Historiografio

Historiografio referas sive la studio di metodologio e developado di "historio" (kom fako), o korpo di historiala verko pri specaligita temo. Eruditi diskutas historiografio topike - tale tam "historiografio di Britaniana imperio", "historiografio di frua Islamo", o "historiografio di Chinia" - kom specifika aprochi e generi, tala politika historio e sociala historio. Komencante dum 19ma yarcento, kun l'acenso di akademiala historio, korpo di historiografio literaturo developis. Quante historiisti influesas da lia propra grupi e loyalesi —tale lua nacionala stato— esas questiono multe debatebla.^[1]

Ica artiklo bezonas revizo da ula persono qua konocas ambe Ido, ed ica temo ciencala, teknologiala, matematikala, filozofiala, sportala, edc. Ka vu povas helpar ni revizar ol?

Alegorio pri skribanta historio per Jacob de Wit (1754). Preske nuda verajo gardas okulo en la skribanto di historio. Sajeso donas konsilo: kun Ptolemaios 1ma Soter, mastro en objektaleso en lua libro pri Alexandros la Magna, sub en profilo.

La serchado interesi di historiisti chanjas pos tempo, e dum recenta yardeki esabas chanjo fore de tradicionala diplomacala, ekonomikala e politikala historio vers plu nova aprochi, specale sociala e kulturala studiaji. De 1975 til 1995, la proporciono di politikala historiisti en Usana universitati dentifikanta kun sociala historio kreskas de 31% to 41%, dum ke la proporciono di politikala historiisti falis de 40% til 30%. En la historio departmenti en Britaniana universitati en 2007, du 5,723 fakultato membri, 1,644 (29%) identifikita ipsa kun sociala historio dum ke historio venas sequanta kun 1,425 (25%).

Referi

1. Marc Ferro, The Use and Abuse of History: Or How the Past Is Taught to Children (2003)