Siklotron

Siklotron ya iku sawijining mesin (akselerator) kang nyepetaké partikel kanthi ngleker.^[1][2] mula bisa éntuk ènergi kinétik kang dhuwur.^[3] Partikel mau bisa wujud partikel proton utawa deuteron.^[4] Siklotron bisa nyepetaké partikel amarga anané médan magnet lan médan listrik kang konstan.^[5] Siklotron mujudaké tetemoning Ernest O. Lawrence^[6][7] ing taun 1934 kang dikembangake déning mahasiswa ing University of California ing taun 1930 lan wiwit operasi ing taun 1932.^[8] Siklotron kan gedhé dhéwé ing donya ana ing University of British Columbia, Vancouver, Kanada. Ing taun 1939, Lawrence kasil éntuk bebungah Nobèl bab Fisika amarga saka tetemoné iki.^[2] Siklotron kang gedhé dhéwé iku duwé diameter 18 m kang kasusun saka 4000 ton magnèt. Siklotron iki ngasilaké 0,46 T, 23 MHz médan listrik, 94 kV tegangan kang digunakaké kanggo nyepetaké arus 200 μA.^[8]

Siklotron kang digunakaké kanggo terapi radiasi.

Komponèn

Komponèn mligi siklotron ya iku sumber ion, sistem vakum kang dhuwur, sistem panyepet lan osilasi, sistem transpor barkas lan sistem targèt.^[3]

Piguna

Pirang-pirang dekade kang pungkasan iki, siklotron dadi sumber ènergi tinggi kanggo èkspèrimèn nuklir.^[3] Siklotron minangka jinis panalitèn ing bab ngèlmu fisika.^[3] Ion ing siklotron bisa digunakaké nguculaké nucuproton ing awak, mula bisa matèni tumor.^[3] Lumrahé, mesin siklotron bisa digunake kanggo prodhuksi radioisotop, analisis material, lan kanggo kajian fisika nuklir (gumantung marang ènergi partikel kang diasilake).^[3]