De architectura

De architectura ("Re architectura", publicate como Dece Libros super Architectura) es un tractato de architectura scribite per le roman architecto e ingeniero militar Marcus Vitruvius Pollio e dedicate a su patrono, le imperator Cesare Augusto, como guida pro le projectos de construction. Como le sol tractato de architectura que ha supervivate ab le antiquitate, illo ha essite considerate desde le Renascentia como le prime libro cognite super le theorica architectonic, assi como un fonte major pro le canone del architectura classical.

De architectura
instantia de: obra litterari[*], decade
data de creation: 1e seculo AEC
Commons: De Architectura

Un edition italian de 1521 de De architectura, traducite e illustrate per Cesare Cesariano

Manuscripto de Vitruvio; pergamino datante ab circa 1390

Illo contine un varietate de informationes re edificios grec e roman, assi como prescriptiones pro le planification e designo de campos militar, citates, e structuras tanto grande (aqueductos, edificios, thermas, portos) como parve (machinas, apparatos de mesuration, instrumentos). Desde que Vitruvio scribeva in le initio del Revolution architectonic roman que videva le pleno sviluppo del volta cruciate, cupolas, beton, e altere innovationes associate con le architectura imperial roman, su dece libros offere pauc information super iste innovationes distinctiv del designo e technologia de construction roman.

Ab referencias a illos in le texto, on sape que il habeva al minus alcun illustrationes in le copias original (forsan octo o dece), ma forsan solmente un de istos superviveva in alcun copia medieval. Iste deficicentia esseva remediate in le editiones imprimite del seculo 16, que deveniva illustrate con multe grandes tabulas.

Copias esseva producite durante le Renascentia carolingian, ma illos esseva paucemente usate usque al seculo 15, quando le obra comenciava a devenir de grande interesse e influentia, initialmente in Italia e postea in le resto de Europa.

Origine e contentos

Probabilemente scribite inter 30–20 a.C., illo combina le cognoscentia e opiniones de multe autores antique, grec e roman, super architectura, le artes, historia natural e technologia de construction. Vitruvio cita multe autoridades per tote le texto, sovente laudante le architectos grec pro lor disveloppamento del construction de templos e del ordines (doric, ionic e corinthie), e forni conto essencial del origines del construction in le cabana primitive.

Le autor roman da consilios super le qualificationes de un architecto (Libro I) e super le typos de designos architectonic.

Ben que Vitruvio es sovente citate pro su famose “triade” de characteristicas associate con architectura — utilitas, firmitas, venustas (utilitate, fortia e belleza) — le principios aesthetic que influentiava plus tarde le autores de tractatos esseva delineate in Libro III. Derivate partialmente del rhetorica latin (per Cicerone e Varro), le terminos vitruvian pro ordine, disposition, proportion e adaptation al finalitate del obra ha guidate architectos durante seculos, e continua a facer lo.

Le dece libros o volumenes es organisate como seque:

De architectura (Re architectura)

1. Planification urban, architectura o ingenieria civil in general, e le qualificationes necessari de un architecto o un ingeniero civil
2. Materiales de construction
3. Templos e le ordines de architectura (inclue le section super le proportiones del corpore que inspirava le designo de da Vinci)
4. continuation del libro III
5. Edificios civil
6. Edificios domestic
7. Pavimentos e obras decorative in plastro
8. Reservas de aqua e aqueductos
9. Scientias que influe le architectura – geometria, mesuration, astronomia, horologio solar
10. Uso e construction de machinas – machinas de assedio roman, molinas de aqua, machinas de drenage, technologia roman, gruassas, pneumatica

Le architectos roman esseva experte in ingenieria, arte e artesania combinate. Vitruvio esseva de iste typo, un facto reflectite in De architectura. Ille tractava un large varietate de subjectos que ille considerava pertinente al architectura. Isto include multe aspectos que pote parer irrelevante a oculos moderne, desde mathematica usque astronomia, meteorologia e medicina. In le conception roman, architectura debeva prender in conto tote le aspectos del vita intellectual e physic del human e de su ambiente.

Ergo Vitruvio tracta multe questiones theoretic concernente architectura. Per exemplo, in Libro Patrono:Roman de De architectura, ille consilia le architectos que labora con brick a familiarisar se con le philosophos pre-socratic super le natura del materia pro comprender como lor materiales se comportara. Libro Patrono:Roman relatia le geometria abstracte de Plato con le labor quotidian del topografo. Astrologia es citate pro su perceptiones del organisation del vita human, durante que astronomia es necessari pro comprender le horologio solar. Similemente, Vitruvio cita Ctesibio de Alexandria e Archimedes pro lor invention, Aristoxeno (disciple de Aristoteles) pro le musica, Agatharco pro le theatro, e Varro pro architectura.

Plan de un casa grec secundo Vitruvio

Edificios

Vitruvio cercava a exprimer le ethica de architectura, declarando que le qualitate depende del pertinentia social del obra del artista, non del forma o artesania del obra mesme. Forsan le citation plus famose de De architectura es ancora citate per architectos: “Ben edification ha tres conditiones: firmessa, utilitate e delectation”. Iste citation proveni del version de 1624 de Sir Henry Wotton, e rende fidelmente le passage del obra, ma le anglese ha cambiate desde alora, specialmente le parola “commodity”, que pote esser mal comprendite in le presente. In anglese moderne illo significarea: “Le edificio ideal ha tres elementos: illo es solide, utile e belle.”

Vitruvio studiava etiam le proportiones human (Libro Patrono:Roman), e iste partes de su canones esseva adoptate e adaptate in le famose disegno Homo Vitruvianus ("Homo vitruvian") per Leonardo da Vinci.

Architectura domestic

Ben que Vitruvio es abundante in su descriptiones de edificios religiose, infrastructura e machinas, ille da un message mixtura super architectura domestic. Similar a Aristoteles, Vitruvio exprime admiration pro proprietarios que construyeva lor proprie domos sin le intervention de un architecto. Su ambivalentia super le architectura domestic es clarissime in le paragraph initial del Introduction al Libro 6. Libro 6 se concentra exclusivemente super architectura residential, ma como le theorico architectonic Simon Weir ha explicate, in vice de scriber un introduction super le virtutes del residentias o super le familia o super un thema ligate directemente al vita domestic, Vitruvio narra un anecdotta super le principio ethic grec del xenia: monstrar hospitalitate al estranieros.

Technologia roman

Un ballista roman

Le Pont du Gard aqueducto roman in le Francia meridional

De architectura es importante pro su descriptiones de multe differente machinas usate pro structuras de ingenieria, tal como levatores, gruas, e puleas, assi como machinas de guerra tal como catapultas, ballistas, e machinas de assedio. Vitruvio describeva etiam le construction de horologios solar e de horologio a aqua, e le uso de un aeolipile (le prime machina a vapor) como experimento pro demonstrar le natura del movimento del aere atmospheric (vento).

Aqueductos e molinas

Libros Patrono:Roman, Patrono:Roman e Patrono:Roman de De architectura forma le base de multe de lo que es cognoscite hodie super technologia roman, ora augmentate per studios archaeologic del restos supervivente, tal como le Pont du Gard in le Francia meridional. Numerose tal massive structuras se trova trans le anterior imperio, un testimonio del potentia del ingenieria roman. Le description de Vitruvio del construction del aqueductos roman es brevi, ma mentiona detalles clave, specialmente concernente como illos esseva mesurate e le selection cautelose del materiales necessari.

Su libro haberea essite de assistentia pro Frontino, un general que esseva nominate in le fin del prime seculo p.C. pro administrar le numerose aqueductos de Roma. Frontino scribeva De aquaeductu, le tractato definitiv super le aqueductos roman del prime seculo, e ille discoperiva un discrepantia inter le entrada e le fornimento de aqua causate per tubos illegal inserite in le canales pro diverter le aqua. Le Imperio Roman arrivava longe in le exploitation del potentia del aqua, como demonstra le insimul de non minus que 16 molinas de aqua a Barbegal in Francia. Le molinas mactava grano in un operation multo efficiente, e multe altere molinas es ora cognoscite, como le multo plus tarde Molina de Hierapolis.

Materiales

Vitruvio describeva multe differente materiales de construction usate pro un large varietate de structuras, assi como detalles tal como le pictura de stuc. Cemento, beton e calce recipeva descriptiones detaliate, e le longevitates de multe structuras roman es un testimonio silenciose de lor habilitate in le uso del materiales e del designo.

Designo pro un vitis de Archimedes

Ille consiliava que plumbo non debe esser usate pro conducer aqua potabile, preferente tubos de argilla. Ille arriveva a iste conclusion in Libro Patrono:Roman de De architectura post observation empiric del apparent maladies del laboratores in le funderias de plumbum (tubos de plumb). Tamen, multe del aqua usate per Roma e multe altere citates esseva multo calcari, e le minerales recoperiva rapidemente le interior del tubos, assi que le intoxication per plumb esseva reducite.

Vitruvio relata tamben le famose historia super Archimedes e su detection de auro adulterate in un corona regal. Quando Archimedes comprendeva que le volumine del corona poteva esser mesurate exacte per le displaciamento create in un balneo de aqua, ille curriva nude in le strada con le grito “Eureka!”, e le descubrimento permitteva de comparar le densitate del corona con auro pur. Ille monstrava que le corona habeva essite alligite con argento, e le rege esseva fraudate.

Machinas de extraher aqua

Rota de drenage del minas de Rio Tinto

Sequencia de rotas de drenage trovate in Rio Tinto

Vitruvio describeva le construction del vitis de Archimedes in Capitulo 10, ben que ille non mentiona Archimedes per nomine. Illo esseva un dispositivo multo usate pro elevar aqua pro irrigar campos e extraer aqua de minas. Alteres machinas de elevation mentionate in De architectura includeva le catena sin fin de situlas e le rota hydraulic inverse. Restos del rotas de aqua usate pro elevar aqua ha essite discoperite in vetule minas tal como illas de Rio Tinto in Hispania e Dolaucothi in Galles occidental. Un del rotas de Rio Tinto es ora in le Museo Britannic, e un del rotas gallese es in le Museo National de Galles. Le restos esseva discoperite quando iste minas esseva reaperte in tentativas moderne de extraction. Illos esseva usate in un sequencia vertical, con 16 tal molinas capace de elevar aqua al minus Patrono:Convert supra le tabula aquifer. Cata rota habeva un miner que pedalava le dispositivo al summitate, usante tacche super le margine externe. Le uso de tal dispositivos in minas implica clarmente que illos era completemente capace de usar los etiam como rotas de aqua pro disveloppar potentia pro multe activitates, non sol pro moler grano, ma etiam probabilemente pro scinder ligno, franger mineralia, fullar, e assi via.

Pompa de fortia

Ctesibius es creditate como le inventore del pompa de fortia, que Vitruvio describeva como essente construite in bronze con valvulas pro permetter le formation de un capite de aqua super le machina. Le dispositivo es etiam describe per Hero de Alexandria in su Pneumatica. Le machina es operate a mano per mover un leve super e infra. Ille mencionava su uso pro fornecer fontes super un reservoir, quamvis un uso plus mundane poteva esser como un simplici machina de incendio. Un esseva trovate a Calleva Atrebatum (Silchester Romano) in Anglia, e un altere es in exposition al Museo Britannico. Lor functiones non es describe, ma ambes es facite in bronze, sicut Vitruvio specificava.

Vitruvio etiam mencionava le plurales automaton inventate per Ctesibio, destinate al delectamento e al placer in loco de servir un function utile.

Calefaction central

Ruinas del hypocausto sub le pavimento de un villa roman: Le parte sub le exedra es coperite.

Vitruvio describeva le multe innovationes facite in le designo de edificios pro meliorar le conditiones de vita del habitantes. Le plus importante inter illas es le disveloppamento del hypocausto, un tipo de calefaction central ubi aer calide generate per un foco esseva ducte sub le pavimento e intra le parietes de thermas public e villas. Ille dava instructiones explicite super como designar tal edificios pro maximisar le efficentia del combustible; per exemplo, le caldarium es proxime al tepidarium sequite per le frigidarium. Ille tamben consiliava usar un tipo de regulatore pro controlar le calor in le salas calide, un disco de bronze installate in le techo sub un apertura circular, que poteva esser levate o abassate per un puleio pro ajustar le ventilation. Ben que ille mesme non suggeriva isto, su apparatos de drainage, tal como le reverse overshot water-wheel, probabilmente esseva usate in le thermas plus grande pro levar aqua a reservoirs al summo del thermae plus grande, tal como le Thermae de Diocletian e le Thermae de Caracalla.

Instrumentos de mensura

Que Vitruvio debeva esser ben practicate in mensura es monstrate per su description de instrumentos de mensura, specialmente le nivel de aqua o chorobates, que ille comparava favorablemente con le groma, un instrumento que usa filo a plombo. Illos esseva essential in tote operationes de construction, ma specialmente in le construction de aqueductos, ubi un gradient uniform esseva importante pro provisionar un approvisionamento regular de aqua sin damnos al parietes del canal. Ille describeva le hodometro, in essencia un instrumento pro mesurar automaticamente distancias super vias, un machina essential pro elaborar itinerarios precise, tal como le Tabula Peutinger.

Mutation del nivo del mar

In Libro Patrono:Roman Capitulo 1 Subsection 4 del De architectura existe un description de 13 civitas athenienses in Asia Minore, "le terra de Caria", in le odierna Turquia. Iste civitates es: Efeso, Mileto, Myus, Priene, Samos, Teos, Colophon, Chius, Erythrae, Phocaea, Clazomenae, Lebedos, Mytilene, e postea un 14me, Smyrnaeans. Myus, le tertie civitate, es describe como "lange ante engulfate per le aqua, e su ritos sacre e suffragio". Iste phrase indica que, al tempore del scribentia de Vitruvio, era cognoscite que mutation del nivo del mar e/ab subsidencia del terra occurreva. Le disposition de iste civitates es in general ab sud a nord, tal que appare que ubi Myus debeva esser locate es interior terra. Si isto es le caso, desde le scribentia de De architectura, le regione ha experimentate o rebound del solo o un caduta del nivo del mar. Ben que isto non indica un cambio precise del nivel del mar, o speculation super isto, durante le imperio tarde multe portos romanes sufferiva de quel que scribitores contemporanee describeva como 'silting'. Le necessitate constante de dragar le portos deveniva un grave onere pro le fisc, e alcunos speculate que iste expensa contribueva significativamente al eventual collapsamento del imperio. Le officinas de sal roman in Essex, Anglia, hodie es locate al contour de cinque metros, implicante que isto esseva le linea costal.^[1][2] Iste observationes indica solmente le extent del silting e del rebound del solo que afficte le mutation del linea costal desde le scribentia de De architectura.

Superviventia e redescoperte

Manuscriptos

Le opera de Vitruvio es un del multe exemplos de textos latine que debe lor superviventia al palatio scriptorium de Carlo Magno in le initio del 9me seculo. Iste activitate de trovar e recopiar manuscriptos classic es parte de lo que on appelva le Renascimento Carolingian. Le Vitruvio de Londra (Bibliotheca Britannica, Harley 2767), le manuscripto plus vetule que ha supervivite, include solmente un del illustrationes originale, un rosa del vento octogonal esquisse de maniera abbastanza rudimentale in le margine. Iste esseva scribite in Germania circa 800–825, probabilmente al abbatia de San Pantaleone, Colonia, e ha essite demonstrate como un del manuscripto plus importante pro le ulteriore transmission del texto.^[3]

Iste textos non esseva solmente copiate, ma etiam cognoscite al corte de Carlo Magno, pois su historico, le episcopo Einhard, petiva al ecclesiastic inglese Alcuino explicaciones super alcun terminos technic. Adicionalmente, un numero de personas es cognoscite haber legite le texto o haber essite indirectemente influence de illo, includente: Vussin, Hrabanus Maurus, Hermann de Reichenau, Hugo de Sancto Victor, Gervasio de Melkley, Guilielmo de Malmesbury, Theodoric de Sint-Truiden, Petrus Diaconus, Albertus Magnus, Filippo Villani, Jean de Montreuil, Petrarca, Boccaccio, Giovanni de Dondi, Domenico Bandini, Niccolò Acciaioli qui legava un copia al Basilica de San Lorenzo, Florentia, Bernward de Hildesheim, e Thomas Aquinas.^[4] In 1244 le fratre Dominican Vincent de Beauvais faceva un grande numero de referencias a De architectura in su compendium de tote le cognoscentia del Medievo Speculum Maius.

Multes copias de De architectura, datante del 8me al 15me seculo, realmente existette in forma de manuscripto durante le Medievo e 92 ancora es disponibile in collectiones public, ma illes pare haber recipite poc attention, possibilmente pro le obsolescentia de multe terminos specialisate latine usate per Vitruvio ^{[require referentia]} e le perte de la major parte del 10 illustrationes original que alcunos credeva esser utile pro comprender partes del texto.

Homo Vitruvianus, illustratio in le edition de De architectura per Vitruvio; edition illustrate per Cesare Cesariano (1521)

Le opera de Vitruvio esseva "redescoperite" in 1416 per le florentin humanista Poggio Bracciolini, qui la trovava in le Bibliotheca Abbatial de Sancto Gallo, Suisse. Ille publicava le manuscripto a un audientia receptive de pensatores del Renascimento, juste durante le interesse in le patrimonio cultural e scientifico classic se reviviva.

Editiones impressite

Le prime edition impressite (editio princeps), un version incunabulum, esseva publicate per le scholar veronese Fra Giovanni Sulpitius in 1486 (con un secunde edition in 1495 o 1496), ma nulle esseva illustrate. Le fratre Dominican Fra Giovanni Giocondo produceva le prime version illustrate con incisiones in ligno in Venetia in 1511. Illa habeva un approccio philosophic complete e illustrationes excellent.Patrono:Cn

Le traductiones in italiano circulava ja in le 1520s, le prime in impression essente le traduction con nove illustrationes per Cesare Cesariano, un amico milanese del architecto Bramante, publicate in Como in 1521. Illa esseva rapidemente traducite in altere linguas europesePatrono:Spaced ndashle prime version francese esseva publicate in 1547Patrono:Spaced ndashe le prime version germane sequiva in 1548. Le prime traduction espaniol esseva publicate in 1582 per Miguel de Urrea e Juan Gracian. Le edition plus autoritative e influente esseva publicate in francese in 1673 per Claude Perrault, commissionate per Jean-Baptiste Colbert in 1664.

John Shute habeva usate le texto ja in 1563 pro su libro Le Prime e Principal Fundamentos del Architectura. Le opera de Sir Henry Wotton de 1624 Le Elementos del Architectura es un adaptation fortemente influence, durante que un traduction de 1692 esseva multo abbreviate. Le parlatores anglese debeva esperar usque 1771 pro un traduction complete del prime cinque volumenes e 1791 pro tote le obra. Grazie al arte de impression, le opera de Vitruvio deveniva un subjecto popular de hermeneutica, con illustrationes altamente detaliate e interpretative, e deveniva ampliamente disperse.

Inter le multe editiones posterior, le 1914 Decem Libros de Architectura traducite per Morris H. Morgan, Ph.D, LL.D. Tardive Professor de Philologia Classica in Universitate Harvard, es completamente disponibile a Project Gutenberg e in le Internet Archive.^[5]

Impacto

Homo Vitruvianus, Leonardo da Vinci (c. 1485–1490)

Le redescoperte del opera de Vitruvio habeva un profunde influentia super le architectos del Renascimento, impulsante le renascentia del architectura Classic in le seculos subsequente. Architectos del Renascimento, tal como Niccoli, Brunelleschi e Leon Battista Alberti, trovava in De architectura lor ration pro elevar lor ramo de cognoscentia a un disciplina scientifica e al mesme tempore emphasizante le habilitates del artesano. Un del disegnos plus cognoscite de Leonardo da Vinci, le Homo Vitruvianus, se basa super le principes de proportiones del corpore developpate per Vitruvio in le prime capitulo del Libro III, Super Symmetria: In Templos e in le Corpore Humano.

Le architecto anglese Inigo Jones e le francese Salomon de Caus esseva inter le prime a re-evaluar e implementar ille disciplinas que Vitruvio considerava un elemento necessari de architectura: artes e scientia basate super numero e proportione. Le architecto del 16me seculo Palladio considerava Vitruvio como su magistro e guida, e faceva alcun disegnos basate sur su opera ante de conceper su proprie preceptos architectural.

Astrolabio

Fragmento de un horologio anaphoric trovate in Salzburg e correspondiente al description de Vitruvio

Le prime evidentia de uso del projection stereographic in un machina se trova in De architectura, que describe un horologio anaphoric (se presume, un clepsydra o horologio de aqua) in Alexandria. Le horologio habeva un campo rotative de stellas retro un schematismo de filamentos indicante le horas del die. Le schematismo de filamentos (le arane) e le position de stellas esseva constructe usando le projection stereographic. Constructiones simile datante del 1me al 3me seculo ha essite trovate in Salzburg e le nord-este de Francia, ergo tal mechanismos esseva, se presume, Patrono:By whom bastante diffuse inter le Romanos.Patrono:Cn

Bibliographia

• Giovanni Giocondo (1511). M. Vitruvii Pollionis De architectura libri decem. Venentia.
• Cesare Cesariano (1521). Di Lucio Vitruvio Pollione de architectura libri dece. Como.
• Daniele Barbaro & Andrea Palladio (1556). I diece libri dell’architettura di M. Vitruvio. Venentia.
• Morris Hicky Morgan (1914). Vitruvius: The Ten Books on Architecture. Harvard University Press.

Referentias

1. Gilman, Paul. "Securing a Future for Essex's Past" Heritage Conservation Planning Division, Essex County Council England. Esri.com.
2. “Archaeological Survey of an Intertidal Zone: The Submerged Landscape of the Essex Coast, England” (Summer 1986). Journal of Field Archaeology 13 (2): 177–194. Boston University. doi:10.1179/009346986791535735.
3. Detailed record for Harley 2767 Archivate 2018-11-06 al Wayback Machine, Bibliotheca Britannica; le diagramma es figura 3:1 a p.47 in Wallace-Hadrill, Andrew in Roma e le Citate Colonial: Repensar le Grille, 2022, editores Andrew Wallace-Hadrill, Sofia Greaves, Oxbow Books, ISBN 9781789257823, google books
4. “Septuaginta-octo Manuscriptos de Vitruvio” (1967). Journal of the Warburg and Courtauld Institutes 30: 36–70. Le Instituto Warburg. doi:10.2307/750736.
5. (14 de decembre 1914) Le Decem Libros de Architectura, Illustrationes prepare per Herbert Langford Warren, Cambridge: Harvard University Press.