გაიოტი
From Wikipedia, the free encyclopedia
გაიოტი, გაიოტები (წარმოითქმის /ɡiːˈjoʊ/) — იზოლირებული, ბრტყელთხემიანი ვულკანური წყალქვეშა მთები, რომელთა თხემების მოსწორებას წარსულის აბრაზიას ან სუბაერულ დენუდაციას მიაწერენ. გაიოტები ძირითადად წყნარ ოკეანეში გვხვდება 200-დან 2000-მ სიღრმემდე.[1] სახელწოდება „გაიოტი“ მომდინარეობს შვეიცარიელ-ამერიკელი გეოგრაფისა და გეოლოგის არნოლდ ჰენრი გაიოტის სახელიდან.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Bear_Seamount_guyot.jpg/320px-Bear_Seamount_guyot.jpg)