გიორგი ტუშინსკი

გიორგი ტუშინსკი (რუს. Тушинский, Георгий Казимирович; დ. 26 აგვისტო, 1909 — გ. 9 ნოემბერი, 1979) — რუსი გეოგრაფი. ფიზიკური გეოგრაფიის სპეციალისტი. მოღვაწეობდა უმეტესად გლაციოლოგიის დარგში. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი. რსფსრ მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე (1971). პროფესორი (1949).^[2]

გიორგი ტუშინსკი
დაბ. თარიღი	26 აგვისტო, 1909(1909-08-26) ან 1909[1]
დაბ. ადგილი	მოსკოვი
გარდ. თარიღი	9 ნოემბერი, 1979(1979-11-09) ან 1979[1]
გარდ. ადგილი	მოსკოვი
დასაფლავებულია	ვედენსკოეს სასაფლაო
საქმიანობა	გეოგრაფი, გლაციოლოგი და უნივერსიტეტის პროფესორი[1]
მუშაობის ადგილი	მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი	მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი	გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი
ჯილდოები	ლომონოსოვის პრემია

გიორგი ტუშინსკი დაიბადა მოსამსახურის ოჯახში. 1934-1939 წლებში მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტში სწავლობდა პედოლოგია-გეოგრაფიის ფაკულტეტზე, რომლის დამთავრების შემდეგ მიიღო გეომორფოლოგიის სპეციალობის ხარისხი. 1949 წლიდან მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორია. მასზე დიდი გავლენა მოახდინეს მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორებმა: ივანე შჩუკინმა, ნიკოლოზ ბარანსკიმ, განსაკუთრებით კი ალექსანდრე ბორზოვმა. 1930-იან წლებში იყო ალპინიზმისა და სამთო-ტურიზმის პოპულარიზატორი. დიდი სამამულო ომის დროს ასრულებდა მნიშვნელოვან სახელმწიფო დავალებებს. 1942 წლის აგვისტოში სახელმწიფო ბრძანების საფუძველზე მწვერვალ იალბუზიდან ასრულებდა ფაშისტური გერმანიის დროშების მოხსნას.^[3]

1942 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე: „თებერდის ნაკრძალის გეომორფოლოგიური პირობები“. 1948 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია. რუსეთში საფუძველი ჩაუყარა ზვავთმცოდნეობას. ტუშინსკის ძირითადი შრომები ეძღვნება საინჟინრო გლაციოლოგიის, ზვავსაშიშროებისა და სამთო-დაცვით საკითხებს. 1947 წლიდან იყო მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოგრაფიის ფაკულტეტის პედაგოგი. 1949 წელს ტუშინსკიმ გამოაქვეყნა კაპიტალური ნაშრომი სახელწოდებით: „ზვავი, წარმოქმნა და მათგან თავდაცვა“, სადაც მოცემულია ზვავის წარმოქმნის პირობები და აგრეთვე შეჯამებულია კვლევის ისტორია.^[4] 1960-იანი წლების შუა პერიოდიდან მუშაობდა მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პოლარული ქვეყნების გეოგრაფიის ფაკულტეტზე, რომელსაც 1966 წლიდან ეწოდებოდა კრიოლითოლოგიისა და გლაციოლოგიის ფაკულტეტი.^[3]

მოსკოვის უნივერსიტეტში კითხულობდა ლექციებს თემებზე: „ზოგადი და რეგიონული გლაციოლოგია“, „თოვლისა და ყინულის სტრუქტურა“, „ზვავთმცოდნეობა“, „სელი“, „საინჟინრო გლაციოლოგია“, „აერომეთოდები გლაციოლოგიაში“, „ლანდშაფტების გეოფიზიკა“, „გეოგრაფიული კვლევების ტექნიკური უსაფრთხოება“.^[3] ლომონოსოვის პრემიის ლაურეატი (1971).

თხზულებები

• Лавины. Возникновение и защита от них. М., 1949;
• Ледники, снежники, лавины Советского Союза. М., 1963;
• Космос и ритмы природы Земли. М., 1966;
• Оледенение Эльбруса. М.1968;
• Инженерная гляциология. М., 1971.

ლიტერატურა

• Материалы гляциологических исследований. № 36. М.,1979.
• Гляциологический словарь. Л., Гидрометеоиздат, 1984.

სქოლიო

1. Czech National Authority Database

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. გიორგი ტუშინსკი — მეგაენციკლოპედია
3. გიორგი ტუშინსკი — პედაგოგისა და მკვლევრის ბიოგრაფია და სამეცნიერო მოღვაწეობა
4. გიორგი ტუშინსკი — ზვავთმცოდნეობა. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-02-03. ციტირების თარიღი: 2012-05-18.