Hugtök í nótnaskrift

Nótnaskrift á við þau tákn sem eru notuð í nótnaheftum.

	Nótnastrengir Allar nótur eru ritaðar með tilliti til nótnastrengjanna. Með G-lyklinum (diskantlyklinum) er neðsti stafurinn E4 eða E yfir mið-C.
	Aukalínur Línur sem er bætt við fyrir ofan eða neðan nótnastreng.
	Taktstrik Notað til aðgreiningar á takti.
	Tvöfalt taktstrik Notað til aðgreiningar á tveimur hlutum eða hendingum. Feitletruð tvöföld taktstrik gefa til kynna að lagi eða hreyfingu sé lokið.

Lyklar afmarka tónhæðina og eru meðal fyrstu táknanna til vinstri á nótnastrengnum.

	G-lykill^[1] (diskantlykill) Algengasti lykill í nótnaskrift. Miðja spíralsins afmarkar nótuna G yfir mið-C.
	C-lykill (altlykill eða tenórlykill) Tákn sem sýnir stöðu einstrikaðs C á nótnastreng sem er þriðja línan á myndinni hér til vinstri.
	F-lykill (bassalykill)^[1] Línan sem liggur á milli punktanna tveggja í F-lyklinum er nótan F fyrir neðan mið-C.
	Heilnóta — heilnótuþögn^[1]
	Hálfnóta — hálfnótuþögn^[1]
	Fjórðapartsnóta — fjórðapartsþögn^[1]
	Áttundapartsnóta — áttundapartsþögn^[1]
	Sextándapartsnóta — sextándapartsþögn
	Punkteruð nóta^[1] Einn punktur á eftir nótu eykur lengdargildi hennar um helming.^[1] Þegar tveir punktar eru á eftir nótu þá jafngildir seinni punkturinn helmingnum af þeim fyrsta.^[1] $n$ -punktar lengja nótu um ${\tfrac {2^{n}-1}{2^{n}}}$ af gildi sínu. Einnig er hægt að lengja hvíldir á sama hátt.^[1]

Algeng formerki

Formerki breyta tónhæð þeirrar nótu sem það fylgir. modify the pitch of the notes that follow them on the same staff position within a measure, unless cancelled by an additional accidental.

	Lækkunarmerki^[1] (bé) Lækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
	Hækkunarmerki^[1] (kross) Hækkar tónhæð nótu um einn hálftón.
	Afturköllunarmerki^[1] Ógildir fyrri hækkun eða lækkun á tónhæð.