![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Coat_of_arms_of_Singapore.svg/langka-640px-Coat_of_arms_of_Singapore.svg.png&w=640&q=50)
სინგაპურის პოლიტიკური სისტემა
From Wikipedia, the free encyclopedia
სინგაპურის პოლიტიკა წარმოდგენილია საპარლამენტო რესპუბლიკად წარმომადგენლობითი დემოკრატიით, როდესაც სინგაპურის პრეზიდენტი არის სახელმწიფოს მეთაური, ხოლო სინგაპურის პრემიერ-მინისტრი მთავრობის ხელმძღვანელია მრავალპარტიულ სისტემაში. აღმასრულებელი ხელისუფლება პარლამენტის გავლენის ქვეშაა და ნაკლებად პრეზიდენტის. კაბინეტს აქვს საერთო მიმართულა და მთავრობის კონტროლი და ანგარიშვალდებულია[1] პარლამენტის წინაშე. არსებობს სამი ცალკე სახელისუფლებო შტო: საკანონმდებლო, აღმასრულებელი და სასამართლო ხელისუფლება, სადაც ვესტმინსტერის სისტემის თანახმად ძალაუფლება დაყოფილია.[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Coat_of_arms_of_Singapore.svg/640px-Coat_of_arms_of_Singapore.svg.png)
საკანონმდებლო უფლებამოსილება მინიჭებულია როგორც მთავრობას ისე სინგაპურის პარლამენტს. საკანონმდებლო ორგანო, რომელიც შედგება პრეზიდენტისგან, როგორც მისი ხელმძღვანელი და ერთპალატიანი პარლამენტის წევრებისგან, რომლებსაც ირჩევენ საყოველთაო კენჭისყრით. პრეზიდენტის როლი, როგორც სახელმწიფოს მეთაურის, ისტორიულად ატარებდა მეტწილად ცერემონიულ ხასიათს, იმის მიუხედავად, რომ 1991 წელს საკონსტიტუციო ცვლილებების დროს, პრეზიდენტს მისცეს ზოგიერთი უფლება, როგორიცაა ვეტოს გამოყენების უფლება ასევე რამდენიმე ძირითადი გადაწყვეტილებების მიღების უფლება, როგორიცაა სახელმწიფო რეზერვის გამოყენების და სასამართლო ხელისუფლების, შეიარაღებული ძალების ხელმძღვანელების დანიშვნის უფლება. მან ასევე ახორციელებს ეროვნული უსაფრთხოების საკითხების დარეგულირებას.