Ílja Metsjníkov

Ílja Íljítsj Metsjníkov (rússneska: Илья Ильич Мечников) (einnig ritað Elie Metchnikoff eða Ilya Mechnikov) (16. maí 1845 – 15. júlí 1916) var rússneskur örverufræðingur, þekktastur fyrir rannsóknir sínar á ónæmiskerfinu. Hann hlaut nóbelsverðlaunin í læknis- og lífeðlisfræði 1908 fyrir uppgötvun sína á agnaáti hvítra blóðfrumna.

Lífvísindi 19. öld
Nafn:	Ílja Íljítsj Metsjníkov
Fæddur:	16. maí 1845 í Ívanívka nærri Kharkiv í Rússneska keisaradæminu (nú Úkraínu)
Látinn	15. júlí 1916 í París í Frakklandi
Svið:	Örverufræði, Ónæmisfræði
Helstu viðfangsefni:	Ónæmiskerfið og starfsemi þess
Markverðar uppgötvanir:	Agnaát hvítra blóðkorna, áhrif mjólkursýrubaktería á heilbrigði
Helstu ritverk:	The Comparative Pathology of Inflammation (1892), L'Immunité dans les maladies infectieuses (1901), Études sur la nature humaine (1903), Immunity in Infectious Diseases (1905), The Nature of Man (1938)
Alma mater:	Háskólinn í Kharkiv, Háskólinn í Göttingen, Háskólinn í Giessen, Akademían í München
Helstu vinnustaðir:	Háskólinn í Odessa, Pasteur stofnunin í París
Verðlaun og nafnbætur:	Nóbelsverðlaunin í læknis- og lífeðlisfræði 1908

Tenglar

• Æviágrip Métsjníkoffs á vef Nóbelnefndarinnar

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.