From Wikipedia, the free encyclopedia
პეროზი (სპარს. پیروز یکم - გამარჯვებული; გ. 484) — სასანიდური ირანის მე-18 შაჰინშაჰი 459—484 წლებში, იეზდიგერდ II-ის უფროსი ვაჟი.
პეროზ I | |
---|---|
پیروز یکم | |
პეროზ I-ის დროის მონეტები | |
სასანიდური ირანის მე-18 შაჰინშაჰი | |
მმართ. დასაწყისი: | 459 |
მმართ. დასასრული: | 484 |
წინამორბედი: | ჰორმიზდ III |
მემკვიდრე: | ბალაში |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 430-იანები |
გარდ. თარიღი: | 484 |
გარდ. ადგილი: | ჰერათი |
შვილები: |
კავად I ჯამასპი ზარირი |
დინასტია: | სასანიანები |
მამა: | იეზდიგერდ II |
დედა: | დენაღი |
რელიგია: | ზოროასტრიზმი |
მამამისის გარდაცვალების დროს იმყოფებოდა სისტანის პროვინციაში. მისმა უმცროსმა ძმამ, ჰორმიზდ III-მ მიიტაცა ტახტი, რის გამოც პეროზის განცვიფრება გამოიწვია. მან მალევე შემოიკრიბა იმპერიის მოსახლეობის დიდი ნაწილი და ჰუნები. აჯანყების შედეგად ტახტიდან ჩამოაგდო ჰორმიზდ III და სიკვდილით დასაჯა. ძმის დატყვევებაში პეროზს ჰუნები დაეხმარნენ. იმავე ჰუნებთან ომში გაიარა მისმა მთელმა მეფობამ. დაიღუპა მათ წინააღმდეგ ბრძოლაში, 484 წელს.
როგორც აღწერილია ჰაგიორგაფიულ ნაწარმოებში „წამებაჲ წმიდისა შუშანიკისი დედოფლისაჲ“ პეროზ მეფის მეფობის მერვე წელს (467 წ.) ესტუმრა ქვემო ქართლის პიტიახში ვარსქენი, რომელმაც შემდგომ ატროშანი მიიღო და პეროზის ქალიშვილი შეირთო ცოლად.
მას აქტიურად და შეუპოვრად ებრძოდა ქართლის მეფე — ვახტანგ გორგასალი. 484 წელს აჯანყებული ქართლის ასაოხრებლად გაგზავნილი სპარსული ჯარი სწორედ პეროზის ომში დაღუპვის ამბავმა გააბრუნა ირანში.
მოიხსენიება ბოლნისის სიონის ტაძრის ერთ-ერთ წარწერაში.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.