რუსი პოლიტიკოსი და სახელმწიფო მოღვაწე From Wikipedia, the free encyclopedia
ვლადიმერ ჟირინოვსკი (რუს. Владимир Вольфович Жириновский; დ. 25 აპრილი, 1946, ალმა-ათა — გ. 6 აპრილი, 2022, მოსკოვი, რუსეთი[3]) — რუსი პოლიტიკოსი. რლდპ-ის უცვლელი ლიდერი 1992 წლის 18 აპრილიდან გარდაცვალებამდე. 2000–2011 წლებში იკავებდა სახელმწიფო დუმის თავმჯდომარის მოადგილის პოსტს. ასევე იყო ევროპის საპარლამენტო ასამბლეის საბჭოს წევრი და რუსეთის საპრეზიდენტო არჩევნების ხუთგზის მონაწილე. 1993 წლიდან — რუსეთის სახელმწიფო დუმის წევრი.
| ვლადიმერ ჟირინოვსკი | |
|---|---|
| რუს. Владимир Вольфович Жириновский | |
_(cropped).jpg) | |
| დაბადების თარიღი | 25 აპრილი, 1946 |
| დაბადების ადგილი | ალმა-ათა, ყაზახეთის სსრ, სსრკ |
| გარდაცვალების თარიღი | 6 აპრილი, 2022 (75 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | მოსკოვი, რუსეთი |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ რუსეთი |
| განათლება | აღმოსავლური ენების ინსტიტუტი, მარქსიზმ-ლენინიზმის ინსტიტუტი, მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტი, მოსკოვის აზიისა და აფრიკის ქვეყნების ინსტიტუტი და მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი |
| სამეცნიერო ხარისხი | ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი |
| ეროვნება | ებრაელები[1] |
| რელიგია | მართლმადიდებლობა[2] |
| პარტია | რუსეთის ლიბერალურ-დემოკრატიული პარტია |
| მამა | ვოლფ ეიდელშტეინი |
| დედა | ალექსანდრა პავლოვნა |
| მეუღლე/ები | გალინა ალექსანდროვნა |
| შვილ(ებ)ი | იგორ ლებედევი |
| ჯილდოები | საპატიო ორდენი, ალექსანდრე ნეველის ორდენი და სხვა |
 | |
ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი (1998), რუსეთის ფედერაციის დამსახურებული იურისტი (2000), საერთაშორისო სამართლის პროფესორი, მრავალი სახელმწიფო ჯილდოს მფლობელი. თადარიგის პოლკოვნიკი.[4]
დაიბადა 1946 წლის 25 აპრილს, ყაზახეთის სსრ-ის ქალაქ ალმა-ათაში.[4]
1969-1970 წლებში, როგორც მომავალმა სტუდენტმა, სტაჟირება გაიარა სსრკ სახელმწიფო რადიოსა და საგარეო ეკონომიკის სახელმწიფო კომიტეტში. 1970 წელს წარჩინებით დაასრულა მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტთან არსებული აღმოსავლური ენების ინსტიტუტი (ახლანდ. აზიისა და აფრიკის ქვეყნების ინსტიტუტი) სპეციალობით „თურქეთი და თურქული ენა“. 1977 წელს — მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის საღამო განყოფილება იურისტის სპეციალობით.[4]
ფლობდა ინგლისურ, ფრანგულ, გერმანულ და თურქულ ენებს.
ინსტიტუტის დასრულების შემდეგ 1970-1972 წლებში მსახურობდა სსრკ შეიარაღებულ ძალებში, ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის ჯარებში. 1972-1975 წლებში მუშაობდა მსოფლიოს დაცვის საბჭოთა კომიტეტის საერთაშორისო განყოფილების დასავლეთ ევროპის სექტორში. 1975–1977 წლებში — პროფკავშირული მოძრაობის უმაღლესი სკოლის დეკანატში, უცხოელ მოსწავლეებთან სამუშაოდ. 1975-1983 წლებში იყო სსრკ იუსტიციის სამინისტროს საზღვარგარეთის იურიდიული კოლეგიის თანამშრომელი. 1983–1990 წლებში ხელმძღვანელობდა გამომცემლობა „მირ“-ის („Мир“) იურიდიულ განყოფილებას.[4]
1989 წელს დააარსა საბჭოთა კავშირის ლიბერალურ-დემოკრატიული პარტია, რომელიც 1992 წლის 18 აპრილს რუსეთის ლიბერალურ-დემოკრატიული პარტია (რლდპ) გახდა.[5] 1990 წლის 31 მარტიდან ჟირინოვსკი შეუცვლელად იკავებს პარტიის თავმჯდომარის თანამდებობას.[4]
ჟირინოვსკი 1991 წელს რლდპ-დან იყო კანდიდატი რსფსრ-ის პრეზიდენტის თანამდებობაზე. 1996, 2000, 2008, 2012 და 2018 წლებში კი — რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის თანამდებობაზე.[4]
მონაწილეობდა 1993 წლის საკონსტიტუციო თათბირის მუშაობაში რუსეთის ფედერაციის კონსტიტუციის პროექტის მომზადებასთან დაკავშირებით. 1993 წელს არჩეულ იქნა სახელმწიფო დუმის დეპუტატად და ამ დროიდან მოყოლებული იყო პირველი (1994-1996), მეორე (1996-2000), მესამე (2000-2003), მეოთხე (2003-2007), მეხუთე (2007-2011), მეექვსე (2011-2016), მეშვიდე (2016–2021) და მერვე (2021-დან) მოწვევების წევრი. პირველი, მეორე, მეექვსე, მეშვიდე და მერვე მოწვევის დუმაში რლდპ-ის ფრაქციის ხელმძღვანელის თანამდებობა ეკავა. მესამე, მეოთხე და მეხუთე მოწვევის დროს — სახელმწიფო დუმის თავმჯდომარის მოადგილისა.[4]
1971 წელს დაქორწინდა გალინა ლებედევაზე. მათი ვაჟი — იგორ ლებედევი (დ. 1972), მეშვიდე მოწვევის სახელმწიფო დუმის თავმჯდომარის მოადგილე იყო. ამას გარდა, დარჩა ორი ქორწინებაგარეშე შვილი.[4]
2022 წლის 2 თებერვალს ვლადიმერ ჟირინოვსკი კორონავირუსის დიაგნოზით საავადმყოფოში გადაიყვანეს.[6] რუსული გამოცემის, „კომერსანტის“ ცნობით, ლიბერალ-დემოკრატიული პარტიის ლიდერი 2 კვირის განმავლობაში მალავდა, რომ კოვიდინფიცირებული იყო.[7] გავრცელებული ინფორმაციით, იგი კორონავირუსით განვითარებული ორმხრივი პნევმონიის გამო მოხვდა საავადმყოფოში და დაზიანებული ჰქონდა ფილტვების 50–75%. მანამდე იგი რუსულ გამოცემებთან თავად ადასტურებდა, რომ 8-ჯერ იყო აცრილი სხვადასხვა რუსული კოვიდსაწინააღმდეგო ვაქცინით.[8] მკურნალობის დროს მისი მდგომარეობა რამდენჯერმე დამძიმდა, ორჯერ ჩავარდა კომაში.[9] 25 მარტს, სენატორ ალექსანდრე პრონიუშკინის მიერ „ტელეგრამზე“ გამოქვეყნებულ განცხადებაზე დაყრდნობით, რუსულ მედიაში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ვლადიმერ ჟირინოვსკი გარდაიცვალა.[10] რუსეთის დუმის სპიკერმა ვიაჩესლავ ვოლოდინმა აღნიშნული უარყო.[11] მოგვიანებით პრონიუშკინმა პოსტი წაშალა.[10]
სინამდვილეში კი, ვლადიმერ ჟირინოვსკი 2022 წლის 6 აპრილს გარდაიცვალა.[12]
გამოქვეყნებული აქვს 500-ზე მეტი წიგნი, მათ შორის საკუთარი ნაწარმოებების 100 ტომი სათაურით „პოლიტიკური კლასიკა“.[4]
დაჯილდოებულია I (2021),[13] II (2016), III (2011) და IV (2006) ხარისხის ორდენებით „სამშობლოს წინაშე დამსახურებისათვის“, საპატიო ორდენით (2008), ალექსანდრე ნეველის ორდენით (2015), მედლებით, საპატიო სიგელებით, საპატიო ნიშნებით, საპატიო იარაღით.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
