Lausn
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lausn eða upplausn er blanda saman tveggja efna svo um eitt efni virðist að ræða. Ekki verður til nýtt efni heldur blöndun efna í einsleita lausn. Eitt efni er þá vanalega leysirinn sem önnur efni, kölluð leyst efni, eru blönduð við.
Sagt er að leystu efnin leysist upp í leysinum. Leysirinn er þá aðalefnið í lausninni og einkenni hans einkenna lausnina. Dæmi er þegar borðsalt (leyst efni) er leyst upp í vatni (leysir) fæst lausn sem er blanda salts og vatns en hefur öll megineinkenni vatns.
Hugtakið styrkur lausnar vísar til þess hversu mikið af leysta efninu er uppleyst í lausninni.