Gufuþrýstingur
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gufuþrýstingur[1] (einnig eimþrýstingur[1] eða uppgufunarþrýstingur[2]) er þrýstingur efnis í gufuformi (hlutþrýstingur ef gufan er úr fleiri en einu efni).
Við ákveðið hitastig, fyrir gefið efni, er til þrýstingur þar sem gufuform þessa efnis er í jafnvægi við vökva- og fast form þess. Þetta er mettunarþrýstingur (eða mettunareimþrýstingur) þessa efnis við það hitastig. Efni með háan gufuþrýsting við venjulegt hitastig er kallað rokgjarnt.