ფუენტერაბიის ალყა (1523-1524)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ფუენტერაბიის ალყა (1523-1524) — ციხესიმაგრის ალყა მოხდა მაშინ, როდესაც ფრანკო-ნავარიის არმიამ აიღო იგი ახალი შემოსევის დროს, ნავარის სამეფოს ხელახლა დაპყრობის მესამე მცდელობის მარცხის შემდეგ, რომელიც მოხდა 1512 წელს კასტილიისა და არაგონის სამეფო ქვეითების მიერ. ასევე ოროვე მათგანის ჯარებში იყვნენ ნავარიელები.
ფუენტერაბიის ალყა (1523-1524) | |||
---|---|---|---|
1521–26 წლების იტალიის ომის ნაწილი ნაწილი | |||
თარიღი | 1523-1524 | ||
მდებარეობა | ფუენტერაბია | ||
შედეგი | ესპანეთის იმპერიის გამარჯვება | ||
მხარეები | |||
| |||
მეთაურები | |||
|
XVI საუკუნის ფუენტერაბია ასევე მოიცავდა ამჟამინდელი ქალაქ ირუნის, ლეზოს მუნიციპალიტეტის უმეტეს ნაწილს და ჰენდიას, ურუნას (ბეჰობიეს უბანი) და პასახესს (Pasajes de San Juan). ქალაქი და ციხე მდებარეობდა ბორცვზე, რომელიც გარშემორტყმული იყო კედლებით, მთებითა და ზღვით, მდინარე ბიდასოას შესართავთან.
მისი სასაზღვრო მდგომარეობისა და მისი ოროგრაფიული მახასიათებლების გამო, კარლოს I-საც და საფრანგეთის მონარქ ფრანცისკო I-საც სურდათ მისი ფლობა. ამ მიზეზით, ორივე ერმა დანიშნეს კომისრები, რათა გაერკვიათ წყლის ლიმიტების პრობლემები ქალაქ ფუენტერაბიასა და ჰენდეის კონფლიქტებში, რაც მანამდე შეთანხმებით იყო გადაწყვეტილი.
1512 წელს იყო პირველი კონტრშეტევა ნავარას სამეფოს დასაბრუნებლად კასტილიისა და არაგონის გვირგვინების შემოჭრის შემდეგ, რომელშიც მარშალი პედრო დე ნავარა 2000 კაცით, იგი შეაჩერა ლუის I-მა. სოლერას მეორე მბრძანებელმა. მორიგი შემოსევის თავიდან ასაცილებლად, გამაგრება გაგრძელდა და იმავე წლის ნოემბერში ბეჰოვიაში ციხის აშენების ბრძანება გისცა, რამაც გააძლიერა ფუენტერაბიას ციხის ეფექტურობა.