Աշխատանք (ֆիզիկա)

Աշխատանք, էներգիայի քանակական փոփոխությունները բնութագրող մեծություն։ Աշխատանքը մարմնի S տեղափոխման և նրա ուղղությամբ ազդող հաստատուն F ուժի սկալյար արտադրյալն է։ Եթե ազդող ուժը տեղափոխման ուղղության հետ կազմում է α անկյուն, ապա աշխատանքը որոշվում է ${\displaystyle A={\vec {F}}\cdot {\vec {S}}=FS\cos \alpha }$ բանաձևով։ Տեղափոխմանն ուղղահայաց (α = 90°) ազդող ուժի աշխատանքը զրո է, իսկ նրա ուղղությամբ (α = 0°) ազդողինը՝ ամենամեծը։ Դիմադրող ուժերի (α = 180°) Ա. բացասական է։

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աշխատանք (այլ կիրառումներ)

Երբ ազդող ուժը տեղափոխման տարբեր մասերում տարբեր (փոփոխական) է, ճանապարհը բաժանում են տարրական այնպիսի մասերի, որոնցից յուրաքանչյուրի վրա ուժը կարելի է հաստատուն համարել, և վերցնում այդ մասերում կատարված աշխատանքների գումարը՝

${\displaystyle A=\sum _{k=1}^{n}\Delta {A_{k}}=\sum _{k=1}^{n}{F_{k}}\Delta {S_{k}}}$։

Աշխատանքի վերոհիշյալ սահմանումը անկախ է ուժի բնույթից։

Պոտենցիալային դաշտերում աշխատանքը կախված չէ հետագծի ձևից (օրինակ՝ էլեկտրաստատիկ և գրավիտսւցիոն դաշտերում)։ Աշխատանքի չափման միավորներն են ջոուլը (ՄՀ համակարգ), էրգը, էլեկտրոնվոլտը, և այլն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 467)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աշխատանք (ֆիզիկա)» հոդվածին։