан кейін кешкі ас ішеді және жиі көршілері немесе туыстары шақырылады. Мәзір үш немесе одан да көп тағамдардан тұрады. Көкөніс салаттарына кәуап, тауық еті мен балық қосылған күріш, ал ет шелпектері, маринадтар және чорба деп аталатын сорпа қосылған ірімшік қосылады. Үстелге кейде сумен, шараппен немесе сырамен жартылай сұйылтылған раки (анис арағы) беріледі. Бірақ қоғамдық орындарда ішімдік ішу жаман әдет болып саналады.[12]
Месхеттер өнер мен музыкаға да бейімделген. Олар ақындық, музыкалық және орындаушылық өнерді қамтитын ашуг өнері саласында дамыды. Ашугтар, бардтар түркі тілінде махаббат, табиғат, өз халқының тарихынан сыр шертетін әндерді орындайды. Бұл өнер месхет түріктерінің мәдени мұрасының маңызды бөлігі болып табылады және бүгінгі күнге дейін танымал.
Жалпы, месхет дәстүрлері олардың мәдени байлығы мен терең тамырын көрсетеді. Бұл адамдар өз мұрасын мақтанышпен сақтап, ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп, сол арқылы түркі халқының мәдениеті мен салт-дәстүріне ерекше көзқараспен қарайды.[13]
Ортаққорда бұған қатысты медиафайлдар бар: Месхет түріктеріSeamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
