From Wikipedia, the free encyclopedia
Մակարովի ատրճանակ, զենքը մշակված է սովետական կոնստրուկտոր Նիկոլայ Ֆյոդորովիչ Մակարովի կողմից 1948 թվականին։ Խորհրդային ինքնալիցքավորվող ատրճանակ է[1], որն ընդունվել է գործածության 1951 թվականին։ Այն հարձակման և պաշտպանության անձնական զենք է, որը նախատեսված է փոքր հեռավորությունների վրա թշնամուն ջախջախելու զինված ուժերում և իրավապահ մարմիններում, ինչպես նաև ԽՍՀՄ-ում և հետխորհրդային տարածքում ամենահայտնի ատրճանակներից է:
Քաշը լիցքավորված պահեստատուփով՝ 810 գրամ, չլիցքավորված պահեստատուփով՝ 730 գրամ։ Պահեստատուփի տարողությունը՝ 8 փամփուշտ, տրամաչափը` 9,2×18 մմ, նշանառու հեռավորությունը` 50 մ, գնդակի առավելագույն թռիչքի հեռավորությունը `315 մ, ակոսների քանակը` 4, մարտական արագաձգությունը՝ 30 կրակոց/րոպե։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.