Александр Гумбольд
From Wikipedia, the free encyclopedia
Фридрих Вильгельм Генрих Александр фон Гумбольдт (нем. Friedrich Wilhelm Heinrich Alexander von Humboldt; 14 қыркүйек 1769 жыл – 6 мамыр 1859 жыл) — неміс ғалымы, неміс географы, натуралист және саяхатшы, дербес ғылым ретінде географияның негізін қалаушылардың бірі; ғалым Вильгельм фон Гумбольдттың інісі.
Александр фон Гумбольд | |
нем. Alexander von Humboldt | |
Александр фон Гумбольдттың портреті | |
Туған күні |
14 қыркүйек 1769 (1769-09-14) |
---|---|
Туған жері | |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері | |
Ғылыми аясы | |
Жұмыс орны |
Йена университеті |
Альма-матер |
Фрайберг тау мектебі (диплом, 1792) |
Ғылыми жетекші |
Маркус Герц, Карл Людвиг Вильденов, Абрахам Готтлиб Вернер, Георг Кристоф Лихтенберг |
Атақты шәкірттері |
Луи Агассис |
Несімен белгілі |
Саяхатшы, Оңтүстік Американың зерттеушісі, ботаникалық географияның негізін қалаушы, "Космос"көп томдық еңбегінің авторы, Биогеография, |
Марапаттары |
|
Қолтаңбасы | |
Гумбольдттың ғылыми қызығушылықтары ерекше әр түрлі болды. Ол өзінің негізгі міндетін «табиғатты біртұтас деп түсіну және табиғи күштердің өзара әрекеттесуі туралы куәліктер жинау» деп санады; ғылыми қызығушылықтарының кеңдігі үшін замандастары оны ХІХ ғасырдағы Аристотель деп атады. Жалпы принциптерге сүйене отырып және салыстырмалы әдісті қолдана отырып, ол физикалық география, Ландшафттану, өсімдіктердің экологиялық географиясы сияқты ғылыми пәндерді құрды. Гумбольдттың зерттеулері арқылы геомагнетизмнің ғылыми негіздері қаланды.
Ол климатты зерттеуге көп көңіл бөлді, изотерма әдісін жасады, олардың таралу картасын жасады және іс жүзінде климатологияны ғылым ретінде негіздеді. Ол континентальды және теңіз климатын егжей-тегжейлі сипаттады, олардың айырмашылықтарының табиғатын анықтады.
Берлин (1800), Пруссия және Бавария Ғылым академияларының мүшесі. Санкт-Петербург Ғылым академиясының құрметті мүшесі (1818).[1]