ფრედერიკ პასი
From Wikipedia, the free encyclopedia
ფრედერიკ პასი (ფრანგ. Frédéric Passy; დ. 20 მაისი, 1822, პარიზი — გ. 12 ივნისი, 1912, პარიზი) — ფრანგი პოლიტიკური მოღვაწე, მშვიდობისმყოფელი და ეკონომისტი. მშვიდობისა და თავისუფლების ლიგის დამაარსებელი და პირველი ხელმძღვანელი (1868). საპარლამენტთაშორისო კავშირის შექმნის აქტიური მონაწილე (1889 წ.).
ფრედერიკ პასი | |
---|---|
![]() | |
დაბადების თარიღი | 20 მაისი, 1822(1822-05-20)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] |
დაბადების ადგილი | პარიზი[10] |
გარდაცვალების თარიღი | 12 ივნისი, 1912(1912-06-12)[1] [4] [5] [6] [7] [9] (90 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | ნეიი-სიურ-სენი[10] |
მოქალაქეობა |
![]() |
განათლება | კონდორსეს ლიცეუმი და ლუი დიდის ლიცეუმი |
მეუღლე/ები | Marie Blanche Passy |
შვილ(ებ)ი | Jean Passy[11] და Marie-Alix Passy |
ჯილდოები | ნობელის პრემიის ლაურეატები მშვიდობის განმტკიცებაში[12] [13] და საპატიო ლეგიონის ორდენის კომანდორი |
1901 წელს ანრი დიუნანთან ერთად მიიღო ნობელის პრემია მშვიდობის განმტკიცების დარგში. დაკრძალულია პერ-ლაშეზის სასაფლაოზე.
დაიბადა პარიზში, გამოჩენილ კათოლიკე და ორლეანისტთა ოჯახში. პასი გარშემორტყმული იყო სამხედრო ვეტერანებით და პოლიტიკოსებით. სამართლის შესწავლის შემდეგ, იგი მუშაობდა ბუღალტრად და მსახურობდა ეროვნულ გვარდიაში. მან მალევე დატოვა ეს პოზიცია და საფრანგეთში დაიწყო მოგზაურობა ეკონომიკის შესახებ ლექციების წასაკითხად. წლების განმავლობაში ძალადობრივი კონფლიქტების გამო ევროპაში, პასი შეუერთდა სამშვიდობო მოძრაობას 1850-იან წლებში, მუშაობდა რამდენიმე ცნობილ აქტივისტთან და მწერალთან ერთად, ჟურნალების, სტატიების და საგანმანათლებლო პროგრამების შემუშავების მიზნით. დეპუტატთა პალატაში ყოფნისას პასმა ჩამოაყალიბა საპარლამენტთაშორისო კონფერენცია ბრიტანელ დეპუტატთან უილიამ რანდალ კრიმერთან ერთად. ამის გარდა მან დააარსა რამდენიმე სამშვიდობო საზოგადოება. სამშვიდობო მოძრაობაში პასის მოღვაწეობა გაგრძელდა მის შემდგომ წლებშიც, ხოლო 1901 წელს მას წითელი ჯვრის დამაარსებელ ანრი დიუნანთან ერთად მიენიჭა ნობელის პრემია.
პასი გარდაიცვალა 1912 წელს, დიდი ხნის ავადმყოფობის შემდეგ. სამშვიდობო მოძრაობაში მისმა მცდელობებმა განაპირობა ის, რომ იგი აღიარებული იქნა „ევროპელი სამშვიდობო აქტივისტების დეკანად“. მისმა ვაჟმა, პოლ პასმა, გამოაქვეყნა მისი ცხოვრების მოგონება, 1927 წელს. მისი ნამუშევრები 21-ე საუკუნეშიც აქტიურად ქვეყნდება და ითარგმნება.