Vittorio Emanuele Orlando
Forsætisráðherra Ítalíu (1860-1952) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Vittorio Emanuele Orlando (19. maí 1860 – 1. desember 1952) var ítalskur stjórnmálamaður sem mætti fyrir hönd Ítala á friðarráðstefnuna í París árið 1919 ásamt utanríkisráðherra sínum, Sidney Sonnino. Ítalir kölluðu hann „forsætisráðherra sigursins“ þar sem hann hafði verið forsætisráðherra Ítalíu í fyrri heimsstyrjöldinni þegar Bandamenn unnu sigur sinn gegn Miðveldunum.[1] Orlando var einnig meðlimur og forseti stjórnlagaþingsins sem breytti Ítalíu úr konungsríki í lýðveldi í kjölfar seinni heimsstyrjaldarinnar. Hann var jafnframt kunnur lögfræðiprófessor og þekktur fyrir ritverk sín um lögfræði og dómsmál.[2]
Staðreyndir strax Forsætisráðherra Ítalíu, Þjóðhöfðingi ...
Vittorio Orlando | |
---|---|
Forsætisráðherra Ítalíu | |
Í embætti 30. október 1917 – 23. júní 1919 | |
Þjóðhöfðingi | Viktor Emmanúel 3. |
Forveri | Paolo Boselli |
Eftirmaður | Francesco Saverio Nitti |
Persónulegar upplýsingar | |
Fæddur | 19. maí 1860 Palermo, Sikiley, Konungsríki Sikileyjanna tveggja |
Látinn | 1. desember 1952 (92 ára) Róm, Ítalíu |
Stjórnmálaflokkur | Frjálslyndi flokkurinn (1926–1952) |
Starf | Stjórnmálamaður, lögfræðikennari |
Þekktur fyrir | Að vera forsætisráðherra Ítalíu í fyrri heimsstyrjöldinni |
Undirskrift |
Loka