ოტსის ნაპირი

ოტსის ნაპირი (ინგლ. Oates Coast) — ვიქტორიას მიწის ჩრდილოეთ სანაპიროს ნაწილი აღმოსავლეთ ანტარქტიდაში, რომელიც გაწოლილია აღმოსავლეთ გრძედის 156° და 166° შორის.

ოტსის ნაპირი

ოტსის ნაპირი

ოტსის ნაპირი გადაჭიმულია დაახლოებით 600 კმ-ზე. ნაპირი თითქმის მთლიანად ყინულითაა დაფარული, მხოლოდ აღმოსავლეთ ნაწილშია ყინულისაგან თავისუფალი მთების ჯგუფი.

ოტსის ნაპირი აღმოაჩინა რობერტ სკოტის ინგლისურმა ექსპედიციამ 1911 წლის თებერვალში და ეწოდა ამ ექსპედიციის ერთ-ერთი წევრის — კაპიტან ლოურენს ოტსის სახელი, რომელიც სკოტთან ერთად დაიღუპა სამხრეთ პოლუსიდან დაბრუნების დროს. ნაპირი ჰაერიდან პირველად აგეგმეს 1946-1947 წლებში აშშ-ის ექსპედიციის დროს. 1958 წელს აგეგმა და პირველად გამოიკვლია საბჭოთა ანტარქტიდულმა ექსპედიციამ.

1971 წლის თებერვლიდან 1991 წლის მარტამდე ოტსის ნაპირის ტერიტორიაზე ფუნქციონირებდა საბჭოთა ანტარქტიდული სადგური — ლენინგრადსკაია, რომელიც 1991 წლის მარტიდან დაკონსერვებულია.

რესურსები ინტერნეტში

• ოტსის ნაპირი — სტატია დიდი საბჭოთა ენციკლოპედიიდან (რუსული)
• გეოგრაფიული სახელწოდებების საინფორმაციო სისტემა — ოტსის ნაპირი დაარქივებული 2020-02-19 საიტზე Wayback Machine. (ინგლისური)
• Oates Coast: Antarctica // geographic.org (ინგლისური)