Leptis Magna

Leptis Magna (arabíska: لَبْدَة‎‎ Labdah) eru fornar minjar og rústir borgar í Khoms, Líbíu, 130 km austur af Trípólí. Borgin var mikilvæg meðal annars í Rómaveldi.

Kort.

Sigurbogi Septimius Severus rómarkeisara.

Hringleikahúsið.

Markaðstorgið.

Borgin var undir stjórn Berba og Fönikíumanna 1000 árum fyrir Krist og svo undir Karþagó, höfuðstað Fönikíumanna frá 4. öld fyrir Krist þar til Rómverjar unnu hana á sitt vald eftir þriðja púnverska stríðið, um 146 fyrir Krist. Borgin var mikilvæg verslunarborg í rómversku Afríku. Á 4. öld eftir Krist hafði borgin minnkað mikilvægi og það versnaði með flóðbylgju sem skall á henni árið 365. Árið 439 náðu Vandalar borginni á sitt vald og vörðu hana undan árásum Berba. Rómverjar náðu borginni seinna og borgin varð hluti af Austrómverska ríkinu. Á 6. öld var borgin orðin kristin að mestu leyti og leið fyrir framgang Saharaeyðimerkurinnar. Upp úr miðri 7. öld hófu Arabar innreið sína á svæðið en mættu lítilli mótstöðu þar sem íbúafjöldi var undir 1000 manns. Með tímanum gleymdist borgin og var komin undir sand á 10. öld.

Í byrjun 20. aldar þegar Ítalir réðu yfir svæðinu voru þeir staðráðnir í að finna borgina og á 4. áratug aldarinnar var hún grafin upp. Um aldamótin 2000 fundu þýskir fornleifafræðingar mósaíkmyndir á svæðinu.

Svæðið hefur að geyma einar stærstu rómversku fornminjar við Miðjarðarhafið og eru þær á heimsminjalista UNESCO.

Heimild

Fyrirmynd greinarinnar var „Leptis Magna“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 27. okt 2016.