![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Vue_d_Ain_Sefra%252C_Alg%25C3%25A9rie.jpg/640px-Vue_d_Ain_Sefra%252C_Alg%25C3%25A9rie.jpg&w=640&q=50)
საჰარის ატლასი
From Wikipedia, the free encyclopedia
საჰარის ატლასი (არაბ. الأطلس الصحراوي) — ქედებისა და მასივების სისტემა მაროკოში, ალჟირსა და ტუნისში. წარმოადგენს ატლასის მთების ნაწილსა და მაღალი ატლასის აღმოსავლეთ გაგრძელებას. საშუალო სიმაღლე 1500 მ, მაქსიმალური 2236 მ (მთა ისა). რელიეფში ჭარბობს კუესტები და მაგიდა მთები; ფართოდაა გავრცელებული მარილშემცველი ქანების გამოსავლები; გვხვდება თაბაშირისა და მარილის კლდეები და გუმბათები. მისი აღმოსავლეთი გაგრძელებაა ორესის მთები.[1]
საჰარის ატლასი | |
---|---|
![]() | |
კოორდინატები: 34°00′00″ ჩ. გ. 2°00′00″ ა. გ. | |
ქვეყანა | ![]() ![]() ![]() |
უმაღლესი წერტილი | ისა |
სიმაღლე | 2236 მ |
საჰარის ატლასის განშტოებებია დასავლეთით ქსურის ქედი, ცენტრალურ ნაწილში ამურის ქედი და აღმოსავლეთ დაბოლოებაზე ულედ-ნაილის ქედი.[2] მის შემადგენლობაშია აგრეთვე ბელეზმის ქედი, ჰონდის მთები, ნემემჩის ქედი და ზაბის მთები. თელ-ატლასისა და საჰარის ატლასის მთები ერთმანეთს აღმოსავლეთით ებმიან და წარმოქმნიან თებესისა და მედჯერდის მთებს. იგი აფრიკის ერთ-ერთი ყველაზე ვრცელი პლატოა, რომელიც წარმოიქმნა მარჩხი ზღვისა და ალუვიონის ნაფენების დანალექებით გადაფარებული უძველესი მკვიდრი ქანებით.[3]
ჰიდროგრაფიული ქსელი წარმოდგენილია უადებით, რომელთა შორის გამოიყოფა შელიფისა და ტუილის უადები, რომლებიც წყლით მარაგდებიან მხოლოდ წვიმების სეზონში, შესაბამისად, ახდენენ ამურისა და ულედ-ნაილის ქედების დრენირებას. გაბატონებულია ნახევარუდაბნოს მცენარეულობა; მწვერვალებზე ქვამუხის, ალეპოს ფიჭვის, ტუიისა და ღვიისგან შემდგარი მეჩხერი ტყეა. მთა ოუენზას სიახლოვეს მოიპოვება რკინის მადანი, ხოლო ქალაქ თებესასთან ფოსფატი.[4]