pictor e architecto italian del Renascentia From Wikipedia, the free encyclopedia
Raphaello Sanzio da Urbino, hodie melio cognoscite como Raphael, (le 6 de april o 28 de martio 1483 – le 6 de april 1520[1]), qui esseva cognoscite famosemente per su prenomine 'Raphaello', esseva un pictor e architecto italian del Renascentia, laudate pro le perfection de su picturas e designos. Con Michelangelo e Leonardo da Vinci, ille es parte del trinitate traditional del maestros italian de iste era.
| Raphael | |
|---|---|
|
| |
| Sexo | mascule |
| Nascentia | 1483-04-06, 1483-03-28, 1483 (Urbino) |
| Decesso | 1520-04-06, 1520-04-07 (Roma) |
| Causa de decesso | insufficientia cardiac[*] |
| Loco de reposo | Pantheon[*], Tomb of Raphael[*] |
| Ethnicitate | Italianos[*] |
| Citatania | Sacre Imperio Roman, Italia |
| Occupation | pictor[*], sculptor[*], architecto, designator[*], architectural draftsperson[*], designer[*], fresco painter[*], court painter[*], visual artist[*] |
| Obras notabile | La fornarina[*], Le Schola de Athenas, Raphael Rooms[*], Resurrection of Christ[*], Madonna and Child with the Book[*], The Marriage of the Virgin[*], Madonna del Granduca[*], Madonna of the Goldfinch[*], Madonna del Prato[*], The Deposition[*], Sistine Madonna[*], Transfiguration[*], Portrait of Baldassare Castiglione[*] |
| Movimento politic | High Renaissance |
| Religion | Ecclesia Catholic |
| Conjuge | sin valor |
| Parentes | patre Giovanni Santi[*] |
| Premios | Order of the Golden Spur[*] |
| Lingua | italiano |
| Signatura |
 |
| Identificatores | |
| ISNI | 000000012136483X |
| VIAF | 64055977 |
| Commons | Raffaello Sanzio |
Raphael esseva multo productive, gereva un atelier inusualmente large, e – in despecto de su infortunate morte in le etate de 37 annos – ille lassava un grande numero de obras, specialmente in le Vaticano, cuje Cameras de Raphael esseva le obra central e le plus grande de su vita, mesmo si illo non esseva finite quando ille moriva. Post su prime annos in Roma, le majoritate de su obras esseva projectate per ille e executate largemente in su atelier per su designatores, con un perdita considerabile de qualitate. Ille esseva multo influente in su vita, ben que foras de Roma su obras esseva cognoscite largemente pro su obras collaborative. Post su morte, le influentia de su rival principal, Michelangelo, esseva major usque al seculos XVIII e XIX, quando le qualitates plus seren esseva de novo prendite in consideration.
Su carriera habeva tres phases e tres stilos como describite per Giorgio Vasari: su prime annos in Umbria, un periodo de circa quatro annos (de 1504 a 1508) apprendente le technicas artistic de Florentia, finiente per su dece-duo annos final in Roma, annos hectic e triumphal in que ille laborava pro duo Papas.
Raphael nasceva in Urbino, un parve citate de Italia central, in le region de Marcas, un localitate parve del puncto de vista artistic,[n. 1] ubi su patre Giovanni Santi esseva pictor al corte del duce. In le parve corte de Urbino, Giovanni esseva integrate in le circulo private del familia in un grado superior que esseva habitual in altere cortes italian, basate sur un importante centro de cultura litterari e artistic.[2]
Crescente in iste parve corte dava a Raphael le opportunitate de apprender le manieras polite e le costumes social tanto laudate per Vasari.[3] Le vita cortese de Urbino in iste epocha esseva considerate per Baldassare Castiglione (in su obra Le Cortesano[4] in 1528) como modello de virtutes de un corte humanitari italian. Castiglione se installava in Urbino in le anno 1504, quando Raphael non resideva plus ibi; nonobstante, ille le visitava multo sovente, lo que resultava in un longe amicitate. Altere visitatores habitual del corte deveniva etiam su amicos: Pietro Bibbiena e Pietro Bembo, nominate ambes cardinales postea. Illes esseva cognoscite como bon scriptores e viveva in Roma al mesme tempore que Raphael.
Raphael se moveva con commoditate in alte spheras social durante tote su vita, lo que ha essite un del factores que ha contribuite a dar un erronee impression de un carriera artistic facile. Ille non recipeva un complete education humanistic, e pro isto on non sape con claritate si ille legeva facilemente le latino.[5]
Su matre, Magia di Battista di Nicola Ciarla, moriva in 1491, e le 1 de augusto 1494, Giovanni Santi, su patre, se maritava de nove. Con solmente 11 annos, Raphael habeva devenite orphano e sub le guarda legal de su oncle Bartolomeo, sacerdote, qui initiava un contention con le matrastra del juvene. Nonobstante, Raphael continuava viver con illa. On ja habeva denotate su talento, secundo Giorgio Vasari, qui conta que ille habeva essite "un grande adjuta pro su patre".[6][7] Un fulgente autoportrait de su adolescentia monstra su precoce talento.[8] Le atelier de su patre continuava e, probabilemente in compania de su matrastra, jocava un relevante rolo in su gestion desde su juventute. In Urbino ille habeva le opportunitate de cognoscer le obra de Paolo Uccello († 1475), le precedente pictor del corte, e de Luca Signorelli, qui usque al anno 1498 resideva e travaliava in le citate vicin Città di Castello.[9]
Secundo Vasari, le patre le placiava in le atelier del maestro de Umbria Pietro Perugino como apprentisse, «malgrado le lacrimas de su matre». Le evidentia de un periodo de apprentissage veni solmente de Vasari e de altere fontes,[n. 2] e il ha essite discutite, proque le matre moriva quando ille habeva octo annos, lo que esseva troppo tosto pro comenciar su formation. Un theoria alternative es que ille recipeva alicun trainamento de Timoteo Viti, un pictor del corte de Urbino desde 1495.[10] Ma le historicos moderne es de accordo que Raphael travaliava al minus como adjutante de Perugino desde circa 1500; le influentia de Perugino in su prime obras es multo evidente: "probabilemente nulle altere apprentisse de talento habeva absorbite le apprendimentos de su maestro como habeva facite Raphael, comparante le ancora con Leonardo da Vinci e Michelangelo", secundo Wölfflin.[11] Vasari scribe que, durante iste periodo, il esseva impossibile distinguer le obras de ambe artistas, ma multe historicos de arte moderne affirma haber detectate le partes que Raphael pingeva como adjutante in obras per Perugino o de su atelier. Ultra le similitude stilistic, le technicas esseva anque multo simile, per exemplo, in le dense application del color, con le uso de un medio a base de vernisse, in le umbras e le adornamentos obscur, ma con un application plus legier in le partes carnal. Nonobstante, le excesso de resina in le vernisse ha causate sovente fissuras in areas de picturas de ambe maestros.[12] Le atelier de Perugino esseva active tanto in Perugia como in Florentia, forsan con duo succursales permanente.[13] On considera que in 1501 Raphael esseva un Maestro de plen derecto, completemente formate.
Su prime obra documentate esseva le Retablo Baronci, ben que il ha un contention con Le resurrection de Christo que esseva complite inter le annos 1499 e 1501, pro le Ecclesia de San Nicolas de Tolentino in Città di Castello, un citate a medie cammino inter Perugia e Urbino. Evangelista di Pian di Meleto, qui habeva travaliate pro su parente, compartiva le commission del obra, que data de 1500 e esseva terminate in 1501; hodie solmente remane alicun portiones e un schizzo preparatori.[n. 3] Durante le sequente annos Raphael pingeva obras pro altere ecclesias, includente le Crucifixion Mond, circa 1503, e Le Matrimonio del Virgine in le Pinacotheca de Brera, assi como obras pro Perugia, como le Retablo Oddi, Le annunciation, Le Adoration del Magos e Le coronation del Virgine 1501-1503. Ille probabilemente visitava Florentia in iste epocha. Il se tracta de obras major, alicun de illos como frescos, in le quales Raphael limita le composition al static stilo de Perugino. In iste annos ille pingeva multo parve e saporose picturas de cavalletto, le major parte possibilemente pro amantes de pictura del corte de Urbino, como Le Gratias, Le somno del cavallero o Sante Miquel, e comenciava pinger Virgine con le Infante inthronisate e sanctos.[14][15]
In le anno 1502 Raphael esseva in Siena, invitate per un altere apprentisse de Perugino, Pinturicchio, "essente amico de Raphael e cognoscitor de su capacitate como artista del plus elevate qualitate", nam ille le adjutava con le obras, e multo probabilemente con le designos, pro un serie de frescos in le Bibliotheca Piccolomini del Cathedral de Siena.[16] Il es evidente que in iste phase precoce de su carriera ille ja esseva un artista unic.
Raphael viveva un vita de "nomade", travaliante in distincte locos in le nord de Italia, ma passante un bon parte de su tempore in Florentia, forsan desde 1504. Assi, ben que on sole referer a su "intervallo florentin" inter 1504 e 1508, ille probabilemente nunquam resideva ibi de forma continue.[17] In qualcunque caso, ille visitava le citate pro provider se de materiales. Il existe un littera de recommendation, datate de octobre 1504, del matre del sequente duce de Urbino: "Le portator de iste littera es Raphaello, pictor de Urbino, qui es dotate pro iste profession e qui se ha determinate passar alcun tempore in Florentia pro continuar con su studios. E proque su patre esseva multo honeste e io le amava multo, e le filio es un sensibile juvene polite, tanto pro un cosa como pro un altere, ille ha un large affecto...".[18]
Como antea con Perugino e alteres, Raphael esseva capace de assimilar le influentia del arte florentin, respectante le evolution de su stilo proprie. Le frescos que esseva facite in Perugia circum 1505 monstra un nove qualitate monumental in le formas, que poterea evidentiar le influentia de Fra Bartolomeo, que Vasari mentiona como un amico de Raphael. Ma le influentia le plus stupende in iste periodo esseva illo de Leonardo da Vinci, qui esseva in le citate inter 1500 e 1506. Le formas de Raphael comenciava a prender positiones plus complicate e dynamic, ben que ancora le themas esseva majormente "reposante". Raphael comenciava a facer schizzos de homines nude pugnate, un de su major obsessiones de iste periodo florentin. Un altere designo es le retiro de un femina juvene, utilisate le composition pyramidal in tres cameras del recente Mona Lisa, ma con un apparentia completemente raphaelesc. Altere del inventiones composite de Leonardo, le pyramidal Sacrate Familia, se repeteva in un serie de obras que se considera inter su plus famose picturas de cavalletto. In le Royal Collection il ha un designo de Raphael del obra perdite de Leonardo Leda e le cygno, del qual ille prendeva le postura in contrapuncto pro su Sancte Catharina de Alexandria.[19] Etiam ille ameliorava su proprie version del sfumato de Leonardo, pro dar plus de finessa al representation del carne, e disveloppava le excambio de reguardos inter le gruppos, ben que multo minus enigmatic que le resultatos per Leonardo. In plus, ille sapeva conservar in su obras le luce blande e clar de Perugino.[20]
Leonardo esseva un pauco minus de un trentena de annos major que Raphael, ma Michelangelo, que in iste epocha viveva in Roma, esseva solmente octo annos major. Michelangelo detestava Leonardo, e in Roma ille comenciava a detestar Raphael tamben plus ancora, attribuente conspirationes contra ille.[21] Raphael debeva cognoscer su obras in Florentia, ma su travalios plus original de iste epocha indicava un direction multo differente. In su Deposition de Christo, al modo classic del sarcophagos, omne figura es situate in le fronte in un arrangiamento complicate e non totalmente successose. Wöllflin discoperi le influentia del virgine de Michelangelo in le Tondo Doni in le figura geniculante a dextera, ma le resto del composition se distantia multo de su stilo, o illo de Leonardo. Ben que iste obra esseva multo considerate in le epocha, e multo postea retirate al fortia de Perugia per le Borghese, il se tracta de un obra isolate de su production. Su classicismo prenderea plus tarde un direction minus "literal".[22][23]
.jpg)
.jpg)
Al fin de 1508 Raphael se transfereva a Roma, ubi ille entrava in le servicio del papa Julio II, probabilemente gratias al recommendation del architecto Donato Bramante, qui alora travaliava in le Basilica de Sancte Petro, e qui esseva originari de Urbino e habeva alcun relation con Raphael.[24] Al differentia de Michelangelo, qui non realisava travalio artistic durante certe tempore in Roma ante de reciper le prime commissiones,[25] le juvene artista recipeva presto le commission de decorar le frescos del bibliotheca private del pontifice in le Vaticano.[n. 4] [26] Il esseva un projecto multo plus importante e extensive que ulle altere projecto que ille habeva travaliate usque iste momento e usque al data ille non habeva passate de facer alcun altar in Florentia. In su equipa il habeva altere artistas travaliate in differente locos, multe de illes picturava obras commissionate per le odiate predecessor de Julio II, le papa espaniol Alejandro VI. Le nove pontifice habeva decidite rader qualque vestigios del papa Borgia.[27] Michelangelo recipeva le commission de pinger le cupola del Cappella Sixtina.
Le prime del celebre Cameras de Raphael, le qual ille comenciava a pinger, es le famose 'Camera del Signatura —pro le uso que habeva in tempore de Giorgio Vasari—, produceva un impacto extraordinari in le arte romano. Hodie illo es considerate le obra maestra del pictor, tunc contine Le Schola de Athene, Le Parnaso e Le contention del Sacramento, que son alicun del obras plus cognoscite del pictor. Como consequentia de iste large successo, ille ha essite commissionate con nove cameras, displaciante altere artistas previemente contractate como Perugino o Luca Signorelli. Ille finiva tres de illos, omnes con picturas in lor muros e, sovente, anque in le tectos. Malgrado, le enormitate del travalio assumite le obligava a delegar le execution practic de su designos detaliate (que ille sempre realisava in persona) al numerose membros del ateliers que ille habeva. Il esseva iste artistas de profunde capacitate, qui, post le morte de Raphael, esseva commissionate del decoration del quarte camera, basate sur le designos que le maestro habeva lassate. Le morte de Julio II (1513) non interrumpeva le travalios, alora su successor, papa Leon X, un Medici, establiva un relation intime con le artista, qui continuava reciper travalios.[28] Le amico de Raphael, le cardenal Bibbiena, esseva un del ancian tutores del nove papa, e un intime amico e consiliero de Raphael.
Il es evidente que Raphael se lassava influer per le frescos del tecto del Cappella Sixtina de Michelangelo. Vasari dice que Bramante le introduceva in iste cappella secretemente. Le reaction del altere artistas ante le superior fortia expressive de Buonarroti esseva le question dominante in le arte italiano in le duo decennios subsequentes, e Raphael, qui ja habeva demonstrate su capacitate de assimiliar influentias externe in su proprie stilo, acceptava le defia tal vice con major intensitate que qualcunque altere artista. Un del prime e plus clar exemplos esseva le portrait de Michelangelo ipse como Heraclite in Le Schola de Atenas, que resimilia un reproduction directemente del Sibilas o del ignudi del tecto del Cappella Sixtina. Altere formas de iste e altere obras subsequente in le cameras accusa le mesme influentia, ma ancora plus integrate in le stilo personal de Raphael.[29] Buonarroti accusava Raphael de plagio e alcun annos antea del morte de Raphael se lamentava in un littera del sequente tenor: «toto le que io sape de arte le ha apprendite de me», ben que in altere occasiones ille se monstrava plus generose.[30]
Iste longe e multo complexe compositiones pote esser considerate le obras supreme del Renascentia. Illos forni un perspectiva extrememente idealisate del subjectos representate, e le compositiones, ben que ja perfectemente concipite in designo, sembla suffrer de sprezzatura, un termino date per su amico Baldassare Castiglione, qui lo definiva como «un certe indifferentia que impregna tote le obra e que nos face pensar o dicer que ha fluite sin necun effortio».[31] Secundo Michael Levey, «Raphael da a su formas un gratia e claritate superhuman in un universo de certitudes euclidesc».[32] Le pictura es de maxime qualitate in le prime duo cameras, ma le compositiones subsequente, specialmente los que contine action de tincto dramatic, non son completemente perfecte per lo que concerne al conception, non in le execution per parte de su adjutores.
Le projectos in le Vaticano occupava le major parte de su tempore, ma mesmo assi ille pingeva alicun portraits, includente los de su mecenates, le papas Julio II e Leon X, le prime del quales es considerate un de su melior portraits. Altere portraits ha essite los de su amicos, como Castiglione, o de personages del circulo papal. Alicun governantes le pressava con facer lor commissiones, como Francisco I de Francia a que ille ha enviate due picturas como presente diplomatic del pontifice.[n. 5][33] Pro Agostino Chigi, le immense ric tresorero del papa, Raphael pingeva Le Galatea, designava frescos decorative pro su Villa Farnesina e pingeva due cappellas in le ecclesias de Sancte Maria della Pace e Sancte Maria del Popolo.[34] Ille anque designava parte del decoration del Villa Madama, tamen, le obra de ambe villas esseva complite per su atelier.
Un del commissiones papal plus importante esseva le serie del Cartones de Raphael (actualmente in le Victoria and Albert Museum), un serie de 10 cartones pro tapetes, del quales 7 habeva supervivite, e que representa scenas del vitas de Sancte Paolo e Sancte Petro, facite pro le Cappella Sixtina. Le cartones ha essite enviate a Bruxelles pro esser texite in le atelier de Pieter van Aelst le Vetere (patre del postea famose pictor Pieter Coecke). Il es possibile que Raphael videva le serie completemente terminate ante su morte. Probabilemente illos habeva essite terminate in 1520.[35] Raphael anque designava e pingeva le Logia vatican, un galeria large e stricte aperte a un corte e decorate in le stilo grotesc, [36] typic de Roma. Raphael pingeva anque certe altares importante, como per exemplo le Extasis de Santa Cecilia e le Madonna Sixtina. Su ultime obra, al quale ille habeva travaliate usque a su morte, esseva La Transfiguration, que in compania de Le Pasmo de Sicilia monstra le adresse que habeva prendite su arte in le ultime anno de su vita: un stilo plus baroc que manierista.[37][38][39]
Le cardenal Bernardo Dovizi di Bibbiena obteneva del papa Leon X, al cambio de su supporto pro le election, le autorisation pro restructurar le appartamento in le interior del palatio del Vaticano. Le cardenal voleva que su appartamento esserea al altitude del tradition roman e commissionava le projecto a Raphael. Raphael, con su adjudantes se occupava del ensemble decorative, inspirate del Villa Adriana in Tivoli e del Domus Aurea, attingeva resultatos de large raffinamento e elegantia in le motivos classic e elementos ornamental de gusto antique, que constitue durante tempore un imitate motivo decorative. Le structura del ensemble reflecteva le cultura e le gusto de Raphael; le execution esseva facite de su studentes: Giovanni da Udine, G. Romano e G. F. Penni.[40]
Vasari dice que Raphael habeva un officina con cinquanta scholaros e adjutantes, multos del quales deveniva postea importante artistas pro lor propie direction. Illo esseva, possibilemente, le major atelier unite de un unic gran maestro del pictura. Includeva distinguite pictores proveniente de altere regiones de Italia, qui probabilemente travaliava con lor proprie equipas como subcontractistas, assi como apprentisses e laboratores. Il ha poc information re le atelier e re su arrangiamento interne, assi como operas de arte, sovente difficile de attribuer al intervention de un artista concrete.[42][43]
Post le morte de Raphael, le activitate del atelier continuava, tamen, multe del picturas remaneva incomplete. Le membros plus distinguite ha essite Giulio Romano, juvene discipulo de origine roman —de 21 annos—, e Gianfrancesco Penni, ja considerate un maestro, de origine florentin. Penni non attingeva le mesme nivello de reputation que Romano, e post le morte de Raphael, ille occupava le posto del adjutante de Giulio Romano durante le major parte de su carriera. Perino del Vaga, ja un maestro, e Polidoro da Facievaggio, qui suppositivemente ascendeva al position de pictor, tosto de occupar le humile mestiero de transportar materiales pro le laboratores, anque arrivava a esser importante pictores. Maturino da Firenze, como in le caso de Penni, esseva eclipsate per le fama de su companion Polidoro. Giovanni da Udine gaudeva un status plus independente, e era responsabile pro le decoration in stucco del grotescos que decorava le principal frescos.[44] Le major parte del artistas se dispersava, e alicun de illes ha habite un morte violente a radice del Sacco de Roma de 1527.[45] Isto ha contribuite al diffusion del stilo de Raphael per tote Italia e a locos plus distante.
Vasari da multe importantia al facto que Raphael realisava un harmonic e efficiente atelier, e equalmente a su habilitate e patientia in le resolution del conflictos o contentiones inter le clientes e lor adjudantes, alique que carecia Michelangelo con ambe collectivos.[46] Etiam assi, hodie, il es quasi impossibile decifrar le partes que Raphael e su adjudantes realisava, ja que, tanto Giulio como Penn, esseva dextromanos, non il ha dubita de que multo del ultime obras mural de Raphael, e probabilemente alicun de su operas de cavalletto, distinguite plus per le designo que per le execution. Malgrado, multe de lor portraits, que es in bon condition, monstra le brillante technica de execution que illes attingeva al fin de lor vita.[47]
Altere de su distinguite discipulos e adjudantes ha essite Raffaellino del Colle, Andrea Sabbatini, Bartolomeo Ramenghi, Pellegrino Aretusi, Vincenzo Tamagni, Battista Duosi, Tommaso Vincidor, Timoteo Viti—pictor de Urbino—, assi como le sculptor e architecto Lerenzetto —fratre affin de Giulio Romano—.[n. 6] Il ha essite dicite que le flamenco Bernard van Orley travaliava durante un tempore pro Raphael, e que Luca Penni, fratre de Gianfrancesco, tal vice esseva membro del atelier.[48]
Al longe de su vita ille realisava plure portraits ubi monstrava un gran mesura de gratia e harmonia, exemplo de isto esseva le portrait de Baltasar de Castiglione. Le Madonne e le bambini plen de beltate e elegantia ha essite un subjecto recurrente tanto in su portraits como in su picturas. In le "Ultime Cena" dio un gran protagonismo al figura del apostolos. De qual maniera ille realisava portraits de grande personas como Cardenal Bibbiena (c. 1516), le Portrait de Andrea Navagero e Agostino Beazzano (c. 1516), Portrait de Bindo Alteviti (c. 1514), Portrait de Tommaso Inghirami (1515-1516), Portrait de cardenal (1510-1511), Portrait ex Julio II (1511-1512) e Portrait del cardenal Alessandro Farnese (1509-1511). Multe de illes se concentra hodie in le museos e galerias de Europa.
Le relation de Raphael con Leonardo da Vinci in Florentia al comenciamento del seculo XVI esseva multo significante. Le modello inspirator es le Gioconda, que per le effecto emotional de su reguardo e re omne le integration inter le figura e le paisage constitueva un modello de reflexion pro Raphael. Ma in le portraits de Raphael le linea establi nettemente le formas, que gratias a lor certitude se converte in "modulo" espatial, in equilibrio inter plen e vacue, in mesura del relation inter le particularitate e le universalitate, in synthese perfecte del veritates del persona. Anque le carriera de Raphael se concreta in le superation del formas pauc conventional de Perugino, in le acquisition de un pictura autonom, libere, que sia le expression del perfecte equilibrio existente inter le homine e le natura. Le clientes del artista es representantes del alta burgesia del bancheros e le mercatores del aristocratia minor, durante que le societate plus elevate se dirige a pictores de plus fama, como Ghirlandaio.
Le commission papal accresceva enormemente le fama e le prestigio de Raphael, qui inter 1509 e 1513 recipe numerose petitiones de cardenales e nobiles plus o minus proxime al curia roman. Ille regalava dicto portraits al mesme tempore que ille exequeva le cameras. In iste ambito le evolution del portrait es interessante. Le notitia se admitteva in ille un major propension a representar le indicatores del interioritate, plus ille del affliction per le affirmation del stato social; de plus, resulta evidentemente le representation del figura como presentia plus certe e consciente.
Tras le morte ex Bramante, in 1514, esseva nominate architecto ex le basílica ex San Pedro. Le major parte ex lor operas arquitectonic han essite derrumbadas o modificadas post ex lor morte e a radice ex le acceptation ex le designos ex Miguel Ángel, ma, sobrevive un pauc designos. Pro le analyse ex istes, se realizava le examine ex un templo que se trovava multo obscur, con grandes pilares a le longe, «como un callejón» secundo un analyse critic e postume ex Antonio da Sangallo le Juvene. Existe anque le hypothese ex que le templo ha un simile con le santuario ex Le expulsión ex Heliodoro del templo.[49] Raphael designava altere edificios, e durante un curte tempore se le consideró le architecto plus importante ex Roma e le preferido del circulo social del papa. Julio habeva facto cambiamentos in le disposition urbanística ex le citate, creando plure vías públicas, le cuales aparentaban esplendorosos palacios.[50]
Un importante edificio, le Palazzo Branconio dell'Aquila del chambelán ex León X, esseva completemente derrumbado pro facer loco a le placia designate per Bernini pro San Pedro, obra que unquam se realisava, ma se han conservado designos ex le fachada e del patio. Le fachada gaudeva ex un abigarrada decoration, inusabile pro le epocha, includente tante paneles pintate in le etage superior (de tres) como profusión ex sculturas in le stage intermedio.[51] Le designo basic ex le Villa Farnesina non esseva ex Raphael, ma ille designava e pingeva le Capilla Chigi pro le propietario, Agostino Chigi, tesorero del papa. Altere edificio, pro le doctor del papa León, le Palazzo di Jacobo da Brescia, le cual esseva trasladado in le década ex 1930, e actualmente se mantene in pie; dicho edificio esseva designate como complemento ex un palacio ex le misma strata, obra ex Bramante, ubi le ipse Raphael residió durante un tiempo.[52] Le Villa Madama, un espléndida residencia ex recreo del cardenal Julio ex Médicis, posteriormente del papa Clemente VII, nunquam esseva terminate, ma lor planos revela lor proposito. Se esseva un designo a finder ex le planos constructivos per Antonio da Sangallo le Juvene e ben que incompleta, esseva le villa plus sofisticada designate usque le momento in Italia. Ex est modo, influyó ex maniera importante in le designos posteriores ex est typo ex edificio. (éste parece esser le singule edificio moderne ex Roma del cual Palladio esseva un designo medido).[53][n. 7] Solo remane le planos ex le planta bassa ex un gran palacio designate per ille ipse a le nove «Via Giulia», in le Borgo, pro le cual estuvo acumulando le terreno in lor últimos annos. Se trovava in un pomo irregular circa del río Tíber. Parece que le fachadas debían includer un commando gigante ex pilastras[n. 8] elevándose al minus duo plantas usque le altura completa ex le planta nobile, «un stilo grandilocuente sin precedentes in un palacio ex character privado».[55][56] In 1515, le ha essite otorgados poteres como "Prefecto" re omnes le antigüedades que se desenterraran in le citate e usque un milla circum iste. Raphael escribió un lettera al papa León sugiriendo medidas pro impedir le destrucción ex le monumentos antiguos, e propuso un inspección visual ex le citate pro registrar le antigüedades ex maniera organizada. Le opinion del Papa esseva differente, quería sequer reutilizando le antiguas fabricas pro le construcción ex San Pedro, ma quería que omnes le inscriptiones antigua quedaran documentadas, assi como anque conservar le esculturas, antea ex dar permission pro le uso ex le piedra.[57]
Se le considera un del cartonistas plus fin in le historia del arte occidental e un del que usava amplemente le designo pro planear lor compositiones. Secundo Armerina, experta in le vita del artista, conta, que quando iste initiava a planear un composition, extendeva in le solo un gran numero ex designos que conservava archivate, e comenciava presto a designar, utilisante figuras ex «hic e de illac».[58] Ille ha supervivite un quaranta schizzos ex le Disputa ex le Esse tancias e probabilemente haya plus inter le quatro cento folios que se habe actualmente ex lor pre-designo; ben solo compone un parte minime del que realisava le artista o esseva realisar per lor atelier basse lor inspection.[59][60] Esseva multe designos pro perfilar le posturas e le composition, apparentemente in amonta superior al ex altere pictores, a judicar per le gran amonta ex variantes que ha sobreviviite: «... Esse assi como le ipse Raphael, que habeva tan richessa inventiva, soleva travaliar, sempre partiendo ex quatro o sex maniera diferente ex exponer le scena, cata un ex illas differente al resto, e omnes illas plen ex gratia e finura» scribeva un autor tras le morte ex iste.[61] Pro John Shearman, le arte ex Raphael marca «un desplazamento ex le recursos ab le production verso le recerca e le disveloppamento».[62]
Lor obra es accompaniate ex un inmense corpus ex designos, que constitue un fundamental documento ex appoio ex le obras pingite, ma que debe esser comprendite e interpretate como un campo ex recerca autonome e original. Ha essite catalogate per Fischer como un sojorno romana.[63]
Certemente, ab le periodo umbro, le designo constitueva un parte fundamental ex lor methodo ex travalio: se tracta ex peciettas o studios principalmente al natural, utile pro enfocar un detalio ex le composition, ben que debe recognoscerse que le motivos del designo nunquam esse transferite a le obra definitiva sin modification ni cambiamento.
Quando ille esseva satisfacite con un composition sovente le transfereva a carton a escala regal, que postea forava con un puncta, lassate foramines per donde lassava passar un pauco ex fuligine, ex modo que remanevan lineas in le superficie final como guida. Anque esseva un uso exhaustive e poc habitual, tante in papiro como in yeso, ex un «agulia cec», marcate lineas que lassava un sol apertura, ma necun marca. Esse tas pote esser viste in le muro ex Le schola ex Atenas e in multe altere designos.[n. 9] Le Cartones ex Raphael, como designos pro tapices que esseva, ha essite completemente coloreates con pintura al temple, e ha essite enviates a Bruselas pro esser tejidos.
In le ultime obras picturate per le atelier, le designos son sovente multe melior que le pictura.[65] Le major parte ex lor designos esse assatis detaliate, tamben le schizzos initial con figuras nude es cuidadosamente factos, e le posteriores designos ex preparation ha un alte nivello ex acabado, con sombreados e, a vices, zonas iluminate in blanc. Careva ex le libertate e le energia ex alicun ex le schizzos ex Leonardo o ex Miguel Angel, ma sempre multo satisfactorios ab le puncto ex vista esthetic. Esseva on ex le ultime artistas in utilisar ex maniera habitual un dispositivo metallic, ben que anque sabeva facer un soberbio uso ex le technica plus libere del carbon rubie o nigro.[66] In lor ultime annos esseva on ex le prime artistas in usar modellos feminin pro designos preparatorios, ben que cape mentionar que habitualmente se usaban homines pro studio ex ambe sexos. («Garzón»).
Le technicas es dispares: stilo, sanguina, penna, puncta ex plomo o ex argento, bistre, albayalde, aquarella, trazos netos o esfumados, re papiro blanc o coloreate.
Rafael viveva in Borgo, con bastante luxo e in un palatio. Raphael moriva le 6 de april 1520.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
