ნაბოპალასარი
From Wikipedia, the free encyclopedia
ნაბოპალასარი (აქად: Nebû-apal-usur; დ. ძვ.წ. 658 - ძვ.წ. 605) — ნეო-ბაბილონური იმპერიის მეფე, რომელმაც მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა ასურეთის იმპერიის დაშლაში, ასურეთის ბოლო ძლიერი მეფის ასურბანიფალის გარდაცვალების შემდეგ.[1] იგი მართავდა ბაბილონს ოცი წლის მანძილზე, ძვ.წ. 626 წლიდან ძვ.წ. 605 წლამდე. წარმოშობით ქალდეველი, მსახურობდა ასურეთის ჯარში მთავარსარდლად. შემდეგ გახდა ბაბილონეთის მეფისნაცვალი. ძვ. წ. 626 წელს ქურუმებსა და სავაჭროარისტოკრატიაზე დაყრდნობით აუჯანყდა ასურეთს და თავი ბაბილონის მეფედ გამოაცხადა. 620 წელს აიღო ურუქი, 615 წელს ნიფური. შეკრა კავშირი მიდიის მეფე კიაქსარესთან. 612 წელს მათ გართიანებული ძალებით აიღეს ასურეთის დედაქალაქი ნინევია.
სწრაფი ფაქტები ნაბოპალასარი, ნეო-ბაბილონური იმპერიის მეფე ...
ნაბოპალასარი | |
---|---|
აქად: Nebû-apal-usur | |
ნეო-ბაბილონური იმპერიის მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | ძვ.წ. 626 |
მმართ. დასასრული: | ძვ.წ. 605 |
წინამორბედი: | აშურუბალიტ II |
მემკვიდრე: | ნაბუქოდონოსორ II |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | ძვ.წ. 658 |
გარდ. თარიღი: | ძვ.წ. 605 (52-53 წ.) |
შვილები: | ნაბუქოდონოსორ II |
სრული სახელი: | Nebû-apal-usur |
დინასტია: | ნეო-ბაბილონური |
დახურვა