Stakmál

Stakmál er tungumál sem er ekki tilheyrir neinni þekktri málaætt. Ástæðan gæti verið að öll önnur tungumál málaættarinnar hafi dáið út, eða að málið hafi orðið til óháð öðrum málum.

Dæmi um stakmál eru aínúmál, andamaníska, baskneska, búrúsaskí, haida og mapudungun. Dæmi um útdauð stakmál eru súmerska og elamíska. Sum tungumál sem hafa verið flokkuð sem stakmál (til dæmis japanska og kóreska) eru nú fremur skilgreind sem litlar málaættir.^[1]