From Wikipedia, the free encyclopedia
Իդեալական գազի վիճակի հավասարում, իդեալական գազի վիճակի հավասարում(Կլապեյրոնի հավասարում, Մենդելեև-Կլապեյրոնի հավասարում ), որն անվանվել է դրանց հայտնաբերող Բ. Կլապեյրոնի և Դ. Մենդելեևի անունով։
որտեղ p-ն ճնշումն է, V-ն՝ գազի մոլային ծավալը, T-ն՝ բացարձակ ջերմաստիճանը, R-ը՝ ունիվերսալ գազային հաստատունը R = 8,3144598(48)։ Կլապեյրոնի հավասարումից բխում են Բոյլ-Մարիոտի օրենքը, Գեյ-Լյուսակի օրենքը և իդեալական գազերին վերաբերող մասնավոր այլ օրենքներ։ Կլապեյրոնի հավասարումով որոշակի ճշտությամբ նկարագրվում են փոքր խտության իրական գազերը բարձր ջերմաստիճանների դեպքում։
Քանի որ, (որտեղ -ը նյութի քանակն է, -ը զանգվածը, -ը մոլային զանգվածը) վիճակի հավասարումը կարելի է գրել
կամ
որտեղ -ատոմների կոնցենտրացիան է, -Բոլցմանի հաստատուն.
Այս հավասարումը կոչվում է Մենդելեև-Կլապեյրոնի հավասարում։
Գազի նյութի քանակը որոշվում է նորմալ ճնշման և ջերմաստիճանի պայմաններում։ Հավասարման մեջ օգտագործվող ջերմաստիճանը բացարձակ ջերմաստիճան է։ Ջերմաստիճանի համապատասխան ՄՀ հիմնական միավորը կալվինն է (Կ)[1]։
Կլապեյրոնի հավասարման հաստատունը այնքան էլ հաստատուն չէր, քանի որ անհրաժեշտ էր հաշվել յուրաքանչյուր գազի համար․
Մենդելեևը հայտնաբերեց, որ -ը ուղիղ համեմատական է -ին և համեմատականության գործակից -ը անվանեց ունիվերսալ գազային հաստատուն։
Պրոցես | Հաստատուն | Մյուս մեծության փոփոխություն | P2 | V2 | T2 |
---|---|---|---|---|---|
Իզոբար պրոցես | P2 = P1 | V2 = V1(V2/V1) | T2 = T1(V2/V1) | ||
P2 = P1 | V2 = V1(T2/T1) | T2 = T1(T2/T1) | |||
Իզոխոր պրոցես |
P2 = P1(P2/P1) | V2 = V1 | T2 = T1(P2/P1) | ||
P2 = P1(T2/T1) | V2 = V1 | T2 = T1(T2/T1) | |||
Իզոթերմ պրոցես | P2 = P1(P2/P1) | V2 = V1/(P2/P1) | T2 = T1 | ||
P2 = P1/(V2/V1) | V2 = V1(V2/V1) | T2 = T1 | |||
Ադիաբադ պրոցես
(իզոտոպ) |
P2 = P1(P2/P1) | V2 = V1(P2/P1)(−1/γ) | T2 = T1(P2/P1)(γ − 1)/γ | ||
P2 = P1(V2/V1)−γ | V2 = V1(V2/V1) | T2 = T1(V2/V1)(1 − γ) | |||
P2 = P1(T2/T1)γ/(γ − 1) | V2 = V1(T2/T1)1/(1 − γ) | T2 = T1(T2/T1) | |||
Բազմատրոպ պրոցես |
P2 = P1(P2/P1) | V2 = V1(P2/P1)(-1/n) | T2 = T1(P2/P1)(n − 1)/n | ||
P2 = P1(V2/V1)−n | V2 = V1(V2/V1) | T2 = T1(V2/V1)(1 − n) | |||
P2 = P1(T2/T1)n/(n − 1) | V2 = V1(T2/T1)1/(1 − n) | T2 = T1(T2/T1) | |||
Ադիաբադ պրոցես (իզոտալպ) |
P2 = P1 + (P2 − P1) | T2 = T1 + μJT(P2 − P1) | |||
P2 = P1 + (T2 − T1)/μJT | T2 = T1 + (T2 − T1) |
Հաստատուն զանգվածի դեպքում հավասարումն ունենում է հետևյալ տեսքը․
Վերջին հավասարումը կոչվում է միացյան գազային օրենք։ Դրանից ստացվում է Բոյլ-Մարիոտի, Շառլի և Գեյ-Լյուսակի օրենքները։
Այդ օրենքը հարմար է տարբեր վիճակների անցման տեսանկյունից։
Քիմիայի տեսանկյունից այս օրենքը կարող է հնչել այլ կերպ․
Ռեակցիայի մեջ մտնող գազերի ծավալները, նույն պայմանների դեպքում( ջերմաստիճան, ճնշում) հարաբերում են իրար և առաջացող գազանման միացումների ծավալներին ինչպես ամբողջ թվեր։
Օրինակ,1 ծավալով ջրածինը միանում է 1 ծավալով քլորին, ստացվում է 2 ծավալ քլորաջրածին․
1 ծավալ1ազոտը 3 ծավալ ջրածնի հետ առաջացնում է 2 ծավալ ամոնյակ․
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.