მუჰამად აჰმადი
From Wikipedia, the free encyclopedia
მუჰამად აჰმადი (არაბ. محمد أحمد المهدي; დ. 12 აგვისტო, 1844 — გ. 22 ივნისი, 1885) — სუდანის რელიგიური ლიდერი, რომელმაც 1881 წლის 29 ივნისს თავი მაჰდიდ გამოაცხადა. ეს მოხდა პერიოდში როდესაც სუდანი მოქცეული იყო ოსმალური–ეგვიპტის მმართველობის ქვეშ და მოსახლეობა შევიწროვებული იყო არსებული რეჟიმით. აჰმადის დაარსებულ მოძრაობას ეწოდებოდა მაჰდია და ის სათავეს იღებდა ისეთი პურიტანული ისლამისტური მოძრაობებისგან როგორიცაა ვაჰაბიზმი.
ის 1881 წლიდან 1885 წელს გარდაცვალებამდე ატარებდა წარმატებულ სამხედრო კამპანიას ოსმალურ–ეგვიპტური მმართველობის წინააღმდეგ. ამ პერიოდში შეიქმნა თეოლოგიური და პოლიტიკური დოქტრინები რომლის მიხედვითაც ხელმძღვანელობდნენ მისი მიმდევრები – ანსარები.
აჰმადი ხარტუმის აღებიდან 6 თვეში, 1885 წლის 22 ივნისს მოულოდნელად გარდაიცვალა. მისი გარდაცვალების შემდეგ მაჰდისტური სახელმწიფოს ლიდერი გახდა აჰმადის მთავარი მოადგილე აბდალაჰი იბნ მუჰამადი გახდა.